5.2.08

Λίγο πιο κάτω από την πινέζα του χάρτη..


Ένα μουντό πρωί σαν το σημερινό, κάπου στα τέλη του Γενάρη του 2002, με το φύλλο πορείας στο χέρι, πήρα από την Θεσσαλονίκη το τραίνο για το Σουφλί, έχοντας τελικό προορισμό την Δαδιά. Το ταξίδι αυτό μπορεί να ήταν και το χειρότερο που έκανα ποτέ στην ζωή μου. Το τραίνο -ειδικά μετά την Ξάνθη- ήταν γεμάτο με δύο είδη ανθρώπων: φαντάρους και γιαγιάδες με τσεμπέρια.

Μαζί μου είχα άλλους τρεις "συναδέρφους" από το Λιτόχωρο που υπηρετούσα αλλά δεν ήταν και η καλύτερη παρέα! Άσε που με είχαν αγχώσει γιατί τους είχα χρεωθεί κιόλας σαν επικεφαλής στο ομαδικό φύλλο πορείας.

Και οι τρεις ήταν περιπτώσεις πάντως. Ο Κ.Λ. και ο Ν.Δ. ήταν δυο αγροτόπαιδα από την Κατερίνη και τα Τρίκαλα που πρώτη φορά ανεβαίναν σε τραίνο και δεν κάναν τίποτε άλλο από το να κλαίγονται όλη την ώρα και να βρίζουν ο ένας τον άλλο. Ο τρίτος της παρέας ήταν ο Χ. που ήταν ο τρελός του χωριού του. Κυριολεκτικά. Ένα παιδί με ειδικές ανάγκες που κάποιος μαλάκας στο στρατολογικό γραφείο του Κέντρου Νεοσυλλέκτων θεώρησε ότι μπορεί να υπηρετήσει στον "ένδοξο Ε.Σ.", έστω και με την ένδειξη Ι4. Χακί ανέκδοτο...

Μια εικόνα που μου έχει μείνει από αυτό το ταξίδι ήταν οι μουσουλμάνες γριές που ετοίμαζοντουσαν να κατέβουν κάπου μετά την Αλεξανδρούπολη. Μια εικόνα βγαλμένη απο ταινία εποχής. Μαυροφορεμένες με τις μαντίλες να είναι σφιχτά δεμένες γύρω από τα πρόσωπα τους, μάζευαν τους μπόγους τους. Εκεί κάπου αρχίζαμε να ανηφορίζουμε τον Έβρο.

Δεν υπάρχει πιο όμορφο ποτάμι στην χώρα από τον Έβρο
. Το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή αλλά έπρεπε να περάσουν κανά δυο μήνες όταν το είδα και από κοντά. Τότε είχα την τύχη να κάνω περίπολα με το τζιπάκι πάνω στο ανάχωμα του ποταμού, σε περιοχή που σαν πολίτες δυστυχώς δεν μπορούμε να χαρούμε.

Αντίθετα με το ποτάμι, το Σουφλί είναι μια από τις πιο άσχημες πόλεις της χώρας. Κάτι σαν μια πόλη του Ουέστ που η ταξιδιωτική άμαξα των ΚΤΕΛ αφήνει τον κόσμο μπροστά από την Εθνική Τράπεζα. Τα σπίτια φοβούνται να απλωθούν και στριμώχνονται δεξιά και αριστερά του δρόμου που ενώνει την Αλεξανδρούπολη με την Ορεστιάδα και το Διδυμότειχο. Σε όλη την πόλη - ειδικά τα πρωινά- βλέπεις ανθρώπους και οχήματα με πράσινες στολές παραλλαγής. Για αρκετό καιρό είχα την εντύπωση ότι το Σουφλί δεν ήταν τίποτε άλλο απο ένα απέραντο Καψιμι που είχε μόνο δύο γυναίκες. Η ρωσσοπόντια στο σουβλατζίδικό στην διασταύρωση και η γκαρσόνα στο μοναδικό ίντερνετ καφέ. Η τελευταία μάλιστα είχε κατακτήσει και την μισή 50η Ταξιαρχία Πεζικού και είχε και επιτυχίες και στην 7η Μηχανοκίνητη.

Αφού κατεβήκαμε απο το τραίνο, πήραμε μια μεγάλη δόση από το Σουφλί και ένα ταξί για να μας πάει στη Δαδιά. Εκεί φτάσαμε σε ένα ξέφωτο, λίγο πάνω από το χωριό και λίγο πριν το μοναδικό και πανέμορφο δάσος, όπου υπήρχαν τρία σπιτάκια. Αυτό όπως έμαθα καλά τους επόμενους 6 μήνες ήταν το στρατόπεδο του τάγματος.

Τo τραγούδι που σας έβαλα από τον "ακατανόμαστο" τo έπαιζαν συνέχεια στη μεταμεσονύχτια εκπομπή στο δεύτερο πρόγραμμα, που ήταν από τους λίγους σταθμούς που πιάναμε. Μου θυμίζει αρκετά βράδια στη σκοπιά, που η ώρα δεν έλεγε να περάσει και η κάφτρα από το τσιγάρο, προκειμένου να μην φανερωθεί, έκαιγε το γάντι.

37 σχόλια:

geokalp είπε...

τι παράπονο είχες;
μέσα στη φύση και "ποιοτική" μουσική όλο το βράδυ...
αχ, πως φροντίζει ο ΕΣ...

gk είπε...

St τώρα που γίνεσαι πατέρας, δύο σύνδρομα πρέπει να ξεπεράσεις: αυτό του στρατού και εκείνο της Ν.Υόρκης...

P.S. εγώ πάλι όταν παρουσιάστηκα στη Ρόδο κατέβηκα απο το πλοίο και το πρόβλημά μου ήταν ότι σε ένα μέρος γεμάτο τουρίστριες με μαγιώ εγώ φόραγα την στολή. Άσε που το βράδυ δεν είχαν να με κοιμήσουν και έπρεπε να μείνω σε ξενοδοχείο...πίκρα.

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

geokalp κανένα παράπονο! Άσε που με αυτά που έβλεπες έκανες και διδακτορικό στην κοινωνιολογία!


gk Αυτή αγόρι μου είναι η διαφορά ανάμεσα στο Στρατό και στην Αεροπορία! Τα άλλα λόγια είναι φτώχεια!

ΥΓ Όσο για την Νεα Υόρκη και το Στρατό τι να πω!!! E tu Brutus?!

Ανώνυμος είπε...

κι εγω τετοια μερα, πριν εναν χρονο ομως, εφτανα σε ενα νησι που ισως να το ειχα ακουσει αλλες δυο φορες στη ζωη μου αλλα ισως και καμμια ενω δεν ηξερα ουτε κατα που πεφτει μεχρι να το ψαξω. για να ειμαι δικαιος ομως ηταν το καλλιτερο που θα μπορουσε να μου τυχει. ομως ο στρατος ειναι στρατος και το αγνωστο παντα τρομαζει. ασε που ακους τα μυρια οσα μεχρι να το δεις με τα ματια σου.

geokalp είπε...

o gk είναι θεός!
πολλα φιλια και στο nag που δεν τον ξέρω ούτε κατάλαβα το νησί του...

Ανώνυμος είπε...

@ geokalp, δεν το ειπα μηπως και παρεξηγηθουν οι κατοικοι που δεν τους ηξερα. Που αν και ημουν φανταρος εκει το συμπαθησα πολυ και θα ξαναπαω για διακοπες.
Αλλα οι Συμιακοι ειναι καλα παιδια, δεν παρεξηγουν ;)

geokalp είπε...

ωραία πρέπει να ήταν

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

nag στη Σαμοθράκη πήγες ή στη Λέρο?

Ανώνυμος είπε...

@_st_, Στην Συμη. ξερεις οχι αυτην διπλα στην χαλκιδα(την κυμη δηλαδη...ναι ειμαι ασχετος απο γεωγραφια). Καλα ηταν, μου θυμιζε πολυ και το χωριο μου στην κρητη, ερημια τον χειμωνα και κοσμοπλημμυρα το καλοκαιρι.

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

τουλάχιστον είχε κόσμο το καλοκαίρι!
Πάντως είναι άλλη φάση φαντάζομαι το νησί!

oKyrios είπε...

Aχ τι ΜΕ θυμίζεις
Σκαραμαγκάς, Κέντρο Εκπαίδευσης Παλάσκας, το γνωστό ΚΕΠΑΛ, αρχές δεκαετίας 80, Ναυτικό (υποτίθεται...Κολλέγιο), βγάζω ο Σαλονικιός οδοντόβουρτσα και ξαφνικά αντιλαμβάνομαι ότι έχω γίνει το κέντρο ενδιαφέροντος τού θαλάμου... περίμεναν μέχρι τέλους να δούν τι έκανα με αυτό το μαραφέτι και τον αφρό στο στόμα, γκόλ απο τα αποδυτήρια λέμε...

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

Βασικά OKyrios αυτό που κατάλαβα απο την θητεία μου είναι ότι υπάρχουν πολλές Ελλάδες.....
Αυτό που δεν περίμενα είναι να δω άτομα που δεν μπορούν να γράφουν και να διαβάζουν στον 21ο αιώνα. Και δε μιλάμε για μουσουλμάνους ή τσιγγάνους...

Ανώνυμος είπε...

σταθη αυτο ακριβως μου ειπε ο αδερφος μου που πηγε φανταρος το '97 και δεν τον πιστευα, νομιζα οτι υπερεβαλε. μεχρι που το ειδα κι εγω με τα ματια μου στο κεντρο εκπαιδευσης στην κορινθο. και πολλα αλλα φυσικα που πιστευες πως θα συναντουσες.

το πρωτο μου ποστ σαν πολιτης:

http://pacificstorm.blogspot.com/2007/11/365.html

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

πολύ καλό το πόστ ρε nag!

Cybergoulion είπε...

Δεν είναι πάντα το καλύτερο να είσαι σε νησί. Εγώ στην Αγρία Παρασκευή Λέσβου τι να πω; 9 μήνες με τη μοτοσυκλέτα stealth σε ένα κωλοχώρι 60 χιλιόμετρα από τον πολιτισμό και 8 από την Καλονή όπου έκαναν μπάνιο 3 τάγματα και δύο επιλαρχίες φαντάρων ήταν αρκετοί. Ακόμη και με υπηρεσιακά (γιατί εξόδους δεν είχαμε) το γύρισα όλο και πάλι δεν είχε τίποτα να κάνω... Χίλιες φορές να ήμουν Έβρο, μια Κυριακή εξοδούχος τη Θεσσαλονίκη την έφτανα, όχι εκεί που είχα σχεδόν πέντε μήνες να πάρω άδεια! Όποιος βρει το βύσμα μου κερδίζει (εγώ έχασα)!

Jordan είπε...

Το απολυτο ανδρικο "χομπυ" που παντα αναβει τα αιματα: φανταρο-ιστοριες. Ωραια περιγραφη Σταθη.Μετεδωσες το κλιμα. Απλα παρουσιαζομαικι εγω (ετσι για να ψαρωσετε λιγο): 224Γ ΕΣΣΟ-πολυβολητης-Λημνος-τρυπα στη γεωγραφια-αδειανή φωτογραφία.
"Θα δειτε τι θα παθετε.."

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

CyberGoulion από τον Έβρο βαριά βαριά σε μια έξοδο έφτανες - τότε με την Εγνατία σε κακα χάλια- στην Ξάνθη καθόσουν για ένα καφέ και γύριζες. Εμείς μετά που στρώσαν τα πράγματα -έγινα επιλοχίας- κατεβαίναμε Αλεξανδρούπολη συνέχεια. Πιο μακρυα δεν άξιζε να πάμε αφού η Αλεξανδρούπολη είναι μια χαρά! Πάντως είναι μεγάλη γκαντεμιά να είσαι φαντάρος το καλοκαίρι, να είσαι δίπλα στην θάλασσα, να την βλέπεις απο την σκοπιά και να μην την χαίρεσαι!!
Δεν θα κάνεις καμια έκθεση φωτογραφίας απο εκείνη την εποχή!?


Jordan να πέσω και να παίρνω τους μήνες σου !? ;-)
Του αδερφού σου που υπηρέτησε σε κολέγιο να τα λες!
Υγ το Διδυμότειχο μπλούζ είναι πολύ οριγκεναλε τραγούδι πάντως! Απο τη ζωή βγαλμένο..

adaeus είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
adaeus είπε...

Παραλίγο να πάω εκεί ψηλά, κάπου έχει ένα ΛΕΜ... Τελικά κάποιος έβαλε βύσμα και μου έμεινε εμένα η άγονη γραμμή Λήμνος... έχουν περάσει καμιά 25αριά χρόνια... Υπέροχη και η Λήμνος, υπέροχο το δάσος της Δαδιάς... όμορφα και ανέμελα χρόνια...

palalos είπε...

TI MOY ΘΥΜΙΣΕΣ ΤΩΡΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ........
ΠΑΝΤΩΣ, ΑΝ ΕΞΑΙΡΕΣΟΥΜΕ ΤΟΝ Ε.Σ. ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΦΗ ΤΟΥ, Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ ΚΑΙ ΠΕΡΑ (ΞΑΝΘΗ ΚΤΛ)ΚΑΙ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ...ΒΕΒΑΙΑ ΝΑΙ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΦΩΝΙΕΣ...
ΔΕ ΒΑΡΙΕΣΑΙ......

Hades είπε...

Αυτό που έχω διαπιστώσει πάντως είναι ότι ακόμη και μετά από μεγάλα ζόρια, τελικά οι περισσότεροι μάλλον φεύγουν με ωραίες εμπειρίες από τον στρατό. Είτε λόγω των αδειών των τελευταίων ημερών, είτε λόγω του χαρακτηρισμού της παλιοσειράς, είτε για ο,τιδήποτε άλλο. Είσαι και στην τρελή χαρά κιόλας ότι θα επιστρέψεις στο πρόγραμμα που ΕΣΥ θες (ενώ στην αρχή είχες τ'αγγούρι ότι χθες έκανες ό,τι γούσταρες κι από σήμερα σε βάλαν σε καλούπι από το πουθενά), γνωρίζεις -ως ορθώς προειπώθηκε- από ενδιαφέροντα κόσμο, έως ενδιαφέροντα μέρη, ενώ γενικά βλέπεις και πράγματα που υπό άλλες συνθήκες ίσως να σου διέφευγαν τελείως...

Dark_Maiden είπε...

Τι περιπέτεια κι αυτή.
Ελπίζω, να μπόρεσες να δεις λίγο την περιοχή και να απολαύσεις την απίστευτη ομορφιά της, έστω και κατ' ελάχιστο :)

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Ενώ σε μας έπαιζαν, του παν θα βάλει το χακί, θα μπει στην πρώτη την γραμμή και ήρωας θα γίνει...
Μαυροσκούφης βλέπεις, αλλά μην πεις λεπτομέρειες :)

desa είπε...

πήρα τη σκυτάλη απο εσένα και έγραψα για εμένα. Αχ τι με θύμησες. Γιατί όλοι κλαιγόμαστε αλλά στο τέλος παιρνάμε πάντα ωραία?

Dr_MAD είπε...

Ιστορίες από το στρατό... Τι με λες τώρα! Εμένα πιο αξέχαστες θα μου μείνουν οι εξωτερικές έφοδοι στα φυλάκια. Οι πρώτες εντυπώσεις από μια ζωή που έχει ευθύνες τελικά, αλλά και "μπαμπούλες". Καλημέρες ντε ;-)

Ανώνυμος είπε...

Στρατό δεν έχω πάει αλλά μου θύμισες μια 10ημερη εκδρομή που είχαμε κάνει μαθητές στον έβρο... το σουφλί όπως το είπες.. πολύ μίζερο... αλλά η διαδιά είναι πανέμορφο μέρος!! Ωραίες αναμνήσεις έχεις...χιχιχι (αν εξαιρέσουμε τις 3 περιπτώσεις!!)

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

adaeus σε ένα απο τα τρία σπιτάκια ήταν το 7ο ΛΕΜ!!χαχαχα!!
Το Δάσος της Δαδιάς είναι απο τα πιο όμορφα σημεία της χώρας! Νομίζεις πως είσαι σε ενα σκοτεινό δάσος της Κεντρικής Ευρώπης! Γεμάτο ζωή!Πάντως η Λήμνος μ'αρέσει πάρα πολύ βέβαια πήγα εκεί σαν τουρίστας!

παλαλός μέρη σαν τα τέμπη του Νέστου δεν βρίσκεις εύκολα!!

Hades Βασικά αν περάσεις μεγάλο ζόρι μετά όταν παλιώνεις το ευχαριστιέσαι περισσότερο! Διαφορετικά δεν σου μένει τίποτε!

Dark_Maiden σχεδόν μέσα στο δάσος ήμασταν! αλεπούδες ερχόντουσαν συχνά και τα καρτάλια πετούσαν συνέχεια!!


PAVLOS μην ανησυχείς ρε μαύρε! Προτιμώ τον Λαυρέντη πάντως αν και αυτό το τραγούδι μ' αρέσει!

desa το Δέρειο δεν είναι εκεί που έχει αποθήκες πυρομαχικών? Πίσω από τον Θεό δεν είναι? Πρέπει να έχω έρθει κίνηση !

MAD δόκιμι ήσουν doc?Καλημέρα!

laxanaki Στην Δαδιά ξαναπήγα μετά απο κάποια χρόνια! Αυτό το μέρος το έχω στην καρδιά μου! Πάντως και οι "περιπτώσεις" είχαν το γέλιο τους!

roadartist είπε...

ενώ γενικά δεν τον παω τον Νταλάρα, δεν μπορώ να μη δεκτώ οτι εχει φωνάρα..και μερικά τραγούδια τα κανει πραγματικα 'δικά' του..

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

roadartist και εγώ δεν το πάω μια! Πιστεύω ότι για αυτά τα τραγούδια η καλύτερη φωνή ήταν του Μπιθικώτση ή του Στελάρα, όμως πρέπει να πω ότι και η φωνή του Νταλάρα είναι καλή!

desa είπε...

Ξύπνησες αναμνήσεις. Αντι για σχόλιο στο μπλογκ σου έγραψα ποστ στο δικό μου.

DonMits είπε...

Ξύπνησες αναμνήσεις. Λίγο αραχνιασμένες βέβαια, αλλά ξύπνησαν.

Με τον ένδοξο ΕΣ είχα την τύχη να γνωρίσω μέρη στα οποία δεν είχα ξαναπατήσει το πόδι μου. Τα πάτησα με την αρβύλα :-)

Στον Έβρο βρέθηκα μεν, αλλά ευτυχώς μόνο στα πλαίσια ασκήσεων. Αντι αυτού υπηρετησα την πατρίδα (ας γελασω) σε διαφορα σημεία του Ν. Ξάνθης και στο Κ. Νευροκοπι.

Η διήγηση σου μου θυμίζει την άφιξη μου στο εξωτικό (αλπικό μάλλον) Κάτω Νευροκόπι Δράμας τον Δεκέμβριο του 2001. Με ενα μέτρο χιονι και -27 C (δεν υπερβάλλω) ακόμα και τα έλατα ειχαν παγώσει. Είχαν κυριολεκτικά κρυσταλλιάσει. Μαγευτικό το τοπίο, πιο όμορφο κι από τις Άλπεις.

Αυτό που ήταν λιγότερο μαγευτικό ήταν οι τελευταίοι 5 μήνες της θητειας μου στο Κ. Νευροκοπι, αλλά αυτο είναι μια άλλη ιστορία.

Είδες ομως συγκινησεις που σου προσφέρει η πατριδα;;; Χαχαχαααα

έχουν περάσει τόσα χρονια και τα θυμασε σαν χτες...

DonMits είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
DonMits είπε...

α και επειδη σα γνησιος ελληναρας που ειμαι πρωτα απαντησα και μετα διαβασα το σχολια:

όντως υπαρχουν πολλες ελλαδες. όταν εφτασα πρωτη μερα στη Ξανθη στη μοναδα μου (645 ΜΚΤΠ) μετα το κέντρο στο Κιλκις μου λεει ενας παλαίουρας:"νεος έλα εδω". Πάω ψαρωμενος περιμενοντας να ακούσω ποιος ξερει τι, και μου λεει "γράψε μου μια αιτηση για αδεια, γιατι δεν μπορω..." Απο δε ρωσοποντιους τι να πει κανεις. ειχαμε παρουσιαστει σε μια μερα 17 ατομα στη μοναδα με μετάθεση, οι 14 ήταν ρωσοποντιοι και δεν μιλουσαν γρι ελληνικα...

το στρατοπεδο στο νευροκοπι ηταν σε λοφισκο. οι ντοπιοι ελεγαν οτι απ' το πολυ κρυο συχνα-πυκνα κατεβαιναν αγριογουρουνα στα πιο χαμηλα. Ο δικας τότε ειχε υποσχεθει 20ημερη αδεια σε οποιον δει, πυροβολησει (!) και σκοτωσει αγριογουρουνο. Όλοι ήμασταν σε ετοιμοτητα, αλλά παπαλα...

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

desa το είδα το ποστ φίλος αλλά δεν είχα χρόνο σήμερα.

Donmits Καμπάνη ήσουν? 604? μετα 645? εγώ ημουν 604 μέτα ΚΕΒΟΠ, 647 και 641. Τι σειρά ήσουν ρε? Παίζει να ήμαστε σειρά ή κοντοσείρια! 271 ήμουν εγώ!

Όσο για τον χειμώνα του 2001... Άσε τον θυμάμαι καλά!!! Μία ώρα σκοπιά, δύο ώρες ύπνος μία ωρα σκόπια! Κρύο και 1,5 μέτρο χιόνι κάπου στην άκρη του Ενιππέα, πάνω στον Όλυμπο! Πολύ κρύο!! Ήταν τότε που πάγωσε και εκείνο το τραίνο στον Έβρο!

Cybergoulion είπε...

Αν θες να πάρεις μια γεύση cybergoulion με παραλλαγή, δες στο Blog μου!

:-)

DonMits είπε...

270 σειρά ήμουν. Η πρωτη που υπηρετησε 16μηνο.

Κατάταξη στο 604 (Καμπάνη, Κιλκις) μετά πηγα στο 645 ΜΚΤΠ, Πετροχώρι Ξάνθης, ΛΥΒ στο 5χχ στη Σταυρουπολη Ξανθης, επιστροφη στο 645, απόσπαση στη Ταξιαρχία στην Ξάνθη, ξανα στο ΛΥΒ σταυρουπολης σαν λοχίας εκπαιδευτης και μετα στο ηρωικο 518 ΤΠ (ΠΡΟΚ) στο Κ. Νευροκοπι

βεβαια να λεω και του στραβου το δικιο, σκοπια έκανα μονο στο κιλκις και 2 μηνες στην Ξανθη. μετα περιπολο και εφοδους. Μιλαμε για τρελλο περπατημα στο χιονι στο Κ. Νευροκοπι. 3 ώρες (υποτιθεται ότι) ήταν η περίπολος.

Νίκη - Δόξα - ΠΕΖΙΚΟ!!!

Χαχαχαχαααααα!

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

Cybergoylion ο πρωτος διδάξας της τέχνης του πετάγματος χαρταετού!

DonMits Ολμοι Όλμοι δύναμη και τόλμη!! χαχαχαχαχαχαχ