29.1.09

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!!!!!

Μετά από 300 λεπτά αστοχίας σε λάσπες και σε γκαζόν, έπρεπε να χτυπήσουν 20 πέναλτι για να προκριθούμε μέσα στο Χαριλάου με 8-9!!! Παραλίγο ο Σορλέν να μας κρεμάσει αφού έχασε δύο κλασικές ευκαιρίες στο τέλος τόσο του α όσο και του β ημιχρόνου αλλά και το πέναλτι!!!!!!!!!!!!!!!


Αντε γειά συμπολίτες! Καλά παίξατε αλλά αν δεν βάζετε γκολ .......Εμείς βέβαια παίξαμε "φαντεζι" ποδόσφαιρο και να 'ναι καλά ο Σάντος που δεν πήρε μαζί τον Μπακαγιοκο! Φαίνεται τους έκανε προπονηση μόνο στα πέναλτι! Απο την άλλη ο Άρης που έπαιξε "επίθεση" είχε και αυτός δύο ευκαιρίες, μια στο σουτ του Ρεγκείρο και μια με τον Κάλβο και με τον Μεξικάνο στο καπάκι.

Τα ειλικρινή μου συλληπητήρια για το Αρειανάκι που πέθανε σήμερα από καρδιά στο Κλεάνθης Βικελίδης.

Καλύτερος μας παίκτης πάντως ο Κωστάκης. "Ποιος Χαλκιάς έχουμε τον Κέλεμεν " ακούγα να λένε από τα ραδία οι συμπολίτες. Πολύ καλός και ο Γκαρσία που πάλι καλά δεν είχε μαζί του τον σουγιά για να μαχαιρώσει πάνω στη φάση τον Νάτσο.


Δημήτρη Περαστικά!

25.1.09

Θα τα πούμε την Τετάρτη...



..που θα είμαστε και πάλι έντεκα μέσα στο γήπεδο και ελπίζω κανένας να μην κάνει παρόμοια μαλάκια με αυτή του Κονσεισάο! Κάθε ντέρμπι και αποβολή... Τι να πω! Έχω ξαναπεί για την πειθαρχεία αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια..

Απο την άλλη βέβαια όταν τρως πέτρες πριν να παίξεις και όταν τρως πέτρες όταν παίζεις και όταν είσαι και λίγο (!!) οξύθυμος τα παίρνεις κάπου κάπου...

Πάντως δεν παίξαμε καλά. Ο Βιερινια δεν πήγε. Καλή η σκέψη του Σάντος αλλά δεν του βγήκε. Με τον Ιβιτς είμασταν λίγο πιο κινητικοί αλλά η αποβολή μας έκοψε τα φτερά. Στο β ημίχρονο καταφέραμε να ισορροπίσουμε τον αγώνα ακόμα και με παίκτη λιγότερο αλλά δεν μπορούσαμε - λόγω κούρασης - να κάνουμε ενα γκολ. Πάντως δεν μάσησαν οι παίκτες και αυτό είναι θετικό. Ας πάνε να πάρουν τώρα το διπλό την Τετάρτη!

Φίλε Αρειανέ (Δημήτρη συγκεκριμένα) έχασες μια ευκαιρία στην Τούμπα με τον χειρότερο ΠΑΟΚ και τον πιο άθλιο αγωνιστικό χώρο, έχασες μια σήμερα που μας έπαιζες ένα ημίχρονο τουλάχιστον με παίκτη παραπάνω. Δις Εξαμαρτείν φίλε....

Τα λέμε την Τετάρτη...

23.1.09

Η απίθανα σικέ ιστορία των Όσκαρ του Μπέντζαμιν Μπάτον..



"Το δραματικό φιλμ Η Aπίστευτη ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον με τον Μπραντ Πιτ στον πρωταγωνιστικό ρόλο ηγείται της κούρσας για τα φετινά Όσκαρ συγκεντρώνοντας 13 υποψηφιότητες" διαβάζω σήμερα.........

Είδα την ταινία - μια αρκετά μεγάλη ταινία με διάρκεια 160 λεπτά- και νομίζω ότι είναι μια από τις πιο ρηχιές ταινίες που έχω δει.

Ας πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή όμως. Η ταινία είναι βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα του Σκοτ Φιτζεραλντ που γράφτηκε το 1921. Βασισμένη λέμε γιατί της έχουν αλλάξει τον αδόξαστο βέβαια. Το μόνο που κρατήσαν - πέρα από το όνομα του πρωταγωνιστή- είναι η ιδέα ενός ανθρώπου που γεννιέται ηλικιωμένος και όσο περνάει ο καιρός τόσο αυτός γίνεται νεώτερος!

Η ταινία όμως μπορούσε κάλλιστα να τελειώσει εκεί! Να έβγαινε ας πούμε ο Μπραντ Πιτ και να έλεγε την ιστορία και να πέφταν οι τίτλοι τέλους! Ποιο φθηνά θα τους έβγαινε και πάλι θα τον είχαν προτείνει για όσκαρ! Την ίδια ερμηνεία δίνει και στην ταινία, μην νομίζετε!

Ο Φίντσερ - ένας σκηνοθέτης που έκανε το αριστουργηματικό Se7en- έδειξε ότι μπορεί να διαχειρίζεται ακόμη ωραίες εικόνες αλλά όμορφες εικόνες χωρίς συναίσθημα! Και όσο καλά και αν παίζει η Μπλάνσετ, δεν μπορεί να σώσει την παράσταση. Ο δε Μπραντ νόμίζω περιφέρεται στην ταινία...

Βέβαια τον πρότειναν και αυτόν για το αγαλματάκι γιατί προτείναν την γυναίκα του και μάλλον σκέφτονται να τους τα δώσουν οικογενειακά τώρα που κάναν και παιδιά και έχουν και έξοδα
....

....Και ακούς ότι η ταινία είναι προτεινόμενη για 13 όσκαρ και καταλαβαίνεις πόσο σικέ είναι αυτό το παρτάκι που κάνουν κάτω στο ΕλΕι και μοιράζουν χρυσά αγαλματάκια για σουβενιρ. Νομίζω ότι τα βατόμουρα που μοιράζουν παραδίπλα είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα!!

Με όλα αυτά που ακούω και βλέπω για το σινεμά λέω πάλι καλά που βγήκε και το Λοστ χθες!!! Με περιμένει να το δούμε οικογενειακώς το σουκου!



Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!!

20.1.09

I have a dream..

Έβλεπα σήμερα αλλά και την Κυριακή τα δορυφορικά λινκς και τις ζωντανές συνδέσεις για την ορκωμοσία του Μπαρακ Χουσειν Ομπάμα, του 44ου Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών. Και σκεφτόμουν αν αυτό το ..παραλλήρημα γίνεται μόνο στην χώρα μας, μια χώρα που με γνήσια επαρχιώτική προσμονή διψάει για βασιλικές τελετές και ενθρονίσεις, για τελετες λήξεις και έναρξης και για νταβαντούρια γενικά.

Μια χώρα που μπορεί να καυχιέται για την αντιαμερικανική της στάση σχεδόν σε όλα τα θέματα - ειδικά μετά το 1974- αλλά που δεν χάνει ευκαιρία να ρουφήξει οτιδήποτε θα βγάλει η Αμερικάνικη βαριά βιομηχανία του λαιφσταιλ και να γεμίσει την καθημερινότητα της με σουπερ ντουπερ γουαου γκατζετς, πραγματικά ή γλωσικά.

Κοιτάζοντας λίγο τα διεθνή μέσα βλέπω ότι τελικά ίσως όλος ο πλανήτης έχει στρέψει τις ελπίδες του στον Ομπάμα.

Obama vows to meet US challenges λέει το μπιμπισι. Ο Ομπαμα ανοίγει μια νέα εποχή ευθύνης υποστηρίζει η γαλλική Λε Μοντ. Και η "αριστερή" Λιμπερασιόν στην πιο σοβινιστική χώρα του κοσμου προσθέτει ότι "Η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο επιστρέφει". Στην γειτονική Ιταλία η Λα Ρεπουμπλικα λέει ότι ο Ομπαμα είναι μια ελπίδα για όλο τον κόσμο. Το ίδιο λέει και η Ελ Παις στην Μαδρίτη.

Όλος ο κόσμος περιμένει από αυτόν, ελπίζει σε αυτόν. Δεν νομίζω να έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Ίσως με τον Κένεντι να έγινε, αλλά και πάλι αυτό έγινε - νομίζω - στην πορεία και όχι στην αρχή της θητείας του. Άσε που αυτός τότε κέρδισε στο τσακ το Νίξον.

Νομίζω ότι λίγο ή πολύ ο Ομπάμα, σαν άνθρωπος, δεν θα μπορέσει να ικανοποιήσει τα χιλιάδες "θέλω" ενός ολόκληρου πλανήτη που τον κοιτάει στα μάτια και ζητάει ο καθένας από όλους και κάτι διαφορετικό.

Αυτό όμως που έχει ήδη δώσει και είναι σημαντικό είναι η ελπίδα αυτή καθαυτή. Δεν είναι εύκολο πράγμα να το κάνεις σε μια τόσο ζοφερή στιγμή. Και ίσως είναι και αυτό που χρειαζόμαστε.

Κλείνοντας νομίζω ότι πρέπει να πω και για έναν άνθρωπο στην Αμερική που είχε δώσει πολλές ελπίδς. Έναν άνθρωπο που κάποτε είχε ένα όνειρο, ότι λευκοί και μαύροι θα ζούσαν επιτέλους αρμονικά.

Σήμερα αυτό το όνειρο δεν έγινε πραγματικότητα. Ίσως όμως - και αυτό είναι το καλύτερο- φάνηκε ότι μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Ακόμα και στην Παλαιστίνη όπως είπαν τα 4 παιδιά από το Δουβλίνο που μιλήσαν για αυτό το όνειρο με τον καλύτερο τρόπο.

one man came in the name of love....

18.1.09

Δικέφαλέ κάνε μας την χάρη....


Σε ένα ωραίο ματσάκι ο ΠΑΟΚ νίκησε τον Πανθραξ με 2-0 απόψε στο γήπεδο της Τούμπας μπροστά σε 15000 παοκια που το μυαλό τους περισσότερο είχαν τα δυο παιχνίδια που ακολουθούν σε πρωτάθλημα και κύπελο παρα το σημερινό.

Και αυτή την επιπόλαιη προσέγγιση την είχαν δυστυχώς και οι παίκτες μας που μπήκαν νωθρά στον αγώνα και δώσαν στην ομάδα της Θράκης τα ινία του αγώνα. Εμείς μπηκαμε με παράξενη ενδεκάδα. Με τον Αναστασάκο πλάι στον Μουσλι και με τους "νέους" Λίνο και Σορλεν να παίζουν βασικοί.

Ο Πανθρακίκος βέβαια έδειξε γιατί του αξίζει να είναι στην κατηγορία και έχει πολύ καλούς παίκτες όπως ο Ντιαλό, ο Πονσε και ο Ριερα. Εμείς μπηκαμε με παράξενη ενδεκάδα. Με τον Αναστασάκο πλάι στον Μουσλι και με τους "νέους" Λίνο και Σορλεν να παίζουν βασικοί.

Σιγά σιγά ανεβάσαμε στροφές και στην καλύτερη μας φάση ο Μουσλίμοβιτς σκόραρε άνετα και άνοιξε το σκορ στο 30'.



Στο δεύτερο ημίχρονο ο Πανθραξ έμεινε ε 10 γιατί αποβλήθηκε - δίκαια- ο Αγγελόπουλος σε μαρκάρισμα του Μουσλίμοβιτς που ήταν σε προφανή θέση για γκολ. Όμως εκεί ο ΠΑΟΚ έριξε στροφές και φάνηκε να μην επιδιώκει όσο θα έπρεπε να διπλασιάσει τα τέρματα του και να τελειώσει το ματς. Με τις αλλαγές των Βιερίνια και Μπακαγιόκο αυτό άλλαξε και στο 82' το παλικαράκι έκανε μετά από πάσα του Ιβοριανού το 2-0.



Εκανε στο τέλος και την πλάκα του ο Σάντος βάζοντας τον Ηλιάδη στο 92 (!!τι θέλει να κάνει ο ποιητής?!) και ο ρεφερίς σφύριξε και όλο το γήπεδο επανήλθε στο σύνθημα που ακουγόταν πριν την έναρξη...

Κάνε μας την χαρη, κανε μας την χάρη....


16.1.09

Σαν ποδήλατο στην ανηφόρα

Δύσκολη εβδομάδα, η πρώτη φουλ ταιμ εργάσιμη - γκουχ γκουχ- εβδομάδα μετά τις γιορτές. Σαν να κάνεις ποδήλατο στην ανηφόρα. Βέβαια όπως όλες οι ανηφόρες έτσι και αυτή έφτασε στο τέλος της και μας έφερε μπροστά σε μια μικρή όαση, το σαββατοκύριακο που έρχεται. Πιστεύω ότι είναι μια καλή ευκαιρία να πω μερικά πράγματα που έχω στο μυαλό μου καιρό τωρα.

Φέτος νομίζω η κατάθλιψη μετά τις γιορτές δεν χτύπησε! Και αυτό γιατί είχε ήδη χτυπήσει πριν τις γιορτές. Λίγο θες η οικονομική κρίση - πραγματική ή στις ειδήσεις των οκτώ δεν έχει σημασία- λίγο αυτός ο ταραγμένος Δεκέμβρης των μολότοφ δώσανε σε όλους -ή τουλάχιστον στους περισσότερους- μια απίθανη μιζέρια να την κουβαλάν τα Χριστούγεννα και την πρωτοχρονιά. Όχι βέβαια πως δεν το ρίξαμε πάλι στον καταναλωτισμό, αυτός δεν κόβεται εύκολα, ναρκωτικό είναι. Απλά φέτος έβλεπες σχεδόν παντού, την μιζέρια να περιφέρεται σαν το φάντασμα των περασμένων Χριστουγέννων στην ιστορία του Ντίκενς.

Και βέβαια σε αυτό το πλανητικό χανγκ οβερ οι ισραηλινοί βάλαν το χεράκι τους και την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων- κατά τας γραφάς όπως θα έλεγε και η Τόρα- βάλθηκαν να αιματοκυλήσουν όχι μόνο την χαμάς αλλά και να παίξουν την σφαγή των νηπίων παίρνοντας το ρόλο του Ηρώδη. Τι όμως να πεις για την κατάσταση στη Γάζα και να μην ακουστεί σαν υποκρισία, όταν το λες και το γράφεις πίσω από μια οθόνη, υπολογιστή ή τηλεόρασης δεν έχει σημασία...

Σε τελική ανάλυση είμαστε τόσο αποξενωμένοι από τον πόνο του διπλανού ή κάποιου πιο μακρυα που δεν τον κατανοούμε με το συναίσθημα αλλά με την λογική
. Δεν νιώθουμε τον πόνο του, υπολογίζουμε ότι πονάει.. Αυτό νομίζω είναι το χειρότερο.

Αρκετά όμως πέσαμε πριν, κατά την διάρκεια και μετά τις γιορτές. Καιρός είναι να ανεβούμε λιγάκι. Είναι δύσκολο, σαν να κάνεις ποδήλατο στην ανηφόρα, αλλά μπορούμε να το κάνουμε. Απλά θέλει λίγη προσπάθεια παραπάνω.

Με ένα τραγούδι από τα ξύλινα σπαθιά
σας εύχομαι καλό σαββατοκύριακο!

Φιλιά

15.1.09

Μονομάχια στον πράσινο βάλτο...

Χωρίς νικητή έληξε η μονομαχία στον πράσινο βάλτο της Τούμπας, αφού δεν καταφέραμε να σκοράρουμε σε ένα πολύ κακό παιχνίδι όπου και οι δύο ομάδες μπήκαν με το μυαλό στην άμυνα. Και καλά ο Άρης, αυτός έχει να σκοράρει στην Τούμπα από το 2004 με τον αλήστου μνήμης Σανχούρχο, εμείς τι κάναμε??

Τίποτε απολύτως, είναι η σωστή απάντηση. Τι να πεις για την ομάδα σου όταν ο Μαρκαντωνης είναι ο καλύτερος σου παίκτης και όταν παίκτες όπως ο Ιβιτς και ο Μπακαγιοκο δεν λέρωσαν το βρακάκι τους στην λάσπη της Τούμπας. Για να μην μιλήσω και για τον Βερόν που από το 70' δεν μπορούσε να τρέξει.

Ο αγωνιστικός χώρος ήταν πολύ βαρύς αλλά δεν είναι ο λόγος που χάσαμε το ματς γιατί σαν να το χάσαμε νιώθω. Και νιώθω έτσι γιατι ακόμα και αυτόν τον Άρη που δεν μπορεί να σκοράρει, αυτόν τον ΄Αρη που εγω αν τον κατέβαζα για να χάσει δεν θα τον κατέβαζα έτσι αφήνοντας τον Νεμπεγλέρα εκτός και τον Λαμπριάκο στο πάγκο, αυτόν λοιπόν τον Άρη δεν πιστεύω ότι μπορώ να νικήσω στο Χαριλάου... Μακάρι να με διαψεύσουν αλλά αυτό το πιστεύω βλέποντας σήμερα αλλά και με την ΑΕΚ αυτη την ομάδα.

Και χάσαμε γιατί δεν παίξαμε. Όχι δεν παίξαμε καλά, όχι δεν παίξαμε με πάθος. Χάσαμε για τι δεν παίξαμε καθόλου! Η ομάδα έχει κάνει κοιλιά και συν τοις άλλοις χάνει και στελέχη με τραυματισμούς! Ελπίζω ο Σνάουτσερ να είναι καλά γιατί ο Αραμπατζής δεν την παλεύει αλλά και δεν παλεύεται!

Βέβαια το μόνο θετικό από το ματς είναι ότι ο ΚυρΚικης μένει! :-)
Πάντως οφείλω να δώσω στον φίλο μου τον Αρειανό το Δημήτρη Συγχαρητήρια! Δημοσίως!



Και ας σας δώσω κάποια βιντεάκια από την ατμόσφαιρα της Τούμπας που ήταν το μόνο που άξιζε - μέχρι δηλαδή που κάποιοι μαλάκες στο 10' λεπτο ανακόψουν τον όποιο ρυθμό είχαμε όπως και στο ματς του πρωταθλήματος... Τι να πεις.. μερικοί δεν πρόκειται να μάθουν.... Δυστυχώς...

Και για να ευθυμίσουμε λιγάκι ...



Σύγχρονες μέθοδοι για την αποστράγγιση....

Ας ελπίσουμε ότι θα δούμε κάτι καλύτερο στο μέλλον αρχίζοντας από την Κυριακή με τον Πανθρακικό.

12.1.09

Αυθεντική Ρέπλικα



Μπήκαμε χθες σε ένα πολύ γνωστό μαγαζί στην Σαλονίκη και πρόσεξα αυτή την τηλεόραση 14 ιντσών που πουλούσε για μόλις.... 800 ευρουλάκια. Έλεγε ότι η τηλεόραση είναι της γνωστής ιταλικής μάρκας brionvega που βγάζει ντιζαινάτες τηλεοράσεις από το 1960 και η συγκεκριμένη έχει βγει σε 299 αριθμημένα ακριβή αντίγραφα του τάδε μοντέλου του χιλιά ενιακόσια εξήντα κάτι....

Πληρώνεις δηλαδή 800 ευρώ, όχι για μια αντίκα, αλλά για μια.. αυθεντική ρέπλικα δηλαδη. Γιατί αν είναι όντως αντίκα, ακόμη και αν πρόκειται για μια ηλεκτρονική συσκεύη, έχει μια ιστορική αξία πια. Οτιδήποτε κατασκευάστηκε πριν από 25,35 ή 45 χρονια και ακόμη λειτουργεί έχει μια αξία στο χρόνο. Μπορεί να είναι μηδαμινή αλλά είναι μια κάποια αξία.

Αλλά το να πουλάς κάτι .. και καλά παλιό, για την αισθητική του -πια - αξία σε αυτή την τιμή μου φαίνεται σαν τον ορισμό του "δήθεν".

Τόσο δήθεν όσο το παράδοξο της ...Αυθεντικής Ρέπλικας...

Θα μου πεις γιατί να μην τα πουλήσεις αφού κάποιος θα βρεθεί να τα αγοράσει?

11.1.09

Κατώτερος των περιστάσεων..

Σε ένα από τα πιο σημαντικά ματς του πρωταθλήματος ο ΠΑΟΚ έκανε την χειρότερη εμφάνιση του μέχρι τώρα, χειρότερη ακόμα και από την τραγική εμφάνιση των Σερρών συνεχίζοντας το Dr Jekyl και Mr Hyde των τελευταίων 4 αγωνιστικών. Και από εκεί που πετούσαν στο γήπεδο με τον ΟΦΗ την προηγούμενη αγωνιστική σερνούντουσαν στο ταλαιπωρημένο γκαζόν του ΟΑΚΑ σήμερα το βράδυ.

Και σαν να μην έφτανε αυτό όταν επιτέλους ο "Ψαράς" από το Εστορίλ εδέησε να βάλει τον Μπακαγιόκο στο παιχνίδι και πιέσαμε για 15 λεπτά κάνοντας καναδύο καλές ευκαιρίες ήρθε η αψυχολόγητη ενέργεια του Κοντρέρας να κλωτσήσει εν ψυχρώ τον - καλύτερο παίκτη της ΑΕΚ- Τζιμπούρ και να δεχτεί 100% δίκαια την κόκκινη κάρτα και να κρεμάσει την ομάδα. Αλάνθαστος σχεδόν στον πρώτο γύρο ο Χιλιανός αλλά όταν κάνει λάθος αυτό είναι μεγάλο. Όπως και με τον Ηρακλή έτσι και σήμερα,το λάθος του Χιλιανού ηταν καθοριστικό. Βέβαια για να πούμε και του στραβού το δίκιο, δεν έφταιγε και ο Σάντος για την σημερινή ήττα οταν ο καλύτερος μας ήταν ο.. Χαλκιάς...

Πάντως κακά τα ψέμματα η νίκη της ΑΕΚ ήταν πέρα για πέρα δίκαιη και αν δεν ήταν ο Χαλκιάς θα ήταν κατα 2 ή τρία γκολ μεγαλύτερη. Έτσι μας έφτασε ο ΠΑΟ και η ΑΕΚ μείωσε στους 5. Όσο για τον Ολυμπιακό, ρωτήστε τον Γερμανάκο καλύτερα, αν και η Ξάνθη στο πρώτο μέρος δεν ήταν στο Καραισκάκη. Στο δεύτερο βέβαια....

Το χειρότερο με μας είναι τα δείγματα έλειψης πειθαρχείας που παρουσιάζουμε και νομίζω ότι είναι λογικό ειδικά όταν εμείς σαν φίλαθλοί πριμοδοτούμε σκηνές χειροδικίας όπως του Γκαρσία να τις ξαναβλέπουμε από άλλους.

Τέλος πάντων έχει ακόμα 13 αγώνες το πρωτάθλημα και πρέπει οι παίκτες να σφίξουν τα δόντια και να προσπαθήσουν για το καλύτερο. Την Τετάρτη έχουμε και κύπελλο.. με τον Άρη.. Δεν λέω άλλα. Πάλι καλά κάνει δηλώσεις ο Κόκε...

Καλή εβδομάδα σε όλους.

4.1.09

Καλή ποδοσφαιρική χρονιά!

Με το δεξί μπήκαμε στο 2009 σαν ποδοσφαιρική ομάδα. Στην Τούμπα σήμερα το απόγευμα καμιά 15ρια χιλιάδες παρά την βροχή και το κρύο πανυγηρίσαμε την πρώτη φετινή μας νίκη σε ένα παιχνίδι που το σκορ αν μη τι άλλο μας αδικεί αφού θα μπορούσε άνετα να είναι τουλάχιστον διπλάσιο.

Δύο ομάδες στο γήπεδο υπήρχαν μόνο μέχρι το 25' περίπου που έγινε η τελευταία αξιόλογη επιθετική προσπάθεια του ΟΦΗ που ο πολύ καλός χθες Κώστας Χαλκιάς έβγαλε το τετ α τετ του Ταραλιδη.

Στο 34 ο Μουσλίμοβιτς έκανε το 1-0 μετά από πολύ όμορφο συνδιασμό που πολλοί βέβαια λένε ότι ο Κωνσταντινίδης -που έδωσε την πάσα - ήταν σε θέση οφσαίντ όταν του πάσαρε ο Μπακαγιόκο. Η φάση για μένα είναι οριακή και σε τέτοιες φάσεις οη αμφιβολία είναι στον επιτιθέμενο. Επίσης στην κοκορομαχία του Μουσλίμοβιτς με τον Ισσα, σωστά δόθηκε κάρτα στον Ισσα για θέατρο- δείτε το βίντεο και θα καταλάβετε τι λέω - αν και του στραβού το δίκιο είναι ότι θα έπρεπε να δωθεί κιτρινή και στον Ζλάταν.

8 λεπτά αργότερα ο Ιβιτς διπλασίασε τα τέρματα μας και από εκεί και μετά χάσαμε τουλάχιστον 4 κλασικά τετ α τετ είτε λόγω Μάλαρτζ είτε λόγω της υπερβολικής σιγουριάς μας.



Από εκεί και μετά φάγαμε πολύ βροχή και είδαμε αρκετά καλή μπάλα δυστυχώς μόνο γκολ δεν είδαμε.

Πάντως πανυγηρίσαμε άλλα δύο γκολ στο δεύτερο ημίχρονο αυτά του Λεονάρντο και του Κιάσου στην Λειβαδιά! ;-)

Καλή ποδοσφαιρικη χρονιά να έχουμε!


1.1.09

Δύο χιλιάδες και εννέα


Πως θα είναι ο κόσμος μας το 2009 αναρωτιόταν κάποτε ο Κώστας Τουρνάς. Εμείς - όπως και αυτός - έχουμε ή ευελπιστούμε να έχουμε την τύχη να το διαπιστώσουμε και με τα μάτια μας. Και έτσι του χρόνου τέτοια εποχή - πρώτα από όλα καλά να είμαστε - να υποδεχόμαστε το 2010 ξέροντας πια τι μας επιφύλαξε το 2009!


Όπου από τα χιλιάδες χρόνια ανθρώπινης ιστορίας αλλά και τις λίγες δεκάδες που μαζέψαμε στις πλάτες μας, ξέρουμε ότι ένας χρόνος -ένα έτος δηλαδή- μπορεί να είναι μια ανθρώπινη σύμβαση, μια προσπάθεια να μετρηθεί και να μπει σε λούκια κάτι τόσο μυστήριο όσο ο ..χρόνος αλλά δεν παύει να έχει την δύναμη να αλλάξει την κόσμο, να τραβήξει με μανία το χαλί κάτω από τα πόδια σου.

Την έχει αυτή την δύναμη ο χρόνος αλλά το καλύτερο είναι ότι δεν ξέρεις πότε θα την χρησιμοποιήσει. Γιατί ξέρεις ότι θα την χρησιμοποιήσει. Το ερώτημα, το αρχέγονο ερώτημα είναι απλά πότε...

Έτσι και η νέα χρονιά έρχεται σχεδόν πάντα γεμάτη ελπίδες και προσδοκίες για να εξελιχθεί σε μια χρόνια ορόσημο, μια χρονιά που θα σε πονέσει ή μια χρονιά που πάντα θα την μπερδεύεις με την προηγούμενη ή την επόμενη.

Δεν ξέρω τι από όλα αυτά θα είναι το 9ο έτος της τρίτης χιλιετηρίδας μετά την γέννηση του Χριστού. Ή μάλλον μετά το έτος μηδέν γιατί υπάρχουν άλλωστε και θεωρίες που υποστηρίζουν οτι ο Χριστός γεννήθηκε το 5 μ.Χ. ή το 5 π.Χ.! Ο Ηρώδης πέθανε το 4 π.Χ. και η απογραφή μπορεί να έγινε το 6 μ.Χ.!!

Τέλος πάντων πάλι με έπιασε η πάρλα!! Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να δώσω τις ευχές μου με αυτό το ποστ,ευχές για την νέα χρονιά που ήρθε με το μυστηριώδες πέπλο της, αλλά υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα.. Δεν ξέρω ευχές που να ξεφεύγουν από τις κοινότυπες, αυτές που τις ξεστομίζουμε με ελαφρά την καρδία αλλά είναι τόσο ουσιαστικές.

Νομίζω ότι υγεία και ευτυχία φτάνουν και περισσεύουν και όποιος έχει αντίρρηση ας την διατυπώσει ελεύθερα! Απο κει και πέρα όμως θα ήθελα να αφιερώσω στην νέα χρονιά ένα τραγούδι - όπως έκανα και πέρσι. Φέτος νομίζω θέλουμε όλοι κάτι να μας ανεβάσει και να μας δώσει μια ελπίδα, ένα μικρό φως στο τέρμα του τούνελ!

I wanna run, I want to hide, I wanna tear down the walls that hold me inside, I wanna reach out and tuch the flames, where the streets have no name....




Καλή Χρονιά να έχουμε και
να την θυμόμαστε με νοσταλγία
σε καμιά δεκαριά χρόνια...
Φιλιά