5α Γενέθλια....

Tempus Fugit λεμε....

Λίγο πριν τα 5 χρόνια...

5 χρόνια σχεδόν...

Πέρασαν γρήγορα ή μήπως όχι;

 Heroes ή Absolute Begginers;

Μεγάλες απορίες που δεν πρόκειται ποτέ να λυθούν!

Κλείνωντας τα 36, μπαίνοντας στα 37..

36 ..going on forty που λεν και στο χωριό...

Tempus fugit II

Πέρασαν κιόλας δύο χρόνια....

Η μικρή μας Πανδώρα, αν γεννιόταν 30 χρόνια πριν μπορεί 

και να ήταν το κοριτσάκι της Αλλαγής,

τώρα είναι ένα από τα κορίτσια της κρίσης. 

Το δικό μας κορίτσι!

Βρήκαμε την άνοιξη!!!

Επιτέλους!!

Santa's Baby..

Χρόνια Πολλά σε όλους...

ΥΓ. Τύφλα να έχει η Μαίρυλιν...

3 κεράκια........

Πως πέρασαν τρία χρόνια από εκείνη την μέρα  
δεν έχω καταλάβει ακόμα... 

Τυχερή και ευτυχισμένη να είναι..

Ένα μεγαλο βήμα...

 Ένα μεγάλο βήμα για μένα...

...και ένα μικρό βηματάκι για την ανθρωπότητα...

Πέρασαν κιόλας παραπάνω από έξι μήνες...

και σε αυτό το μικρό κοριτσάκι 
δεν έχω αφιερώσει ούτε ένα πόστ!!!
Πως περνάει όμως ο χρόνος!
Βέβαια αν έχεις παιδί τότε είναι
σαν να έχεις ένα βιολογικό ξυπνητήρι.
Και με ένα βιολογικό ξυπνητήρι καταλαβαίνεις πολύ
διαφορετικά τους σχεδόν 7 μήνες που
πέρασαν από την μέρα που γεννήθηκε.

Νομίζω ήταν καιρός να το κάνω!!

Και σαν μπόνους ας βάλω και ένα βιντεάκι!

34...

Valia and Friends...

2 χρονών σήμερα...

Να την χαιρόμαστε! Χρόνια σου Πολλά Βάλια!

Η συνάντηση...

Born to be my baby!!

Κάνοντας ένα μικρό Follow up στις πρώτες 24 ώρες

της μικρής πριγκίπισσας της αφιερώνω το παρακάτω! 

Έτσι για να μαθαίνει η .. νεώτερη!!!!

New entry!!

Γεννήθηκε στις 9 σήμερα, λίγα λεπτά πριν!!!
Από μικρή στα βάσανα!!

Hanging on the telephone

...τραγουδούσαν κάποτε οι Blondie. Κάπως έτσι και η κόρη μου και ακόμη δεν έκλεισε τον 21ο μήνα της ζωής της! Τελικά η σχέση της γυναίκας με το τηλέφωνο είναι θέμα βιολογικό! Έμφυτο στο DNA μάλλον!!

Το πείραμα θα συνεχιστεί πάντως, μιας και σε δύο μήνες περίπου θα έχουμε και μια ακόμα κόρη καλώς εχόντων των πραγμάτων!!! Αν και αυτή πιάσει το τηλέφωνο... καήκαμε!!!


ΥΓ Μιας και είμαι ακόμη στο τριπάκι του ραδιοπειρατή από χθες, δεν ακούμε και τους Blondie by the way?

Δέκα χρόνια....

"The future is coming on" τραγουδούσαν οι Gorilaz στο Clint Eastwood κάποια στιγμή το 2001. Δίκιο είχαν. Σας πληροφορώ ότι το μέλλον τελικά ήρθε, σχεδόν 10 χρόνια μετά το πολυθρύλητο millenium. Πως πέρασαν έτσι αυτά τα πρώτα δέκα χρόνια της τρίτης χιλιετίας δεν κατάλαβα. Μου φαίνεται λίγο πολύ σαν προχθές που ήμουν σε ένα τραίνο προς το Gatwick για να έρθω Ελλάδα από την Αγγλία που σπούδαζα. Ήταν λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1999..

Όλοι αλλάξαμε από τότε. Δεν ήμαστε τα ίδια άτομα όσο και αν προσπαθούμε για το αντίθετο. Δεν είμαστε καν η ίδια χώρα με τότε. Ούτε καν το ίδιο ΠΑΣΟΚ με τότε δεν είναι. Θα μου πεις τέτοιο καιρό πριν από δέκα χρόνια έσκαγε με πάταγο η μέγιστη φούσκα του Χρηματιστηρίου τώρα είναι στα πρόθυρα να σκάσει η φούσκα που λέγεται Ελλάδα. Και τότε ο Μπάγεβιτς ήταν σε ένα δικέφαλο που γονάτιζε από τα οικονομικά..

Nothing changes on New Year's Day λέγαν οι U2 κάποτε. Νομίζω ότι έχουν άδικο. Κάθε μέρα κάτι αλλάζει, επομένως και την πρωτοχρονιά κάτι θα αλλάξει. Καμιά φορά εμείς οι άνθρωποι επιλέγουμε τις μεγάλες αλλαγές εκείνη την μέρα, όπως ο Σημίτης που πήγε να σηκώσει το πρώτο χαρτονόμισμα των 20 ευρώ μια τέτοια μέα το 2002. Sometimes, something changes on New Year's Day...

Το μέλλον είναι τώρα πάντως και ας το τοποθέτησαν μερικοί στο σημερινό παρελθόν, όπως ο Όργουελ με το 1984. Μπορεί βέβαια και τώρα να είναι το ..1984.. Ποιος ξέρει?

Το μόνο σίγουρο είναι αυτά που πέρασαν την τελευταία δεκαετία και αυτά που ο καθένας από μας θυμάται τέτοιες μέρες. Και νομίζω ότι θα αφιερώσω τα επομένα πόστς μου σε αυτά που μου μείνανε τα δέκα αυτά χρόνια...

Σεπτέμβρης

Καιρό είχαμε να μείνουμε ένα Σαββατοκύριακο στην πόλη! Ίσως από το Μάιο! Και αν χθες ήταν μια πολύ ζεστή καλοκαιρινή μέρα, η σημερινή ήταν βγαλμένη από τα "σκέφτομαι και γράφω" του δημοτικού και ειδικά από εκείνα που είχανε τίτλο "Τα πρωτοβρόχια"! Αυτό ήρθε στο μυαλό μου με την μυρωδιά της βροχής σήμερα το πρωί, όταν ήμασταν με φίλους στο κέντρο μιας έρημης και μουντής Θεσσαλονίκης.

Μιας πόλης που οι περισσότεροι της κάτοικοι σκιάχτηκαν από την όλη περιρρέουσα κατάσταση των χιλιάδων μπάτσων, των κλειστών δρόμων και όλης αυτής της κουστωδίας που φέρνει μαζί της από την Αθήνα ο εκάστωτε πρωθυπουργός και αποφάσισαν μείνουν εκτός του κέντρου και ίσως να αφιερώσουν ένα ακόμα -το τελευταίο?- σαββατοκύριακο στην mare nostrum, την Χαλκιδική.

Μια σχεδόν άδεια Θεσσαλονίκη σε μια εντελώς συννεφιασμένη και βροχερή Κυριακή, αρχές του Σεπτέμβρη είχα πολλά χρόνια να δώ είναι η αλήθεια και αυτή η μελαγχολική εικόνα της πάει αυτής της ξενερωτικής πόλης που λέει και μια φίλη.

Και ήταν τόσο γλυκά μελαγχολική και νοσταλγική η όλη αίσθηση που ακόμα και τώρα νομίζω ότι αύριο θα αρχίσουν τα σχολεία και δεν έχω τελειώσει ακόμα το διάβασμα! Το μόνο ίσως που έλειπε από αυτή την Κυριακή ήταν το άκουσμα της "Αθλητικής Κυριακής"...

Να ευχηθώ λοιπόν καλή εβδομάδα- κανονική φουλ εργάσιμη τσαγκαροδευτέρα αύριο καθώς η καλοκαιρινή ραστώνη μάλλον μας άφησε πριν τα πρωτοβρόχια- με αυτό το μισο χαρούμενο, μισό μελαγχολικό τραγούδι των Πυξ Λαξ από το μακρινό παρελθόν τους!

Καλη εβδομάδα..

Απόψε το κορίτσι...

..θέλει θάλασσα
και εγώ ποτέ χατήρι δεν του χάλασα!
Καλό Σαββατοκύριακο!

Take some time off?

Τέτοιο καιρό, πάνω-κάτω, πρόπερσι τα μπλογκς ήταν στα χαι τους! Νομίζω ότι το hype των μπλογκερς ξεκίνησε με την Αμαλία- που ποιος θυμάται πια εκτός απο αυτούς που πραγματικά πόνεσαν με τον χαμό της?- και κορυφώθηκε κάπου ανάμεσα στις πυρκαγιές του Αυγούστου και τις εκλογές του Σεπτεμβρη.

Αυτόν τον καιρό συμβαίνει σχεδόν το αντίθετο. Όλο και περισσότερο, βλέπω ότι οι διαδικτιακοί μου φίλοι, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, αραιώνουν τις αναρτήσεις τους. Για μένα δεν το συζητάω βέβαια! Το βλέπετε άλλωστε.

Όχι ότι θα κλείσω το μπλογκ ή θα απέχω απ'άπειρον. Απλά είναι μερικά πράγματα που με κρατάν μακρυά από το πληκτρολόγιο. Πρώτα απο όλα είναι η "αναλογική" ζωή που καμιά φορά πρέπει να θυμόμαστε ότι υπάρχει;-)! Τους τελευταίους μήνες είχα αρκετά πράγματα που έπρεπε να διαθέσω χρόνο! Αλλά δεν είναι μόνο αυτό!

Έχω μια αίσθηση ότι δεν έχω κάτι συγκεκριμένο να πω. Και μη έχοντας νομίζω ότι η σιωπή αξίζει περισσότερο. Απο την άλλη να σας πω την αλήθεια ρε παιδιά, βαρέθηκα αυτην την γαμημένη ευγένεια μας! Βαρέθηκα το ότι οι περισσότεροι δεν θέλουμε να έρθουμε σε αντιπαράθεση και προβάλουμε μια πολιτικαλι κορεκτ διάθεση που δεν νομίζω ότι την έχουμε στην "αναλογική" μας ζωή! Εν τάξει κάποιοι ίσως την έχουν! ;-) Εγώ δεν νομίζω!

Βέβαια ούτε αυτός είναι λόγος για να κλείσω το μπλογκ. Ίσως είναι ένας καλός λόγος για να σατυρίσω κάποιες "διαδικτυακές πρωτοβουλίες"! Ίσως... Απο την άλλη καλοκαίρι έρχεται και καλό είναι να πάρουμε τον ομματιό μας και να βρούμε κάποια παραλία! Take some time off ρε παιδάκι μου που έλεγε και η γιαγιά μου!

Εγώ λέω σήμερα, Παρασκευιάτικα, αφού περάσω μια βόλτα από τα άλλα μπλογκς - κάτι που έχω αιώνες να κάνω!- να πάρω την οικογένεια και να επισκευτούμε την Χαλκιδική. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι ... σαν την Χαλκιδική δεν έχει!

Επομένως βάζω στο ψηφιακό πικαπ του μπλογκ το crystal frontier από τους Calexico να παίζει και ετοιμάζω τις νοητικές μου αποσκευές...

Φιλιά σε όλους...