Pulp music....

Λίγο πριν την κάνω οικογενειακώς για το τριήμερο λέω να σας αφήσω με ένα πόστ γεμάτο μουσική και σινεμά βγαλμένο από την προηγούμενη δεκαετία! Έτσι σκέφτηκα σήμερα να κάνω ένα ποστ με τα αγαπημένα μου τραγούδια από τις ταινίες του Ταραντίνο!

Κάποια στιγμή τον Απρίλη του 1995 συνάντησα έξω από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας τους δύο μου συγκάτοικους μαζί με τον Geokalp, να είναι εκστασιασμένοι - και μεθυσμένοι βέβαια- με την καινούργια ταινία ενός Κουεντιν Ταραντίνο με το άσχετο - τότε- τίτλο Pulp Fiction.. Από τότε το όνομα αυτού του τύπου καθόρισε κάθε σινεφιλική αναφορά που κάναμε στα φοιτητικά μας χρόνια. Και η απίθανη μουσική που έντυνε τα απίστευτα γκροτεσκ δημιουργήματα του που πλησίαζαν υπερβολές αρχαίας τραγωδίας με την ματιά του Αριστοφάνη, μας έμεινε αμανάτι από την πρώτη στιγμή! Ειδικά το σάουντρακ του Pulp Fiction είναι νομίζω το σιντι που έχω παίξει τις περισσότερες φορές στη ζωή μου, τόσες ώστε κάποτε μπορούσα να πω .. Ezekiel 25:17 the path of the righteous man is beset on all sides by the iniquities of the selfish and the tyranny of evil men....
Δυστυχώς δεν μπορώ να απομονώσω κάποιο τραγούδι για αυτό και διάλεξα να σας βάλω το τρειλερ! Και τι να διαλέξεις δηλαδή?! Απο την Misirlou και τον Neil Diamond μέχρι την Dusty Springfield και τον Chuck Berry είναι ένα παράξενο μωσαικό που δένει μεταξύ του με τις υπέροχες ατάκες του έργου...

Do you know how do they call a quarterpounder with cheese in Paris?....



Τον επόμενο Οκτώβρη του '96 με τον φίλο μου τον Γιώργο είχαμε προσέξει ένα περίεργο τρείλερ μιας ταινίας που έμοιαζε με ένα κροσοβερ θρίλερ και αστυνομικού, ενώ η μπι-μούβι αισθητική του ήταν διάχυτη. Ξέραμε ότι αυτή η ταινία δεν χανόταν όταν είδαμε τον παραγωγό της αλλά ειδικά όταν είδαμε ένα μικρό απόσπασμα που σας δίνω και εδώ...Νομίζω η Σαλμα Χαγιεκ δεν θέλει καμιά άλλη εισαγωγή...



Το Jackie Brown πολυ λένε ότι ήταν η καλύτερη ταινία του. Να σας πω την αλήθεια δεν το πολυθυμάμαι αλλά το Across 110th Street από τον Bobby Womack μου έχει μείνει!



Στο Βίντεο είδα και το Ντεσπεραντο που ουσιαστικά είναι ένα αμερικανικό ριμεικ του Ελ Μαριατσι σκηνοθέτης, όπως και στο From Dusk till Dawn, ο φίλος του Ταραντίνο ο Ροντριγκεζ. Βέβαια ο Ταραντίνο βάζει το χεράκι του στην παραγωγή και παίζει και ο ίδιος. Το τραγούδι των Λος Λομπος που ο Μπαντέρα λέει πολύ καλά είναι το Κανσον ντε Μαριατσι!



Αυτό όμως είναι για μένα το καλύτερο του έργο αλλά και το καλύτερο τραγούδι που έχει βάλει σε φιλμ. Little Green Bag από τους George Baker Selection και το θεατρικό γκανγκστερικο θριλερ με τίτλο Reservoir Dogs!

Καλό τριήμερο να έχετε και φιλιά σε όλους!

Prison Break vs Παλαιοκώστας Μπραδερς

Οι Αμερικάνοι, παρότι τους έχουμε για χαζούς και αφελείς, είναι ένας πολύ έξυπνος και αποτελεσματικός λαός. Αν και οι γάλλοι αδερφοί Λυμιερ ανακάλυψαν το σινεμά και ένας άσημος σκωτζέζος την τηλεόραση, αυτοί κάναν επιστήμη και μπιγκ μπίζνες και τα δύο. Και παρόλες τις απίστευτες ιστορίες που παρέλασαν είτε από το σελιλόιντ είτε από τις οθόνες έχουν ένα ρητό που νομίζω ότι είναι κανόνας : Life is Bigger than TV. Σε ελεύθερη μετάφραση όσες ιστορίες και να βλέπεις στην τηλεόραση και να τις θεωρείς τραβηγμένες, φέσια, μούφες και τα συναφή πάντα θα γίνεται κάτι στην πραγματική ζωή που θα σε κάνει να αλλάξεις γνώμη...



Σήμερα κάνει μπαγιάτικη πρεμιέρα ο τρίτος κύκλος του Πρίζον Μπρείκ στην Ελλάδα. Ο πραγματικός όμως δεύτερος κύκλος της "Απόδρασης" παίχθηκε χθες το μεσημεράκι στις ταράτσες του Κορυδαλλού..

Τι Σκόφιλντ και Σούκρε και τι Παλαιοκώστας και Ριζάι

Ο άξιος απόγονος των βασιλέων των ορέων και του αρχιληστή Νταβέλη μαζί με το φιλαράκι του τον Αλβανό Ριζάι την έκανε για μια ακόμη φορά από το πολυτελές και ευαγές ίδρυμα του Σωφρονιστικού - και καλά- συστηματος αυτής της παρωδίας για χώρα.



Το σχέδιο ήταν σχεδόν ίδιο με αυτό του 2006! Λένε ότι το δις εξαμαρτείν δεν είναι δείγμα ανδρός σοφού. Στην προκειμένη περίπτωση όμως δεν νομίζω ότι φταίνε - μόνο τουλάχιστον- οι φρουροί που δεν πυροβόλησαν και δεν πράξαν κάτι για να το σταματήσουν. Το θέμα αυτής της αποτυχίας, όπως και πολλά στη χώρα είναι και συστημικό. Για να το θέσω απλά και λαϊκά, σε αυτή την χώρα δεν δουλεύει τίποτε και μόνο αν το φιλότιμο σπρώχνει κανέναν την γλυτώνουμε από ολύμπιες τραγωδίες...




Στην τελική όμως τα αδέρφια Παλαιοκώστα κάνανε αυτό που κάθε επαγγελματίας και κάθε βιομήχανος ονειρεύεται! Δουλέψανε συστηματικά και αποτελεσματικά και προσαρμόστηκαν στις νέες προκλήσεις που έθεσε το παγκοσμιοποιημένο διεθνές περιβάλλον πετυχαίνοντας να τραβήξουν με τις επιτυχίες τους τα πρωτοσέλιδα ακόμα και του BBC, της Guardian και άλλων μέσων. Ποιος έλληνας είχε τέτοια ειδησιογραφική κάλυψη τα τελευταία χρόνια? Και μάλιστα χωρίς Γερμανό προπονητή!!


Η Guardian σημειώνει πάντως : To allow a notorious convict to escape from a fortress prison by helicopter once is unfortunate. Letting him pull off the same stunt twice would be downright careless... Μας πήρανε χαμπάρι...

ΠΑΟΚ Ηρακλής 1-0

Όπως και με τον Άρη έτσι και με τον Ηρακλή ο Κοντρέρας καθάρισε την μπουγάδα και μας έδωσε την 9 νίκη σε 12 παιχνίδια εντός.

Ωραίο ποδοσφαιρικό απόγευμα περάσαμε σήμερα στην Τούμπα παρά το κρύο που παρόλο που είχε υποχωρήσει από τον χθεσινό παγετώνα ήταν αρκετά τσουχτερό.

Βεβαία μετά από πολλά παιχνίδια οι συμπαθητικές "γριές" μας κάνανε την τιμή και είχαμε αντίπαλη κερκίδα! Γεγονός που έδωσε ένα ωραίο χρώμα στο παιχνίδι!

Εμείς μπήκαμε φουριόζοι αλλά επιπόλαιοι με την κεκτημένη ταχύτητα μετά από την νίκη επί του Λεβαδειακού να εξατμίζεται κάπου στο 20 και με πολλά λάθη να καταστρέφουν τις όποιες ευκαιρίες είχαμε να σκοράρουμε. Αντιθετα ο Ηρακλής, που ο Κατσαβάκης τον έστησε πολύ καλά αμυντικά πήρε θάρρος και προσπάθησε να σκοράρει με καλύτερες ευκαιρίες το φάουλ του Κονέ και την απίστευτη αστοχία του Αγρίτη σχεδόν σε κενή εστία. Και φυσιολογικό ήταν να χάσει από την στιγμή που η επιθετική του γραμμή είναι σχεδόν πιο ακίνδυνη από του Άρη.

Στο β' ημίχρονο μπήκαμε πολύ καλύτερα και η αναγκαστική αλλάγη του Χούτου στον Γκαρσία στο τέλος του α' ημιχρόνου, απέδωσε καρπούς αφού η ομάδα πίεσε τον Ηρακλή και δημιούργησε 5-6 ευκαιρίες χωρίς να δώσει χώρο στους φιλοκενούμενους. Καλές ευκαιρίες είχαμε με δύο ωραίες κεφαλιές του Χούτου, ένα σούτ του Ιβιτς στην κίνηση, ένα ακόμα από τον Κονσεισάο. Η καλύτερη ευκαιρία μας ήταν ένα χαμένο τετ α τετ του αρχηγού που απέκρουσε ο Κοιβαλέφσκι ο οποίος έκανε και μια πολύ ωραία απόκρουση σε μια γυριστή κεφαλιά του Χούτου που αν έμπαινε θα ήταν από τα πιο όμορφα γκολ που είδα φέτος στην Τούμπα.

Ο Κοντρέρας με πολύ έξυπνη προβολή μετά από σέντρα του Κονσεισάο μας λύτρωσε στο 79' και άναψε την Τούμπα. Ο Ηρακλής - ειδικά με τον Ρατόν - ήταν αδύνατο να απειλήσει οπότε το ματς τελειώσε κάπου στο 86' όπου ο Χούτος συνδιάστηκε πολύ ωραία με τον Μούσλιμοβιτς και ο τελευταίος τελειώσε άσχημα την φάση που μπορούσε να διπλασιάσει τα τέρματα μας.

Βιντεάκι με τις καλύτερες φάσεις..

MVP ο Κοντρέρας χωρίς αμφιβολία, ενώ ο Χούτος με τον - όχι και τόσο καλό σήμερα - Μουσλιμοβιτς δώσαν καλά δείγματα, αν βέβαια ο Σάντος "τολμήσει" να τους χρησιμοποιήσει μαζί... Αρνητικός ο Ιβιτς, ενώ Σορλεν, Λινο, Βερον και Γκαρσία δεν έπιασαν την απόδοση που έχουν συνήθως.

Ακολουθούν δύσκολα ματς με Πανιώνιο εκτός (1/3) και Ολυμπιακό εκτός για το κύπελο (4/3) και εντός για το πρωτάθλημα (8/3).

Ένα τραγούδι για το μεσημέρι της Παρασκευής..

Λίγο πριν φύγουμε από τα γραφεία και τις δουλειές μας...

..και ενώ κάποιοι αν όχι όλοι μας, έχουν ήδη φύγει με την φαντασία τους...

Σας αφήνω αμανάτι αυτό το καταπληκτικό τραγούδι των Ten Years After με τίτλο I'd love to change the world και ετοιμάζομαι για το Σαββατοκύριακο που στο μυαλό μου και στην διάθεση μου έχει ήδη έρθει -μην σου πω από την προηγούμενη Δευτέρα δεν έχει φύγει...

Πολλά Φιλιά..

Το εξιτ πολ της Τσικνοπέμπτης

Δημοσκόπησις (Μαλτιπλ Τσοιζ)

Ψήφισε τον Βασιλιά Καρνάβαλο και κέρδισε τεράστια δώρα
( μετά από κλήρωση και αφού πάρεις στο 090 για να τα κονομήσω και εγώ).

Πρώτη Υποψηφιότητα

Κωστάκης Καραμανλής!

Ο άνθρωπας που κατάφερε να βάλει τον Γιωργάκη σε θέση να γίνει ο επόμενος μας πρωθυπουργός, δηλαδή ο επόμενος Βασιλιάς Καρνάβαλος! Δύσκολο εγχείρημα αλλά φαίνεται ότι με παρρησία τα καταφέρνει. Έχοντας για κυβέρνηση έναν περιοδεύων θίασο που τελευταία παίζει το "Γύρω-Γύρω όλοι και στην μέση ο Μανώλης" όπως πολύ επιτυχημένα είπε ο Καρατζαφέρης έχει καταφέρει πολλά στα 5 χρόνια που κυβερνά ελέω θεού την χώρα. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τα κατορθώματα του...

Στο τελευταίο έτος δε έχει γράψει ιστορία. Νομίζω αν συνεχίσει έτσι ούτε τα δίδυμα του δεν θα τον ψηφίσουν...

Δεύτερη Υποψηφιότητα
Η "Σέχτα"

Τι να πω ρε μάγκες. Διάβασα την προηγούμενη προκήρυξη που στείλατε και έμεινα άναυδος από το ...βαθυστόχαστο -και καλά- πολιτικό λόγο που ορθώσατε.. Ειδικά εκείνο το σημείο που παρομοίαζε τους μπατσούς με τα ντόνατς νομίζω θα το ζήλευε ο Μάρξ αν ήξερε βέβαια τι είναι τα ντονατς, ενώ ο Κουφοντίνας καμαρώνει για τα "παιδιά" που απέκτησε. Τα παιδιά που πέρσι είχαν δίλλημα αν θα είναι με τους τρέντι ή τους emo και φέτος διαβάσαν το καλοκαίρι για την Φραξιά - Κόκκινος Στρατός, είδαν και την ταινία και μέσα στην απειρή.. οργή τους αποφασίσαν τον Δεκέμβρη που πέρασε να το παίξουν μαθητευόμενοι τρομοκράτες....

Μάγκες δεν ξέρω αν διαβάσατε το τέλος από το βιβλίο για την RAF ή αν διαβάσατε για το τι έγιναν οι Ερυθρές Ταξιαρχίες ειδικά μετά την δολοφονία του Μόρο. Αφήστε τα όπλα στην άκρη, ευκαιρία είναι τώρα πριν σκοτώσετε και κανέναν και βγείτε από το αδιέξοδο που έχετε βάλει τους εαυτούς σας. Μην είστε Μαλάκες! Αρκετά παίξατε τους επαναστάτες, φτάνει τώρα σπίτια σας...

Τρίτη Υποψηφιότητα
Ο Πρετεντέρης

Γιατί με τρομερή δόση ανευθυνότητας έλεγε για 800 και 900 νεκρούς από την αποτυχημένη βόμβα των προηγούμενων "κυρίων". Τέρας ψυχραιμίας ο ίδιος βέβαια όταν ξεστόμιζε την "ανάλυση" του - άσχετα αν κάποτε πετούσε μπουκάλια στο γήπεδο. Βέβαια ίσως αν η επίθεση ήταν στον σταθμό που εργάζεται ο ίδιος να μην μιλούσε έτσι ελαφρά τη καρδία.

Σε τέτοιες στιγμές αν θες να λέγεσαι δημοσιογράφος χρειάζεσαι ψύχραιμη ματιά και όχι να μπαίνεις σε λογικές εντυπωσιασμού με τον έτερο καπαδόκη, τον Πρόεδρο της ΕΣΗΕ με τα απείρου κάλλους .. αστυνομικά ρεπορτάζ με την νιτσεράδα...

Τέταρτη Υποψηφιότητα

Τα μέλη του σωματείου «Αγιος Μάρκος Ευγενικός»

Το γιατί το μαθαίνει κανείς αν κάνει κλικ στο λινκ.

Πέμπτη Υποψηφιότητα

Ο προσφιλής μας σύλλογος....

Πάλι το τσίμπησε το πεναλτάκι είδες!!!

Υπάρχουν και άλλες πολλές υποψηφιότητες αλλά το κακό με αυτές είναι ότι και του χρόνου εδώ θα είναι οπότε θα τις βάλω στην Δημοσκόπηση του 2010...

Back into Black...

Μετά από 2 χρόνια παρά 2 μήνες με το ίδιο μπλόγκακι, είπα να αλλάξω ψηφιακό τεφτέρι. Άκουσα και τον Ομπάμα που είπε change we can believe in και είπα what the heck!

Μαύρο γιατί το μαύρο είναι το νέο μπλόγκ, όπως έλεγε -αντίστροφα - μια γνωστή ατάκα!

Ελπίζω να σας αρέσει. Πολλά Φιλιά.

Η Γη των Νέων

Όταν ήμουν μικρός διάβαζα ένα κόμικ για μια μυθική χώρα, που βυθίστηκε και αυτή σαν την Ατλαντίδα. Το όνομα της ήταν "γη των νέων" γιατί πολλοί λίγοι κατάφερναν να γεράσουν. Νομίζω πως μια τέτοια πόλη ήταν και η Θεσσαλονίκη των φοιτητικών μου χρόνων που την γνώρισα μια ηλιόλουστη Κυριακή.



Αυτή η μυθική Θεσσαλονίκη των μέσων της προηγούμενης δεκαετίας άρχιζε κάπου μετά το Βαρδαρη. Οι πύλες της ξεκινούσαν από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό μέχρι καθένα από τα δεκάδες ΚΤΕΛ που τότε ήταν διάσπαρτα ανάμεσα στην Ξηροκρήνη και την Γιαννιτσών. Το κέντρο της πηγαινοερχόταν από τα πανεπιστήμια την ημέρα στην Ναυαρίνου, την Κορομήλα μέχρι τα Λαδάδικα δυτικότερα το βράδυ και εκείνα τα ανέμελα γλυκά μεσημέρια της Κυριακής ήτανε στην Λεωφόρο Νίκης.



Από την άλλη ο χρόνος είχε αποκτήσει μια πιο γενική έννοια. Η πρώτη μεγάλη αλλάγη που παρατηρούσες ήταν στις μέρες. Δεν ήταν όλες ίδιες, αλλά ήταν όλες σχεδόν ίσες! Μπορούσες με την ίδια ευκολία που χαιρόσουν ένα βράδυ Παρασκευής στην μικρή σου πόλη, να χαρείς σε αυτή την μαγική Θεσσαλονίκη ένα βράδυ μιας Δευτέρας ή να γυρίσεις σπίτι σου τα ξημερώματα μιας Τετάρτης, πετυχαίνοντας στην πόρτα τον μίζερο γείτονα που πήγαινε για το μεροκαματο και στην έλεγε όποτε έκανες φασαρία και να έχεις το χαμόγελο του νικητή της ζωής.



Αυτή η πόλη ήταν ένα μαγικό συνονθύλευμα από καφετέριες, μπαράκια και κυλικεία σχολών αλλά κυρίως από πολλά διαμερίσματα διασπαρμένα από την Ολύμπου και την Δαγκλή μέχρι την Τριανδρία, την Τούμπα και την Ανάληψη. Διαμερίσματα όπου σε μια εποχή χωρίς κινητά και με τα σταθερά τηλέφωνα να είναι σπάνιο είδος, μπορούσες να περάσεις έτσι για να δεις τι κάνει ο άλλος ή για ένα καφέ το μεσημέρι που γινόταν εύκολα μια μακαρονάδα το απόγευμα και μπορούσες να καταλήξεις μέχρι μεθυσμένος να χτυπάς φιλικά στην πλάτη τον Πασχάλη Τερζή!



Η δική μου Ατλαντίδα, αυτή η μυθική Θεσσαλονίκη, βυθίστηκε χωρίς να το συνειδητοποιήσω τότε κάπου στα τέλη του Ιούνη του 1998. Όταν ξαναγύρισα τον Αύγουστο εκείνου του καλοκαιριού έψαχνα για δουλειά και σχεδόν όλοι οι φίλοι μου είχαν φύγει στην Αθήνα ή είχαν χαθεί στο δικό τους πένθος για το τέλος μια εποχής. Πάντως θυμάμαι ότι ακόμη και τότε είχαμε συνειδητοποιήσει πόσο καλά περνούσαμε. Αυτό είχε γίνει συνειδητά σε μια φάση όπου ήμασταν σχεδόν όλη η παρέα και βλέπαμε τους Pet Shop Boys να τραγουδάν το Being Boring και όλοι είχαμε καταλάβει ότι μιλούσε για μας στα niniteen-twenties...

We were never being boring because we were never bored,
we had to much time to find for ourselves...

Κατάρευση..

Τι να πεις όταν σου βάζει δύο γκολ ο Βύντρα και όταν από έκει που έτρωγες 9 γκολ σε 20 παιχνίδια, έφαγες 3 μέσα σε 8 λεπτά (τα 2 είπαμε από που..) !!!Και το χειρότερο.. δεν αντέδρασες ούτε στο 3-0...

Σε τρεις επισκέψεις στην Αθήνα άρπαξες 6 τεμμάχια και δεν σκόραρες....

Μπορεί το 3-0 να είναι εικόνα μαγική αλλά σε αυτό το παιχνίδι και το 0-0 πάλι μαγική εικόνα θα ήταν.

Στο α ημίχρονο πέρα από τις πασούλες που ανταλάσαμε σαν τον Άρη στο κέντρο δεν κάναμε τίποτε πέρα από μια κεφαλιά του Αναστασάκου και μια ακόμη φάση όπου ο ίδιος παίκτης μπορούσε να σουτάρει αλλά δοκίμασε να περάσει στον Αραμπατζή. Ο Χαλκιάς έπιασε τα δύσκολα αλλά έκανε την έξοδο του Μεσσολογγίου και έφαγε όσα γκολ δεν έφαγε στα πάνω από 650 λεπτά που κράτησε την εστία ανέπαφη..

Για τον Δάρλα τι να πεις όταν του ξέφυγε ο Βύντρα. Ακόμα και ο Μουσλίμοβιτς που πέρασε άρον άρον έχασε 3 ευκαιρίες και έπαιζε φανερά εκνευρισμένος και μακριά από τον καλό του εαυτό...

Σάντος για να περάσεις τον Ολυμπιακό πρέπει να σκοράρεις εκτός έδρας. Ελπίζω να το πήρες χαμπάρι...

Τα κεφάλια μεσά παίκτες και προπονητής...

Αλκυονίδες..

Η κορυφαία στιγμή του Χειμώνα είναι οι αλκυονίδες ημέρες στα τέλη του Γενάρη. Αυτή η μαγική στιγμή που ακόμα και σε έναν μαλακό χειμώνα σαν τον φετινό ο ήλιος ξεμυτίζει μέσα από τα σύννεφα πάνω από τον Θερμαϊκό.

Και δεν υπάρχει καλύτερο μέρος στην πόλη από το να ευχαριστηθείς τον ήλιο όπως ακριβώς και οι γάτες από την παραλία. Για το καινούργιο πάρκο δεν θέλω να σχολιάσω κάτι γιατί πραγματικά το μεσημέρι μιας τόσο όμορφης Παρασκευής δεν αξίζει να το αναλώνεις με γκρίνιες όσο δίκιο και αν νομίζεις ότι έχεις. Ας αφήσουμε την μιζέρια για τις βροχερές μέρες! ;-)

Ευκαιρία είναι να βγούμε λίγο από το καβούκι μας και να κοιτάξουμε τον ήλιο! Always the sun λοιπόν όπως λεν και οι Stranglers με τους οποίους σας εύχομαι καλό Σαββατοκύριακο..

Φιλιά!

Η καλύτερη εμφάνιση!

Το πρώτο ημίχρονο ήταν η καλύτερη μας εμφάνιση πόλλα χρόνια τώρα. Πέρασα ένα από τα καλύτερα ποδοσφαιρικά μου βράδια σήμερα σε μια τρομερή ατμόσφαιρα. Ο Ολυμπιακός μας υποτίμησε, ο Σάντος παρέταξε την ομάδα σχεδόν αλάνθαστα και πήρε το πορτοφόλι του Βαλβέρδε. Καταπληκτικό παιχνίδι από όλους στο πρώτο μέρος ενώ στο δεύτερο παίχθηκε κυρίως ξύλο με καλύτερο από μας τον Αθανασιάδη που έδειξε ότι το έχει!

Κριμα που δεν είχαμε Μούσλι σήμερα γιατι θα είχαμε ενα ακόμα γκολ πιστεύω! Τρομερό το γκολ του αρχηγού! Το 1-0 μας δίνει ελαφρύ προβάδισμα, είναι πολύ πονηρό σκορ αλλά υπάρχουν και 90 λεπτά στο Καραισκάκη. Όπως είπε ο παμμέγιστος Λίνεκερ football is a game of four halves!


Τα καλύτερα στιγμιότυπα από τον αγώνα


Το δοκαρί του Λίνο από την οπτική μου!!!


Update! Η φανταστική ατμόσφαιρα λίγο πριν και λίγο μετά την είσοδο!!

Ένα τραγούδι για το Φεβρουάριο

Λίγο αργοπορημένα θέλω να σας ευχηθώ καλό μήνα και να προσπαθήσω να μιλήσω για κάτι άλλο έκτος από μπάλα σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να αποτοξινωθω μέχρι την Τετάρτη!

Όλο αυτό τον καιρό στριφογύριζα και εγώ μέσα στην νηφαλιότητα μου όπως λέει και η Τανίτα στο τραγούδι που σας δίνω για αυτό το μήνα.

Λίγο η καθημερινή ρουτίνα, λίγο οι μίζερες ειδήσεις με τους αγρότες να μπλοκάρουν εθνικές και να μπλοκάρονται σε λιμάνια, δεν μου κάναν κλικ για να γράψω κάτι. Και πέρα από αυτό τι να σχολιάσεις? Τον απίστευτο τύπο που βγάλανε για Δήμαρχο οι Αθηναίοι και ενδιαφέρεται μόνο για τα εμπορικά του Βωβού και για υπόγεια πάρκινγκ με επιδοτήσεις? Θου Κύριε .....

Έτσι λοιπόν στριφογυρίζω μέσα στην νηφαλιότητα μου με την αίσθηση ότι όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω μου. Όπως οι περισοτεροι άλλωστε.

Τι να σχολιάσεις όμως? Το ότι όλοι φωνάζουν για την κρίση, θεσμική ή οικονομική δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το ότι φωνάζουν χρόνια τώρα με τον ίδιο ακριβως τρόπο που ο Πέτρος φώναζε Λύκος. Και ο Λύκος ήρθε και εδώ..

Σε μια χώρα που η κυβέρνηση της - στο δρόμο που χάραξαν οι προηγούμενες πριν απο αυτή - δωροδοκεί τους πάντες που μπορούν να διεκδικήσουν ένα ξεροκόμματο προκειμένου να μείνει λίγο ακόμα στην εξουσία, θυμίζοντας τα τζάνκια στην Ναυαρίνου που ζητάν ψιλά για "να γυρίσουν στην πόλη που σπουδάζουν" ή "στην μονάδα που υπηρετούν".

Μια κυβέρνηση που θα κληθεί να εφαρμόσει σκληρή λιτότητα να συγκρατήσει τις δαπάνες αλλά βέβαια να συνεχίσει να εξοπλίζετε με γαλλικές φρεγάτες, αμερικάνικα αεροπλάνα, ρωσικά και γερμανικά αρματα μάχης.

Και αυτή όπως όλοι μας στριφογυριζουμε στην νηφαλιότητα μας...

Προετοιμασία για το ντέρμπι του Κυπέλλου

Καλά ξεκίνησε ο Φεβρουάριος για τον ΠΑΟΚ. Σε ένα ανοιχτό παιχνίδι χωρίς όμως μεγάλες φάσεις η ομάδα μου νίκησε 2-0 τον πολύ καλό φέτος Εργοτέλη. Μεγάλες φάσεις δεν έγιναν γιατι από την μια μας έλειπε ο Μουσλίμοβιτς αλλά από την άλλη είχαμε έναν Κοντρέρας που πραγματικά έδωσε ρεσιταλ άμυνας και μαζί με τον Κωστάκη τον Χαλκιά που έβγαλε ένα σουτ στο 2-0 κράτησαν αλώβητη την εστία του δικέφαλου.

Τα γκολ της ομάδας ήρθαν από σέντρα του Λίνο στην κόντρα και τα δύο. Ο Αθανασιάδης και ο Αναστασάκος στο 72 και 77 καθάρισαν την μπουγάδα. Σας δίνω και ένα μικρό βιντεάκι με τον κόσμο στην Τούμπα.



Από εκεί και έπειτα όλοι στην εξέδρα αφού πρώτα γελάσαμε με τους "Ή Εμείς ή Κανις" συμπολίτες, ασχοληθήκαμε με το παιχνίδι του Κυπέλλου που έρχεται την ερχόμενη Τετάρτη με τον Ολυμπιακό. Πολύ δύσκολος αγώνας και πρέπει να δούμε πως θα τα βγάλουμε πέρα τόσο με την κούραση όσο και με τις απουσίες που έχουμε και ας μην ξεχνάμε την επόμενη Κυριακή το άλλο ντέρμπι με βάζελο που έχω την απαισιόδοξη εντύπωση ότι για μια ακόμη φορά δεν θα σκοράρουμε σε εκτός έδρας ντέρμπι.... Αλλά ας δούμε αν με διαψεύσουν μέχρι τότε μπορεί να σπάσει ο διάολος το ποδάρι του - βλέπε Γκαλέτι- και να νικήσουμε την Τετάρτη και μετά ποιος ξέρει?!

ΥΓ. Πολυ ποδόσφαιρο έπεσε το ξέρω, αλλά από την μία η φούρια του πρωταθλήματος- για το ποιος θα βγει δεύτερος δηλαδή- και από την άλλη ένα διάλειμμα με κράτησαν λίγο έξω από τα συνηθισμένα νερά μου! Υπόσχομαι να επανέρθω σιγά σιγά!

Καλό Μήνα σε όλους!