Μετά τα σχολεία, το Σεπτέμβριο ανοιγουν και Κάλπες..

Ωραία! Τελείωσαμε με την κολοκυθιά που παίζαν τα καναλια και οι εφημερίδες για το πότε θα γίνουν εκλογές! Αλλά πλέον δεν έχουμε καθόλου χρόνο για πολιτική- ο θεος να την κάνει - αντιπαράθεση! How convenient για το σύστημα της ΜΜΕοκρατιας. Η ΑGB για μια ακόμη φορά θα δείξει τον νικητή ενω τα αποτελέσματα των εκλογών ήταν μια προσφορά της AMSTEL...

Κοιτάω σήμερα στο διαδίκτυο και αντικρύζω πολύ γκρίνια για την γενικότερη κατάσταση στην χώρα, τον δικομματισμό και άλλα πολλά στραβά. Είναι τόσες πολλές οι απόψεις που με βάζουν σε σκέψεις.. Ειναι δυνατόν τόσοι πολλοί Ελλήνες να γκρινιάζουν για αυτην την κατασταση και το 80% και βάλε να πάει να ψηφίζει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τις δύο όψεις του Ιανού, όπως έιχα πει προ μηνών? Γίνεται αυτό στατιστικά? Ή μήπως όλοι μας είμαστε απλά στο όριο του λάθους- του στατιστικού ή του πραγματικού δεν έχει σημασία...

Βέβαια μπορεί απλά να ειμαστε πολλοί εμεις οι Ελλήνες και έτσι να υπάρχουν πολλοί που θεωρούν ότι δεν έχουν εναλλακτικές και αναγκαστικά ψηφίζουν ενάν από τους δύο και άλλοι που λεν οτι ψηφίζουν Λεβεντη και Βεργή και μάλλον δεν το πράτουν γιατι έχω ακούσει τόσους που με κάνουν και αναρωτιέμαι πως και δεν έχει περάσει ο Βεργής το όριο του 3%!

Μια διαφορετική μερίδα είναι και οι "πραγματιστές", αυτοί που στηρίζουν - και είναι και περήφανοι κατα καιρούς γιαυτό- τα δύο κόμματα εξουσίας γιατί προσδοκούν κάτι να αλλάξει. Βέβαια τις περισσότερες φορές προσδοκούν κάτι να αλλάξει στην επαγγελματική κατάσταση των ιδίων ή συγγενών και λιγότερο απο τις γενικότερες συνθήκες τις χώρας. Απο όλους χειρότεροι βέβαια είναι όλος ο συρφετός από τα κομματικά στελέχη συνεπικουρούμενος από τα λεγόμενα κομματόσκυλα! Αλλά δεν θέλω να ασχοληθώ με αυτούς. Απαξιώ.

Εμένα μ'εχει κουράσει ο αέναος αγώνας μεταξύ των πολιτικών Μοντέγων και Καπουλέτων, φτάνει πια η διαμαχη Παπανδρέου-Καραμανλή με το Μητσοτάκη για διαιτητή.. πάλι καλα που θα έχει τελείωσει τα μεσανυχτά της 16ης Σεπτεμβρή 2007. Μόλις ένα μήνα θα κρατήσει. Αλλά μην αγχώνεστε θα ξαναρχίσει κάποια στιγμή το 2010. Το σύγχρονο αυτό μαρτύριο του Σίσυφου για τον νεοέλληνα με κάνει και σκεφτόμαι την "Ελλάδα που όλοι πληγώναμε" και έτσι συνειρμικά μου ήρθε να βάλω να ακουσουμέ το hurt του Johnny Cash..