The party is over...

Τον 17ο αιώνα στην Ολλανδία για κάποιον ανεξήγητο λόγο, που ίσως μόνο το κίτρινο δαιμόνιο που λέγεται απληστία και φωλιάζει κάπου ανάμεσα στο πορτοφόλι και στο μυαλό του ανθρώπου μπορεί να καταλάβει, οι άνθρωποι πίστεψαν ότι η τουλίπα είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός στον κόσμο. Πίστεψαν ότι όλος ο πλούτος της φύσης είναι μέσα σε ένα βολβό που τον καλλιεργείς όλο το χρόνο για να σου δείξει το σπάνιο του χρώμα την άνοιξη.

Το 1635 κάποιος πούλησε στο Αμστερνταμ έναν βολβό τουλίπας για 2.500 χρυσά φιορίνια, ένα ποσό που εξασφάλιζε την αγορά σπιτιού στο Άμστερνταμ εκείνη την εποχή. Αξίζει να επισημανθεί ότι ένα βόδι κόστιζε 120 φιορίνια και η τιμή για ένα γουρούνι ήταν 80 φιορίνια. Τα πραγματικά βόδια ήταν αυτά που πλήρωναν χρυσάφι για ενα λούλουδι βέβαια. Το 1637 όμως ξαφνικά ο κόσμος ξύπνησε και οι πωλητές τουλίπας δεν έβρισκαν πια αγοραστές που να δίνουν τέτοιες τιμές. Κάποιοι λένε ότι αυτή ήταν η πρώτη οικονομική "φούσκα" στην ιστορία.

Τον επόμενο αιώνα στην Μεγάλη Βρετανία κάποιοι μάγκες κατάφεραν να πάρουν το μονοπώλιο για το εμπόριο μεταξύ της Μ. Βρετανίας και της Νότιας Αμερικής. βάση της Συνθήκης της Ουτρέχτης το 1713 πήραν άδεια από τους Ισπανούς να στέλνουν ένα πλοίο το χρόνο για να κάνει "προμηθεύει με σκλάβους τις ισπανικές αποκίες". Αυτή ήταν η γέννηση της South Sea Company.

Πήγαν λοιπόν οι μάγκες και νοίκιασαν το πιο ακριβό κτίριο στο λονδίνο και αγόρασαν τα πιο ακριβά έπιπλα και πίνακες για να τα διακοσμήσουν. Προκάλεσαν έτσι μεγάλη εντύπωση αλλά και μεγάλες προσδοκίες εύκολου πλουτισμού. Έτσι κανείς δεν έδινε σημασία στο ότι η εταιρία το 1717 που άρχισε τα ταξίδια δεν έβγαζε κέρδος. Επίσης κανείς δεν έδωσε σημασία στο ότι το 1718 οι ισπανοβρετανικές σχέσεις χαλάσαν.

Η μετοχή από τις 100 λίρες έφτασε τον Αύγουστο του 1720 στις 1.000 λίρες, μια πραγματική περιουσία εκείνη την εποχή. Σήμερα μια χρυσή λίρα έχει περίπου 130 €. Τον Σεπτέμβριο η τιμή έπεσε στις 125 λίρες και οι χρεωκοπίες πήγαν σύννεφο. Όταν ρώτησαν τον Ισαακ Νευτων για το πως γίνεται να ανεβαίνει η μετοχή της South Sea Company αυτός απάντησε λακωνικά ότι η τρέλα του κόσμου δεν μπορεί να υπολογισθεί.

Το μόνο σίγουρό μέτα από "μαγικές ημερομηνίες" όπως 1848, 1929,1987 ή 1999 είναι ότι ο κίτρινος πυρετός δεν γιατρεύεται και ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται πολλές φορές είτε σαν τραγωδία ή είτε σαν κωμωδία.