Πάει και αυτός ο Χρόνος..

Τρεις μέρες μείναν μόνο για να κλείσει αυτός ο περίεργος χρόνος που ονομάσαμε αυθαίρετα "2008". Κοιτάω στο μπλογκ και βλέπω όλα αυτά που σχολίασα αυτόν τον χρόνο. Κάποια τα έχω ήδη ξεχάσει, άλλα όχι. Θα προσπαθήσω - όπως είθεισται άλλωστε- να κάνω μια μικρή ανασκόπηση της χρονιάς που πέρασε. Μιας χρονιάς που ή κινέζικη σοφία την χαρακτήρισε σαν την χρονιά του Ποντικού και της έδωσε ένα πέπλο μυστηρίου.

Τον Ιανουάριο στην Ελλάδα ασχολούμασταν με έναν παχουλό κύριο που φυστίκωνε μια 36χρόνη "συμβασιούχο". Όποιος βρει το όνομα του λεγάμενου κερδίζει μαντολάτο.

Μετά πέθανε και ο Αρχιεπίσκοπος. Αν και τον θάνατο του τον έπαιζε η τηλεόραση μέρες. Που να ήξεραν οι "πιστοί" ότι ο επόμενος Αρχιεπίσκοπος "θα ήτο κομμουνιστής"?!

Τον Φεβρουάριο καταπιάστηκα βασικά με τις τελευταίες χαρές που θα μου έδινε ο ΠΑΟΚ στο προηγούμενο πρωτάθλημα αλλά και με την "Ασυδοσία του Blogger"... Τότε ξεκίνησα και την επίθεση Νοσταλγίας γράφοντας για Ψηφιακά και Πραγματικά Παιχνίδια .

Τον Μάρτιο και τον Απρίλιο είπαμε διάφορα για τον Ατσαλάκωτο, τόσο για την παραλία όσο και για το Δημαρχείο.



Για τον Μάιο τι να πούμε.... Όλο σχεδόν το καλοκαίρι - αλλά και για την υπόλοιπη ζωή μας- η γυναίκα μου και εγώ θα ασχολούμαστε με την νέα μας ζωή.. Και βέβαια δεν ήμασταν και οι μόνοι..

Αν και το ντροπιαστικό για την ομάδα μου πρωτάθλημα τελείωσε με μια Συντριβή τον Απρίλιο το ίδιο έπαθε και η Εθνική στο euro08..

Το Φθινόπωρο μας έπιασε η Οικονομική Κρίση ενώ στο καινούργιο πρωτάθλημα είδαμε να γίνονται μίνι- θαύματα! Γκρινιάζω για την ΔΕΘ και για την πόλη αλλά πάντα θυμάμαι την πρώτη μου μέρα εδώ!

Την επίθεση στην Γάζα δεν την σχολίασα - πως γίνεται πάντα την 2η μέρα των Χριστουγέννων να γίνεται τέτοια καταστροφή όπως και με το Τσουνάμι πριν από 2 χρόνια? Σχολίασα όμως πικρόχολα την επίθεση στην καρδιά της Ινδίας αλλά και την εξέγερση του Δεκέμβρη. Που όλοι φοβούνται να την ονομάσουν έτσι αλλά πάλι καλά τα λέει ο Ιερώνυμος. Ποιος τον ακούει όμως...

Κάπως έτσι ήταν το 2008 αν και φοβήθηκε τόσο πολύ το μάτι μας που ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να μας επιφυλάσσουν οι τελευταίες 60 ώρες του..

Αυτό όμως που πραγματικά εύχομαι να μας φέρει το 2009 είναι μια ελπίδα, μια νέα αρχή τόσο γλυκιά όσο και το τραγούδι της Nina Simone που εδώ το διασκευάζουν οι Muse.

It's a new day, a new dawn, a new life and i am feeling good ...

Παράξενα Χριστούγεννα

Παραμονή Χριστουγέννων σήμερα και κοιτάζοντας τον λαμπερό ήλιο μέσα από το παράθυρο, καταλαβαίνω πως περνάν τα Χριστούγεννα στην land down under. Και σαν να μην έφτανε η θέα από το παράθυρο διαβάζω -δίπλα στα ρεπορτάζ για την ντεμεκ κακοκαιρία(!!) - στα ΝΕΑ:

Όλο και πιο σπάνιο θα γίνει τα επόμενα χρόνια το χιόνι το οποίο περιμένουν πολλοί άνθρωποι για να νιώσουν τις γιορτές των Χριστουγέννων. Η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας, προβλέπουν οι επιστήμονες, θα εξαφανίσει τα λευκά Χριστούγεννα όχι μόνο από το Παρίσι και το Βερολίνο, αλλά ακόμη και από το Όσλο.

Σε λίγα χρόνια το μόνο χιόνι που θα βλέπουμε θα είναι το faux βαμβάκι στα Χριστουγεννιάτικα δέντρα και πραγματικά - όπως στο Σίδνει- ο Αϊ Βασίλης θα μοιράζει τα δώρα του στις παραλίες ανάμεσα στις ξαπλώστρες με τις ομπρέλες και αποφεύγοντας τους μαλάκες που παίζουν ρακέτες μέσα στον κόσμο.

Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι συνειδητοποιώ ότι την τελευταία φορά που χιόνισε Χριστούγεννα - και είχε χιονίσει για τα καλά - ήταν το 2001 και είχα την τύχη να είμαι φαντάρος αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Φέτος λοιπόν αυτά τα Χριστούγεννα μου φαίνονται πολύ περίεργα, σχεδόν παράξενα. Σίγουρα ο - αν εξαιρέσεις την ψύχρα- ανοιξιάτικος καιρός βοηθάει σε αυτό. Αλλά δεν είναι ο μόνος λόγος. Νομίζω ότι όλος ο κόσμος γύρω μου ψάχνει να βρει τις γιορτές ίσως όχι για να διασκεδάσει και να ξοδέψει όπως έκανε μέχρι πέρσι αλλά για να βρει ένα σημείο αναφοράς, ένα σημείο στήριξης που λένε και στο χρηματιστήριο. Μπορεί βέβαια να είναι και η ιδέα μου. Μπορεί και όχι.

Όπως και να έχει το πράγμα όλοι μας λίγο ή πολύ έχουμε ανάγκη ένα μικρό διάλειμμα από όλα τα ασήμαντα που μας φαίνονται βουνό και με τα οποία πιανόμαστε και αγχωνόμαστε όλο τον χρόνο.

Ένα μικρό διάλειμμα για να βρούμε το χρόνο ή το κουράγιο ή την ψυχραιμία ή όλα τα παραπάνω, για να δούμε τι πάει στραβά με τους άλλους ή με την πάρτη μας.

Και έτσι σαν μια δόση ημιαισιοδοξίας και ημίαυτογνωσίας σας αφιερώνω το You get what you need την μόνη επιτυχία των New Radicals, πριν απο δέκα χρόνια!

Καλά Χριστούγεννα και φιλιά σε όλους.

Η Βροχή

Κάποιος είχε πει κάποτε ότι μετά από μεγάλες μάχες πέφτουν μεγάλες βροχές. Ίσως είχε δίκιο. Μια τέτοια βροχή σαν αυτή που πέφτει έξω ίσως ήταν κάτι που χρειαζόμασταν.

Είμαι σίγουρος πάντως ότι ο πρωθυπουργός προσευχόταν μάλιστα για αυτήν, μπας και ηρεμήσουν τα πνεύματα. Δεν ξέρω αν του το είχε πει κανένας πνευματικός χρηματιστής τύπου Εφραίμ πιστεύω όμως ακράδαντα ότι ο Κωστάκης μετά από 3 μήνες ίσως καταλάβει τι έγινε. Ο καθένας έχει τους ρυθμούς του. Αυτός ίσως χρειάζεται 100 μέρες για να δει τι γίνεται. Για να δράσει.. άστο...

Το χριστουγεννιάτικο πνεύμα πάντως πήρε μιαν άλλη χροιά στην πλατεία Συντάγματος. Την Τρίτη ο Κακλαμάνης βγήκε και είπε τα κάλαντα μπας και μαζέψει κανέναν στην Ερμού.

Ζήτησε και μορατόριουμ προκειμένου μπάτσοι, αναρχικοί και μπαχαλάκηδες να κατεβούν αγκαλιασμένη την παραμονή των Χριστουγέννων και να ψωνίσουν κοιλώνιες στο Χόντος Σέντερ...

Τοπίο στην ομίχλη φαντάζει ο μοναχικός ΜΑΤατζής. Και ενώ εσύ έβλεπες το πανηγύρι από τον καναπέ σου κάποιοι κάνανε πραγματικό ρεπορτάζ.



"Οταν οι αναρχικοί είδαν το χάος και σάστισαν", μακράν το καλύτερο κείμενο που γράφτηκε για τα γεγονότα. Αξίζει. Περιγράφει με απίστευτη ακρίβεια το πως αυτή η χύτρα ταχύτητας που λέγεται "Ελληνική Κοινωνία" πέταξε την βαλβίδα ασφαλείας στην άλλη άκρη του κόσμου.


Αυτές τις εικόνες πάντως δεν τις είδαμε από τα ΜΜΕ. Βλέπεις ούτε κουκουλοφόροι υπήρχαν, ούτε μολότοφ ούτε καν ΜΑΤ. Αντίθετα είδαμε ή μάλλον ακούσαμε ότι καιγόταν η Εθνική Βιβλιοθήκη, το Αρχαιολογικό Μουσείο και άλλα πολλά. Ότι κινδύνευε κόσμος στα φλεγόμενα κτίρια ακόμα και ότι αναρχικοί σε λεωφορεία πηγαίναν να σπάσουν την Ιεράπετρα, το Σουφλί ή τον Αλίαρτο. Άλλοι παράφρασαν - εσκεμμένα ;- τον Ισοκράτη ένω απο την άλλη απέλυαν με ταχύτητα φωτός φωτορεπόρτερ που απλά κάναν την δουλειά τους.

Και όταν τα παιδιά έκαναν καμιά ειρηνική αλλά δυναμική κίνηση, όπως το πανώ στην ΕΡΤ ή στην Ακρόπολη, πέφτει ο κάθε σοβαροφανής Πρετεντέρης - που μπορεί να πετάει μπουκάλια στα ματς του Παναθηναϊκού αλλά πάνω από όλα τον ενδιαφέρει το κύρος της Χώρας - και τους κατακεραυνώνει για την "ιεροσυλία" που διέπραξαν.

Η τηλεοπτική μας δημοκρατία αποφάσισε. Οι ταραξίες - ειδικά τώρα που δεν υπάρχουν πολλά πλάνα με μολότοφ- να πάνε σπίτια τους. Έρχονται τα Χριστούγεννα και πρέπει να διακόψουμε τις ειδήσεις και τις συζητήσεις για το εορταστικό μας πρόγραμμα που άλλωστε το έχουν πληρώσει και οι χορηγοί...

Και ενώ η τηλεόραση παίζει και οι διαφημίσεις πουλάνε κινητά και λάπτοπ, το καζάνι συνεχίζει να βράζει.

Μερικές μέρες μετά την πρόσκρουση...

Λίγα εικοσιτετράωρα μετά την πρόσκρουση και κάποιες σκέψεις μου περνάν από το μυαλό.

1. Δεν ξέρω αν φταίει ο "Ράμπο" ή ο Κούγιας αλλά από το απολογητικό υπόμνημα που κατέθεσε ο 37χρονος μπάτσος όχι μόνο δεν βγαίνει η λέξη "συγνώμη" αλλά προσπαθεί να πλάσει την εικόνα ότι ο Αλέξης Γρηγορόπουλος ήταν -γιατί ότι και να ήταν δεν είναι πια- ένα τσογλανάκι που τα ήθελε ο κόλος του. Δεν το γράφει έτσι αλλά αυτό υπονοεί. Το παιδί προσωπικά δεν το ήξερα αλλά νομίζω ότι δεν έχει και σημασία αν ηταν καλό παλικάρι ή μαλακισμένο ή οτιδήποτε. Σημασία έχει ότι σκοτώθηκε. Τελεία και παύλα. Αν ο τυπάς που πάτησε την σκανδάλη, αντε και να πούμε ότι ήταν και ατύχημα, δεν αισθάνεται την παραμικρή ανάγκη να πεί ενα συγνώμη τότε είναι ενας ψυχοπαθής που δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από τον Πάσαρη. Με εξόργισε μόνο που το άκουσα!

2. Από την οργή στην θλίψη που μου προκάλεσαν οι εικόνες από τις καμένες πόλεις. Αφου κάψαμε τα δάση καίμε 16 μήνες μετά τις πόλεις. Όχι δεν ήταν μόνο οι γνωστοί-άγνωστοι. Ή τουλάχιστον και να ήταν δεν ήταν μόνοι τους αφού οι τάξεις τους πλήθυναν και πολλαπλασιάστηκαν. Σήμερα το βράδυ μείναν οι γνωστοί - άγνωστοι στο πολυτεχνείο στην Πατησίων και στην Φιλοσοφική στην Αρμενοπούλου να ρίχνουν πέτρες και ότι μολότωφ τους έμεινε. από το βράδυ της Δευτέρας. Εκείνο το βράδυ που μαύρισε τις ψυχές μας και σπίλωσε όχι μόνο την μνήμη του παιδιού αλλά και την πρωτόγνωρη οργή και διαμαρτυρία. Εκείνο το βράδυ που η αστυνομία, ενώ το πρωί της επιδίδεται σε αντριλίκια χτυπώντας 15χρόνα κοριτσάκια, το βράδυ όταν οι φωτιές λαμπαδιάζουν την Αθήνα, την Σαλονίκη και άλλες πόλεις, και μένουν άπραγοι λες και θέλουν να καεί το σύμπαν. Κάνουν την πάπια και αφήνουν τον κάθε καημένο να πλιατσικολογήσει στα μαγαζιά οπτικών και κινητών.

3. Και εννοείτε ότι θα είναι σχεδόν οι μισοί και παραπάνω μετανάστες που θα κάνουν πλιάτσικο. Όταν δεν υπάρχει ο φόβος του νόμου πρέπει να υπάρχει ο σεβασμός για να μην προβείς σε παρανομίες. Αυτοί οι αφγανοι, οι ιρακινοί, οι πακιστανοί που τους εκμεταλευόμαστε και τους ξεζουμίζουμε και τους πετάμε στις παρυφές της βολεμένης δημοκρατίας μας λέτε να μας σέβονται και απο πάνω? Πάντως μετά το πλιάτσικο οι σκηνές βίας στους δρόμους ειδικά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης θύμιζαν Λος Αντζελες και την εξέγερση του 1992. Μπορούμε να είμαστε περήφανοι έστω και με 16 χρόνια καθυστέρηση πιάσαμε την Αμερική! Το επόμενο που θα δούμε μήπως θα είναι κανένα Columpine?

4. Και βγαίνει και σήμερα ο πρωθυπουργός και ανακοινώνει - και καλά κάνει - μέτρα για αυτούς που χάσαν τις περιουσίες τους. Που ήσουν όμως το βράδυ της Δευτέρας? Ποιος θα με αποζημιώσει εμένα για την θλίψη που ένιωσα? Ποιος θα αποζημιώσει όμως τους γονείς του παιδιού για τον Αλέξη που χάσαν μια για πάντα? Κύριε πρωθυπουργέ είπες "όποιοι διαπράξαν κακουργήματα θα πληρώσουν". Ξέρεις αυτό είχες πει και μετά τις υποκλοπές, μετά τα ομόλογα, μετά το Βατοπέδι. Βαρέθηκα να το ακούω και να μην βλέπω! Η Τσέκου συνελήφθει αμέσως και πέρασε 6 μήνες στην στενή, ο 37χρόνος γιατι κρίθηκε μόλις σήμερα προφυλακιστέος? Αστό μην απαντάς, δεν χρειάζεται.Δεν φταίς εσύ.. εμείς φταίμε που σε βγάλαμε. Πάντως αν ψάχνεις να βρεις τρόπο να χρηματοδοτήσεις την βοήθεια να σου πω εγώ έναν.. Πάρε πίσω τα ακίνητα που έδωσες για ένα πιάτο φακής στο Βατοπέδι και πούλα τα στο μισό της αξίας που τα πούλησε το μοναστήρι. Θα πληρώσεις τις ζημιές και κερδισμένος θα βγεις κιόλας..

5. «Η διαπλοκή και η διαφθορά δεν αφορά αυτούς που έχουν, αλλά και αυτούς που δεν έχουν, διότι μέσα στην Ελλάδα το διαπιστώνει κανείς σε όλα τα κλιμάκια και όπου βρεθεί, όλοι οι άνθρωποι αρέσκονται να εκμεταλλεύονται και τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Ποιος, π.χ., δεν θα προτιμούσε σήμερα στην Ελλάδα με έναν πλάγιο τρόπο να πάρει τη θέση κάποιου άλλου και να διοριστεί, ποιος στην Ελλάδα σήμερα δεν θα ήθελε να μην περάσει τα γρανάζια, που πρέπει να περάσουν όλοι για να μπορέσει να φέρει γύρω το θέμα του, αλλά ακολουθεί διαφόρους δρόμους ώστε πλαγίως να κερδίσει την υπόθεση. Επομένως το θέμα είναι γενικότερο. Και νομίζω ότι αν δεν αλλάξει αυτός ο προσανατολισμός η κρίση δεν θα περάσει» Αυτά τα λόγια που με βρίσκουν σύμφωνο δεν τα είπε ούτε ο Αλαβάνος ούτε ο Τσίπρας, Αλλά ο Ιερώνυμος. Δείτε τι λένε και άλλοι όπως ο Παπαχελάς ή ο Μπουρδάρας της Καθημερινής. Αν νομίζετε ότι η ιστορία τελείωσε, ότι όλα είναι δάκτυλος της ΣΙΑ ή του ΣΥΡΙΖΑ ή του Στάλιν ή των Νεφελιμ και των Ελοχιμ τότε είστε μακρια νυχτωμένοι. Αν δεν αλλάξουμε όλοι τότε ίσως πραγματικά χειρότερα θα έρθουν.

Συγνώμη αν σας κούρασα αλλά νοιώθω πολύ κουρασμένος, μπαιλντισμένος. Σήμερα ανακαλύφθηκε μια μάυρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία από το βράδυ του Σαββάτου ανακαλύψαμε την μαύρη τρύπα στην καρδιά της Ελλάδας.

Κλείνοντας σας δίνω και το The Revolution will not be televised του Gil Scot Heron που το ακουσα από τον αγαπημένο Σκύλο που έρχεται από την ταραγμένη Αμερική του 70, την αφιερώνω στην τηλεοπτική μας δημοκρατία που ήδη από σήμερα ήρθε στο κανονικό της πρόγραμμα.



ΥΓ1 Δείτε και εδώ μερικούς από τους κουκουλοφόρους να τα λέν με την Αστυνομία- κυριολεκτικά όμως....


ΥΓ2 Σαν σήμερα πριν από 18 χρόνια ήμουν και εγώ 15 χρόνων και έκανα κατάληψη ενάντια στον νόμο του Κοντογιανόπουλου. Ενα μήνα μετά ο Τεμπονέρας θα πεθάνει, εμάς οργισμένοι γονείς θα μας λένε αλήτες και υποκινούμενους και οι καθηγητές μου θα μου λένε ότι θα καώ στην κόλαση... Τότε ανέλαβε ο Σουφλιάς άρχισε διάλογο -λύση πολιτική! - και τα πνεύματα ηρέμησαν. Το κακό όμως ήταν ότι κανείς δεν άκουσε αυτον τον έρμο τον διάλογο..

Η πτώση..

"Ενας ραββίνος πέφτει από τον 126ο όροφο ενος ουρανοξύστη. Οσο πέφτει προσπαθεί να ηρεμήσει λέγοντας "Μέχρι εδώ όλα παν καλα, μέχρι εδω ολα παν καλά..."

Με την ιστορία της ταίνιας "La haine" είχα ξεκινήσει το πόστ μου πέρσι για τα βιντεάκια της Αστυνομικής βίας που βγαίναν ένα σωρό τότε. Κλείνοντας το πόστ πέρσι τον Ιούνιο έλεγα:

"Σας δίνω την τελευταία σκηνή και πραγματικά ελπίζω να μην έχουμε την τύχη της Γαλλίας, αφού πολλοί στα επεισόδια των Χριστουγέννων του 2005 είδαν αυτήν την ταινία να γίνεται πραγματικότητα."

Νομίζω ότι χθες το βράδυ είχαμε στην Αθήνα το πρώτο city riot. Είμαστε πια περήφανοι να λέμε ότι δεν έχουμε τίποτε να ζηλέψουμε από τις μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες...

Πέρα από την πλάκα- ή την ειρωνεία στην προκειμένη- πιστεύω ότι ήταν εμφανές δια γυμνού οφθαλμού ότι η χώρα και ειδικά η πρωτεύουσα της θύμιζε μια χύτρα που έβραζε και η ασφάλεια δεν δούλευέ. Και χθές είχαμε την πρώτη έκρηξη -κατα διαβολική σύμπτωση την πρώτη Κυριακή του Δεκέμβρη όπως 44 χρόνια πριν- σε ένα σκηνικό σκοτεινό που δεν νομίζω να διασαφηνιστεί αρκετά τις επόμενες μέρες όσο και να ηρεμήσουν τα πράγματα. Χωρίς να ξέρω τι έχει γίνει, νοιώθω σίγουρος για κάποια πράγματα.

Πρώτα από όλα τα παιδιά που τα γάμησαν την μάνα χθες και σήμερα δεν λειτουργούν βαση κανενός σχεδίου. Είναι παιδιά που έχουν μέσα τους οργή, απογοήτευση και πίκρα. Ζούσαν ένα ιδιόμορφο παιχνίδι με τον "Νόμο" ή το "Κράτος" ή το "Δημόσιο" και χθες ήταν η σταγόνα που έχυσε το ποτήρι. Σίγουρα το να καις το αυτοκίνητο του κοσμάκη δεν είναι σωστό αλλά από την άλλη ίσως το κάνεις έτσι γιατί νοίωθεις ότι σε έχουμε γραμμένο όλοι μας- σε αυτούς βάζω και εμένα μάζι. Ίσως νοιώθεις ότι δεν υπάρχει άλλη λύση. Ίσως....

Από την άλλη θα πέσουν όλοι οι αρμόδιοι και αναρμόδιοι, όλοι οι υπεύθυνοι- ανεύθυνοι που διοικούν αυτό το μόρφωμα που λέγεται "Ελληνική Πολιτεία" να φάνε τους μπάτσους. Αυτή η "Ελληνική Πολιτεία" που είναι φτιαγμένη στα μέτρα της πλειοψηφείας, δηλαδή για αυτούς που είναι στην απο μέσα, αυτούς που φοροδιαφεύγουν αλλά βγαίνουν με το παραμικρό να κράξουν τα πάντα, σε αυτούς τους δημόσιους λειτουργούς που έχουν πάθει εγκεφαλικό από την γραφειοκρατεία και αμμοροίδες από το καθισιό, από τον μέσο μαλάκα Έλληνα δηλαδή που πάτησε επί δικαίου και αδίκου και έγραψε στα αρχίδια του τον νόμο όποτε είχε την ευκαιρία και όποτε δεν είχε, παραπονιόταν για αυτούς που μπόρεσαν να το κάνουν.

Θα βγουν λοιπόν αυτοί και σαν άλλες Σαλώμες θα ζητήσουν το κεφάλι του Μπάτσου επί πινάκι. Και εν μέρει το παιδί αυτό που τράβηξε την σκανδάλη πρέπει να πληρώσει. Αν είναι καλά στα μυαλά του θα το θέλει και ο ίδιος. Θα θέλει την εξιλέωση. Αλλά είναι καλά? Είναι καλά όταν τον πέταξαν στα είκοσι χωρίς εκπάιδευση και χωρίς υποστήριξη να βγάλει το φίδι από την τρύπα? Μπορεί ένα εικοσάχρονο παιδάκι που του έχουν δώσει ένα πιστολάκι να μην το πάρει πάνω του? Μπορεί αυτό το παιδάκι να τα βγάλει πέρα μόνο του στους δρόμους μιας Αθήνας που η βία χτυπάει τίλτ? Δύσκολα τα πράγματα και γιαυτόν. Ένα ακόμα θύμα είναι και θα σκέφτεται μέχρι να πεθάνει ότι σκότωσε ένα παιδάκι 15χρόνων. Θα το σκέφτεται και μόνος του, όταν οι προβολείς θα σβήσουν- γιατί θα σβήσουν κάποτε- και θα μείνει μόνος με τον δαίμονα του όπως λέγαν και οι αρχαίοι. Κάποιος άλλος θα πάρει την θέση του, και η ιστορία θα συνεχίσει....

Το πρόβλημα μας αυτή την στιγμή όμως είναι αλλού. Είναι η αδιαφορία όλων. Το "Κράτος" δεν είναι ένας οργανισμός κατοχής κάποιων εξωγήινων ΕΛ. Όλοι εμείς κάνουμε το κράτος και επειδή το κράτος είναι σαν τα μούτρα μας, είναι σκατα. Εμείς σαν πολίτες πρέπει επιτέλους να αλλάξουμε. Να ξυπνήσουμε από τον αποπνικτυκό μας εαυτούλη και να κοιτάξουμε πως θα συμμαζευτούμε και πως θα βγούμε από το αδιέξοδο όχι μιας εφήμερης οικονομικής κρίσης αλλά μιας πτώσης. Της πτώσης μιας κοινωνίας που με τον ωχαδερφισμό, τον ατομικισμό και την απληστεία πέφτει στο κενό. Σημασία δεν έχει η πτώση, όπως λέει και η ταινία, σημασία θα έχει η πρόσκρουση....

.....Ένα θύμα είναι και ο μπάτσος. Μπορεί να μην είναι το μεγαλύτερο αλλά είναι και αυτός ένα. Τα μεγαλύτερα θύματα όμως είναι οι γονείς του παιδιού, δεν θέλω να σκέφτομαι πως θα ήταν στην θέση τους...

Out of Service

To Μπλογκ κλείνει προσωρινά γιατί Stathis goes to Athens!
Περισσότερα από εβδομάδα!

Stay tuned!


Καλό Μήνα και Πολλά Φιλιά!!


P.S. Το παρακάτω κομμάτι αφιερωμένο
στην παλιοπαρέα που πρόκειται να δώ!!