Πρωτομαγιά 1936 ...

 Την Πρωτομαγιά του 1936 πρωθυπουργός, με κοινοβουλευτικό
μανδύα ακόμα, ήταν ο Ιωάννης Μεταξάς. Η Ενωτική (ΚΚΕ) και η
Πανελλαδική ΓΣΕΕ αποφασίζουν κατ'αρχάς για κοινό εορτασμό της
εργατικής εκδήλωσης. Στη συνέχεια όμως και με αφορμή την εμμο-
νή της Ενωτικής να μιλήσει ο γραμματέας της Κώστας Θέος (βου-
λευτής ήδη του Παλλαϊκού Μετώπου) η συμφωνία ανετράπη.

 Ετσι στην περιοχή Αθήνας - Πειραιά πραγματοποιήθηκαν τρείς
συγκεντρώσεις της ΓΣΕΕ: στου Ρέντη με κύριο ομιλητή τον Τσαπή
(πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά), της Πανελλαδικής
Συνομοσπονδίας, στα γραφεία των φορτοεκφορτωτών (Πειραιά) με
ομιλητές τους Καλύβα, Φαρδή και Κανακασάκη, και της Ενωτικής
στην Καλλιθέα, με ομιλητές τους Πόγκο, Βαρουξή, Θέο κ.α
Και οι τρείς συγκεντρώσεις αναφέρονται ως ιδιαίτερα μαζικές.

 Ομως το 1936 η Θεσσαλονίκη αναδεικνύεται το κέντρο των
εκδηλώσεων, όπου σημειώθηκαν και τα αιματηρά; γεγονότα του
Μαϊου. Η Θεσσαλονίκη, εκτός από το υψηλό ποσοστό εργαζομένων
που είχε, συγκέντρωνε και όλα τα άλλα στοιχεία που οδηγούσαν
σε πολιτικό ριζοσπαστισμό, όπως: πολυπολιτισμικό περιβάλλον,
αλληλεγγύη στη βάση της συνειδητοποίησης της εκμετάλλευσης
πέρα από το φύλο και τη θρησκεία, παρουσία Βενιζέλου στο
διχασμό του 1916, ίδρυση των πρώτων στον ελλαδικό χώρο συνδι-
κάτων, ενίσχυση του προοδευτικού στοιχείου και λόγω της
ανταλλαγής των πληθυσμών του 1922 κ.α.

 Στις 29 Απριλίου είχε ξεκινήσει η μεγάλη απεργία των
καπνεργατών, η οποία επεκτάθηκε σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας
όπου υπήρχαν κέντρα επεξεργασίας του καπνού.

 Ανήμερα της Πρωτομαγιάς περιπολίες πεζών και έφιππων του
στρατού και της χωροφυλακής, από το άλσος Μπεχτσινάρ (άλσος
Πριγκίπων) ως το Σέιχ Σου, τρομοκρατούν τον πληθυσμό. Η
συγκέντρωση έγινε τελικά στο Μπεχτσινάρ, έχοντας περισσότερο
μορφή πανηγυριού παρά ταξικής γιορτής. Ομως οι απεργίες,
κυρίως των καπνεργατών, συνεχίζονταν στη Θεσσαλονίκη, τις
οποίες "μάτωσαν" οι δυνάμεις καταστολής με ευθύνη της Μετα-
ξικής διακυβέρνησης, ένα προανάκρουσμα όσων ακολούθησαν μετά
την 4η Αυγούστου.
(πηγή)