Ένα τραγούδι για το Φεβρουάριο

Λίγο αργοπορημένα θέλω να σας ευχηθώ καλό μήνα και να προσπαθήσω να μιλήσω για κάτι άλλο έκτος από μπάλα σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να αποτοξινωθω μέχρι την Τετάρτη!

Όλο αυτό τον καιρό στριφογύριζα και εγώ μέσα στην νηφαλιότητα μου όπως λέει και η Τανίτα στο τραγούδι που σας δίνω για αυτό το μήνα.

Λίγο η καθημερινή ρουτίνα, λίγο οι μίζερες ειδήσεις με τους αγρότες να μπλοκάρουν εθνικές και να μπλοκάρονται σε λιμάνια, δεν μου κάναν κλικ για να γράψω κάτι. Και πέρα από αυτό τι να σχολιάσεις? Τον απίστευτο τύπο που βγάλανε για Δήμαρχο οι Αθηναίοι και ενδιαφέρεται μόνο για τα εμπορικά του Βωβού και για υπόγεια πάρκινγκ με επιδοτήσεις? Θου Κύριε .....

Έτσι λοιπόν στριφογυρίζω μέσα στην νηφαλιότητα μου με την αίσθηση ότι όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω μου. Όπως οι περισοτεροι άλλωστε.

Τι να σχολιάσεις όμως? Το ότι όλοι φωνάζουν για την κρίση, θεσμική ή οικονομική δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το ότι φωνάζουν χρόνια τώρα με τον ίδιο ακριβως τρόπο που ο Πέτρος φώναζε Λύκος. Και ο Λύκος ήρθε και εδώ..

Σε μια χώρα που η κυβέρνηση της - στο δρόμο που χάραξαν οι προηγούμενες πριν απο αυτή - δωροδοκεί τους πάντες που μπορούν να διεκδικήσουν ένα ξεροκόμματο προκειμένου να μείνει λίγο ακόμα στην εξουσία, θυμίζοντας τα τζάνκια στην Ναυαρίνου που ζητάν ψιλά για "να γυρίσουν στην πόλη που σπουδάζουν" ή "στην μονάδα που υπηρετούν".

Μια κυβέρνηση που θα κληθεί να εφαρμόσει σκληρή λιτότητα να συγκρατήσει τις δαπάνες αλλά βέβαια να συνεχίσει να εξοπλίζετε με γαλλικές φρεγάτες, αμερικάνικα αεροπλάνα, ρωσικά και γερμανικά αρματα μάχης.

Και αυτή όπως όλοι μας στριφογυριζουμε στην νηφαλιότητα μας...