Οχι φιλοί! Μην ανησυχείτε!! Δεν χωρίζουμε με την Άννα!!! Περι περιοδικού ο λόγος προκειται. Σήμερα στην πρωινή μου βόλτα στο κέντρο μπάνισα στο περίπτερο κρεμασμένο το τρίτο τεύχος του περιοδικού χωρίζω. Το περιοδικό απευθύνεται σε χωρισμένους αντρες και γυναίκες και θέλει να προσφέρει λύσεις στα μυρια όσα προβλήματα προκύπτουν από το χωρισμό! Όσοι ενδιαφέρονται μάλιστα ας κάνουν κλικ στο λινκ www.xorizo.gr!
Πάντως ώρες ώρες απορώ πως από τα μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού περιοδικά που είχε η Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του 1980 φτάσαμε σε αυτον τον πληθωρισμό - θα μου επιτρέψετε- περιοδικών που είναι τόσο ειδικά και απευθύνονται σε συγκεκριμμένα target groups. Θα μου πεις τόσοι και τόσοι χωρίζουν, να μην έχουν και ενα περιοδικό για αποκούμπι... λογικό που ακούγεται!
Βέβαια πρέπει να σας πω ότι εγω σε αυτον τον τομέα έχω μείνει πολύ πίσω! Τα τελευταία περιοδικά που αγόρασα ήταν το πρώτο τεύχος του ΝΙΤΡΟ (δεν ξαναέκανα το ίδιο λάθος από τότε) και κάμποσα τέυχη του ΜΕΤΡΟ πριν 10 τουλάχιστον χρόνια.
Εχώ σχεδόν ξεχάσει πως είναι να περιμένεις ενα ολόκληρο μήνα για να διαβάσεις το αγαπημένο σου περιοδικό! Τώρα που το σκέφτομαι νοσταλγώ εκείνες τις εποχές. Και πρέπει να δηλώσω ευθαρσως ότι κάτι τέτοιο έχει να μου συμβεί απο το 1988 που διάβαζα το ΚΛΙΚ που αγόραζε η ξαδέρφη μου η Χριστίνα! Σίγουρα ήταν το κελύτερο περιοδικό ever στην Ελλάδα! Δύστυχως όμως ο κύριος Κωστόπουλος έμεινε στην θεματολογία που είχε σχεδον προ 30ετίας. Θα μου πεις γιατι να αλλάξει αν πουλάει...
Στην δεκαετία του 1980 σαν μικρά παιδιά αγοράζαμε με πολύ μεγάλη προσμονή - πολύ πριν να ανακαλύψουμε το γκλάμουρ του ΚΛΙΚ - τα εβδομαδιαία περιοδικά! Τα αγόρια χωρίζονταν ανάμεσα σε αυτά που αγόραζαν το ΜΠΛΕΚ και σε αυτά που διάβαζαν ΑΓΟΡΙ, ενά τα κορίτσια είχαν να διαλέξουν ανάμεσα σε Κατερίνα και Μανίνα. Τι ωραίες εποχές...
Αλλά για αυτές σας υπόσχομαι να μιλήσουμε μια άλλη φορά...
Πάντως ώρες ώρες απορώ πως από τα μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού περιοδικά που είχε η Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του 1980 φτάσαμε σε αυτον τον πληθωρισμό - θα μου επιτρέψετε- περιοδικών που είναι τόσο ειδικά και απευθύνονται σε συγκεκριμμένα target groups. Θα μου πεις τόσοι και τόσοι χωρίζουν, να μην έχουν και ενα περιοδικό για αποκούμπι... λογικό που ακούγεται!
Βέβαια πρέπει να σας πω ότι εγω σε αυτον τον τομέα έχω μείνει πολύ πίσω! Τα τελευταία περιοδικά που αγόρασα ήταν το πρώτο τεύχος του ΝΙΤΡΟ (δεν ξαναέκανα το ίδιο λάθος από τότε) και κάμποσα τέυχη του ΜΕΤΡΟ πριν 10 τουλάχιστον χρόνια.
Εχώ σχεδόν ξεχάσει πως είναι να περιμένεις ενα ολόκληρο μήνα για να διαβάσεις το αγαπημένο σου περιοδικό! Τώρα που το σκέφτομαι νοσταλγώ εκείνες τις εποχές. Και πρέπει να δηλώσω ευθαρσως ότι κάτι τέτοιο έχει να μου συμβεί απο το 1988 που διάβαζα το ΚΛΙΚ που αγόραζε η ξαδέρφη μου η Χριστίνα! Σίγουρα ήταν το κελύτερο περιοδικό ever στην Ελλάδα! Δύστυχως όμως ο κύριος Κωστόπουλος έμεινε στην θεματολογία που είχε σχεδον προ 30ετίας. Θα μου πεις γιατι να αλλάξει αν πουλάει...
Στην δεκαετία του 1980 σαν μικρά παιδιά αγοράζαμε με πολύ μεγάλη προσμονή - πολύ πριν να ανακαλύψουμε το γκλάμουρ του ΚΛΙΚ - τα εβδομαδιαία περιοδικά! Τα αγόρια χωρίζονταν ανάμεσα σε αυτά που αγόραζαν το ΜΠΛΕΚ και σε αυτά που διάβαζαν ΑΓΟΡΙ, ενά τα κορίτσια είχαν να διαλέξουν ανάμεσα σε Κατερίνα και Μανίνα. Τι ωραίες εποχές...
Αλλά για αυτές σας υπόσχομαι να μιλήσουμε μια άλλη φορά...
2 σχόλια:
Νοικοκυρά σε απόγνωση;
"Aισθάνεστε ότι πνίγεστε και θέλετε να ξεφύγετε από τις υποχρεώσεις του σπιτιού; Αναπολείτε την ελευθερία σας, και βλέπετε το σπίτι σαν κλουβί; Έχετε κουραστεί να «υπηρετείτε» παιδιά και σύζυγο; Αν ναι, καιρός να παραδεχτείτε ότι ανήκετε και εσείς στην κατηγορία νοικοκυράς… σε απόγνωση...."
από το περιοδικο.χαχαχααχα
το εύρος του ελληνικού τύπου μεγαλώνει!
Δημοσίευση σχολίου