Η Σκόνη

Καιρό είχα να πιάσω την ηλεκτρονική μου γραφίδα. Γενικά αυτή την εποχή ήμουν στα χαμένα. Από την μια δεν είχα και χρόνο να σας γράψω κάτι αλλά από την άλλη δεν νομίζω να είχα κάτι να πω. Όχι ότι έχω τώρα κάτι βέβαια! ;-)

Η αλήθεια ήταν ότι είχα κάποια ερεθίσματα για να γράψω κάτι. Η κούραση του πρωθυπουργού θα μπορούσε να είναι κάτι που για να σχολιάσω. Συμπάσχω αφού και αυτός ένας δημόσιος υπάλληλος είναι σαν εμένα, που μάλλον έχει και αυτός βαρεθεί την δουλειά του και ας μην το παραδέχεται. Αλλά από την άλλη την πέσαν όλοι να το φάνε το παλικάρι και αυτός αναγκάστηκε να πάει μέχρι την Κεφαλονιά για να τους δείξει ότι δε βαριέται! Και τώρα που όλοι την πέσαν στο συνέδρφο δεν μου κάνει καρδιά να του την πω.

Ένα άλλο που θα μπορούσα να σχολιάσω είναι η ύψιστη οικολογική σωτηριά του πλανήτη. Κλείστε τα φώτα για μια ώρα και κερδίστε. Κερδίστε λίγη ψευδαίσθηση ότι κάνατε το καθήκον σας την στιγμή που καταναλώνετε ηλεκτρισμό με γεωμετρική αύξηση. Έλεγα ότι ίσως η κίνηση να έχει κάποιο όφελός αλλά όταν είδα τους μισούς υπουργούς να την πριμοδοτούν, κατάλαβα ότι το μόνο που όφελος που θα μπορούσε να έχει θα ήταν για τον Σουφλιά. Να λέει ο υποπρωθυπουργός ότι έκανε και κάτι για το περιβάλλον...

Το μόνο που ίσως θα άξιζε να κάνω είναι να κάτσω σε αυτό το ψηφιακό παράθυρο που άνοιξα. Σε αυτό το παράθυρο με φόντο τον "κόκκινο" υδάτινο ορίζοντα της πόλης και να περιμένω την σκόνη της Σαχάρα να καθίσει παντού. Μια σκόνη που το έκανε συνήθειο της να μας επισκέπτεται πάντα τέτοιο καιρό πάνω κάτω. Κάτι σαν την βροχή της έκθεσης βιβλίου. Αυτή την σκόνη που θα σκεπάζει τα φαιδρά θέματα της καθημερινότητας αξίζει να περιμένω. Και θα την περιμένω παρέα με 10.000 μανιακούς και την Νάταλι Μέρτσαντ να τραγουδάει "Trouble me". Κρίμα που δεν βρήκα πιο όμορφο βίντεο, αλλά τουλάχιστον η ποιότητα του ήχου είναι καλή. Καλή εβδομάδα να έχουμε..