Ντέρμπι.

Ένα από τα πρώτα πράγματα που έμαθα ήταν ότι όλοι οι αγώνες είναι σημαντικοί για τον ΠΑΟΚ αλλα κάποιοι είναι πιο σημαντικοί απο τους άλλους! Ο πιο σημαντικός αγώνας από καταβολής κόσμου ή απαγωγής Κούδα αν προτιμάτε είναι το ΠΑΟΚ Ολυμπιακός. Ενα ΝΤΕΡΜΠΙ με τα όλα του!

Στην μαγική εποχή του ΠΑΟΚ στην δεκαετία του 1970 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι δύο ομάδες είχαν κάνει τις μακροβιότερες παραδόσεις στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο ΠΑΟΚ δεν μπορούσε να νικήσει στο Καραισκάκη, μετά το 0-4 του 1976 και ο Ολυμπιακός στην Τούμπα δεν είχε κερδίσει από το 1970. Κάθε ομάδα έχανε τα αντίστοιχα παιχνίδια από το αεροδρόμιο.

Για μας το καλύτερο παιχνίδι έγινε το 1987-88, όταν και ο Ολυμπιακός γνώρισε την μεγαλύτερη ήττα της Ιστορίας του στο ελληνικό πρωτάθλημα. Στις Σέρρες το ταμπλώ έδειξε ΠΑΟΚ 6 ΟΣΦΠ 1. Το παρακάτω πρωτοσέλιδο του Φωτός τα λεέι όλα...

Απολαύστε και τα γκολ...

Εγώ, δυστυχώς, αυτό το παιχνίδι δεν το είδα. Το άκουσα μάζι με τον πατέρα μου στο ραδιόφωνο -εκείνες οι υπέροχες Κυριακές των παιδικών χρόνων με τον Γιάννη Διακογιάννη και την ΕΡΑ Σπορ. Ο πατέρας μου με πήγαινε Τούμπα από μικρό αλλά δεν με έπαιρνε ποτέ σε μεγάλα ντέρμπι εκτός από μια φορά με την ΑΕΚ. Έτσι ο πρώτος αγώνας ΠΑΟΚ ΟΣΦΠ που είδα ήταν το χειμώνα του 1994. Θυμάμαι να περιμένω στην απίστευτη ουρά της Θύρας 4 μαζί με έναν βάζελο και εναν αεκτση συμφοιτητή μου που θέλαν να δουν το παιχνίδι, κανα 3ωρο πριν!!! Τότε δεν υπήρχαν καρεκλάκια στο γήπεδο και γινόταν χαμός- πάνω από 32.000 κόσμος. Αυτό το ματς ήταν και η τελευταία μεγάλη και άνετη νίκη μας. Νικήσαμε 3-0 με 2 γκολ του Μπότσιεκ - πολωνικού ταλέντου που είχε ανακαλύψει ο τυρέμπορας και την επόμενη χρονιά πούλησε στην Μαρσειγ αν δεν μ'απατα η μνήμη μου! Το άλλο γκολ μου φαίνεται το έβαλε ο Τουρσουνίδης, αλλά δεν είμαι σίγουρος! Μεγάλη εμπειρία να ζείς μέσα από την Θύρα 4 εκείνης της εποχής ένα τέτοιο παιχνίδι!

Μετά από αυτό το ματς, αν εξαιρέσεις το 1997 που νικήσαμε με 1-0, χάνουμε κατά κράτος. Πότε σε άδειες κερκίδες, πότε με τρανταχτά λάθη (?) των διαιτητών πότε ελέω Ριβάλντο (όπως πέρσι). Ποτέ όμως δεν μπορείς να πεις ότι τα ματς αυτά δεν ήταν ντέρμπι! Πάντα με πάθος και δύναμη τόσο στον αγωνιστικό χώρο όσο και στην κερκίδα. Και τα παρατράγουδα δεν είναι λίγα...

Το επόμενο παιχνίδι-ορόσημο που μου έχει μείνει ήταν αυτό του Οκτώβρη του 1998. Το περίφημο μάτς με τον Παπαπέτρου... Το μόνο στα ποδοσφαιρικά χρονικά που έληξε κανονικά (!?) στο 83.Ο καιρός ήταν πολύ καλός και έτσι με τον Σταύρο και τον αδερφό μου αλλά και πολλούς φίλους κινήσαμε να πάμε στο γήπεδο. Παρένθεση, τότε έμενα στο σπίτι που είχε αφήσει ο geokalp Υμητού με Διογένους, 100 μέτρα μακριά. Αυτή την ιδέα είχαν και 5.500 γαύροι που μπήκαν στην 7-8 θύρα λίγο πριν ξεκινήσει το παιχνίδι. Ήταν μια απο τις τελευταίες φορές που ήρθαν οπαδοι του Ολυμπιακού. Κανείς μπάτσος δεν μπήκε στον κόπο να τους ψάξει και έτσι άρχισαν να ρίχνουν με πιστόλια φωτοβολίδες σε εμάς......

Σε όλο το πρώτο ημίχρονο δεν βλέπαμε μπάλα γιατι προσπαθούσαμε να αποφύγουμε τις φωτοβολίδες. Στον αγωνιστικό όμως χώρο ο διαιτητής Παπαπέτρου - αυτός που στην απάνω φωτογραφία προσπαθεί να φύγει άρον άρον- έκανε θεική εμφάνιση.Ή μάλλον καλύτερη θιεική..... Ο Οφορίκουε άνοιξε το σκόρ στο 7 και ξεκινήσαμε παγωμένα. Όμως σιγα σιγά ισσορροπίσαμε και εκεί που πιέζαμε ακυρώνει δυο γκολ (Τάκολα και Νάγκμπε) ως οφσάιτ! Κάποια στιγμή κατορθώνουμε επιτέλους να ισοφαρίσουμε με σουτ του Φραντζέσκου. Στο 80' ο Γκογκιτς φεύγει από θέση οφ σαίντ τετ α τετ. Τον μαρκάρει ο Κατσαμπής έξω απο την περιοχή, ο σέρβος βουτάει και ο Παπαπέτρου δίνει πέναλτι!!!!! Στο 82' ο Τάκολα παίρνει την κεφαλιά μέσα στην μικρή περιοχη και ισοφαρίζει ο Παπαπέτρου δείχνει σέντρα ο επόπτης όμως δίνει χέρι που στο βίντεο δεν φάνηκε ποτέ! Ο αγώνας τελειώνει εκεί και 1500 οπαδοί του ΠΑΟΚ μπαινουν στον αγωνιστικό χώρο και αρχίζουν πετροπόλεμο με ΜΑΤ και τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Οι διμοιρίες των ΜΑΤ σχηματίζουν χελώνη και εμείς το ίδιο θέαμα που οι Ρωμαίοι πολίτες βλέπαν στο Κολοσσαίο.....

Στα αποδυτήρια ο Παπαπέτρου γράφει ότι σφύριξε την λήξη του αγώνα για να μπορέσει να φύγει ζωντανος.... Απίστευτο παιχνίδι...

Πέρσι χάσαμε 2-3 αν και προηγηθήκαμε 1-0 (σκορ που έληξε και το α' ημίχρονο). Ελέω Ριβάλντο αλλά και της σημαίας του "Γενναίου" - φάουλ στον τερματοφύλακα το γκολ της ισοφάρισης. Γίνοταν βέβαια να βάλει γκολ ο Τόργκελε και να κερδίσουμε?!

Άντε να δούμε τι θα γίνει και το Σαββάτο!