10.8.07

1990



"It's a rainy afternoon in 1990.." έτσι ξεκινάει το Candy του πορνόγερου της Ρόκ Iggy Pop με την συνεργασία της βελούδινης φωνής της Kate Pierson των Β52's. Ο Ιγκυ ήρεμος με το υπέροχο μέταλο στο τραγούδι του και η Κειτ στο απόλυτο κοντράστ, μια κόπια της Ρίτα Χέιγουορθ από την Gilda.

Ένα τραγούδι που μ'αρέσει πάρα πολύ και μου θυμίζει τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Τότε ήταν όταν το πρωτοάκουγα και το έβλεπα στο MTV. Σε ενα MTV που δεν έπαιζε το Pimp my Ride ούτε και reality tv -που το ίδιο πρώτα λανσάρισε με εκείνη την σειρά ονόματι Real World κάποια χρόνια μετα.

Ενα κανάλι που έπαιζε Headbaggers Ball τα μεσάνυχτα τις Κυριακές διανθισμένο από το Beavis Butthead εναν quasi προάγγελο των Simsons και περισσότερο του Southpark και αφιέρωνε ολάκερα Σαββατοκύριακα στους Queen, την Madona, το Michael Jackson και καμιά φορα στα best singles of the 80's. Στην τελική ήταν απλά όχι ενα αλλά ΤΟ μουσικό κανάλι!

Με αυτό μεγαλώσαμε που λέει και η φίλη μου η Λία! Και δεν το λέει μόνο η φίλη μου η Λία αλλά και αμερικάνοι κοινωνιόλογοι που όταν θέλησαν να δώσουν ένα όνομα στην γενιά που γεννήθηκε από τα μέσα της δεκαετίας του 1975 μέχρι και τις αρχές τις δεκααετίας του 1980 επέλεξαν αυτό το κανάλι. The MTV Generation λοιπόν..

Αυτοί φίλοι μου ειμαστε εμεις. Η τελευταία γενιά που θυμάται το κόκκινο αστέρι της Σοβιετικής Ενωσης, την τραγωδία του Τσάλεντζερ να μεταδίδεται λαιβ, τα γκόλ του Μαραντόνα στον ημιτελικό με την Αγγλία στο Μεξικό το 1986, πτώση του τείχους του Βερολίνου και πολλά άλλα.

Θυμώμαστε όλοι εμείς τους γονείς μας να μας μαλώνουν επειδή βγήκαμε έξω να παίξουμε εκείνο τον Απρίλη του 1986 που πάγωσε η Ανθρωπότητα στο άκουσμα της λέξης Τσέρνομπιλ...

Στην τηλεόραση και στο βίντεο βλέπαμε τα γκούνις, τα γκρεμλινς, τα κρίτερς και άλλα ζωάκια! Για να μην μιλήσω για τα φρουτάκια της Φρουτοπίας και τον Πίκο Απίκο! Παράλληλα ζούσαμε τις περιπέτειες του Ιντιάνα Τζόουνς και τα Star Wars, ξιφομαχώντας με ξύλα στα πεζοδρόμια.

Αλλά και τους έρωτες του Αντριου Μακάρθυ στο Μπαράκι του Σαντ Ελμο είδαμε και την Μόλι Ρινγκγουλντ ερωτευτήκαμε στο Breakfast club, μη σου πω και για τα γιαπωνέζικα μάνγκα της Κάντυ - Κάντυ!

Ασε που έχω και την εντύπωση ότι είμασταν η τελευταία γενιά που τα καλοκαίρια έβγαινε και έπαιζε έξω με τις ώρες και γυρνούσε μόνο όταν νύχτωνε και άκουγε την γιαγια να φωνάζει! Η πρώτη γενιά που γνώρισε τους υπολογιστές και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια έστω και από έναν Amstrad CPC 464 με κασετόφωνο, μνήμη 64 κιλομπαιτ και επεξεργαστη στα 4 MHz ή ένα ATARI 2600.

Όμως μου φαίνεται πως όλα αυτα τελείωσαν ίσως κάπως απότομα ενα rainy afternoon in 1990.....

Μια νέα εποχή ξεκινούσε και κανείς δεν μας είπε τίποτε..


28 σχόλια:

DonMits είπε...

Πωπω, τι μου θύμησες ...

daf είπε...

Όχι ρε συ μην το κάνεις αυτό.. Τώρα θα βουλιάξω στη νοσταλγία των εποχών που έφυγαν, πράγματα που τα έχουμε ζήσει και τα ξεχνάμε τελείως στην καθημερινή μας ζωή σαν τους λωτοφάγους που φάγανε το λωτό.. Ένα μέρος της ζωής μας που πέρασε και υπάρχει κάπου εκεί στο βάθος του μυαλού μας ως ανάμνηση ξεχασμένη μέχρι να την επαναφέρει μια γεύση, μια μελωδία ή μια εικόνα, σε χρόνο ανύποπτο.. - κι από κάποιους καλοθελητές σαν του λόγου σου.. ;)

zekia είπε...

Εγώ είμαι μικρότερη βέβαια, αλλά αρκετά απο αυτά που αναφέρεις τα θυμάμαι κι εγώ. Την τηλεόραση δε τη νοσταλγώ τόσο, πιό πολύ τα παιχνίδια στο δρόμο, το τζαμί, τα μήλα, το κρυφτό και τα αγαλματάκια ακίνητα αμίλητα αγέλαστα....

geokalp είπε...

Έβαλα Iggy και ξεκίνησα να διαβάζω το σποτ..
στη μέση ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ!!!
Μπράβο _ST_!!!

όμως η νοσταλγία ηχεί πάντοτε γλυκά στα αυτιά μας...

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

@DonEmo
Ξυπνησα τον αειμνηστο Νικολαϊδη μεσα σου?
@Daf
Εσυ το ξεκίνησες με εκείνα τα καλοκαιρινά ταξίδια το ραδιόφωνο σε αυτοκίνητα με κατεβασμένα τζαμια! Μεχρι και αυτα εξαφανίστηκαν με τα ερκοντισιον!
@ ζεκια
τζαμι και ειδικά εκείνο το κρυφτό πολύ μου λείπουν! πολυ γέλιο ρε παιδάκιμου!

@ geokalp
Και εγώ με το τραγούδι του Iggy ξεκίνησα και συνειρμικά πηγα εκεί!
Ασε..

kat. είπε...

κοίτα πια σκηνή μου ήρθε στο μυαλό!

εγώ με κοτσιδάκια και γυαλιά να παρακολουθώ τηλεόραση..

τόσο πίσω μιλάμε..

πλεόν δεν κάνω τα μαλλιά μου κοτσιδάκια (σ.σ. τουλάχιστον στον έξω κόσμο!!!!)

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

ναι... Τωρα που θυμάμαι και εγω τον εαυτο μου μπορω να πω ότι οι φακοι επαφης ειναι μεγάλοι εφευρεση!!

Maria Mikro Analogo είπε...

Όταν έχεις να θυμάσαι τόσα πολλά από τη μέχρι τώρα ζωή σου, καταλαβαίνεις ότι μεγάλωσες... λιγουλάκι! Στάθη, τα συγχαρητήριά μου. Που τη θυμήθηκες την Κάντυ Κάντυ;! :-) Καλά, για τον Πίκο Απίκο, δεν το συζητάμε... Η Μορφή με όλα κεφαλαία! Ε, ρε γενιά του '70κάτι... Τελικά είμαστε πολύ τυχεροί κι ας λένε ό,τι θέλουν. :-)
Καλησπέρες!

Cybergoulion είπε...

Ναι, αλλά εκεί που πραγματικά καταλαβαίνεις ότι πλέον μεγάλωσες, είναι όταν πας να παίξεις κρυφτό με τα άλλα παιδάκια στην πολυκατοικία και σου λένε "φτου φτου, ένας κύριος Σταύρος"!

Ανώνυμος είπε...

Γαμάτο post, Στάθη...Μας πίκρανες λίγο -νοσταλγικά- αλλά δε μαμιέται.

Το συγκεκριμένο κομμάτι για μένα σημαίνει και κάτι παραπάνω. Αλλά δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες.

Ελπίζω οι πιτσιρικάδες σήμερα, να έχουν τέτοια νοσταλγία για τα 00s, αν και δεν το βλέπω...

Αντε τσιου, πάω διακοπές να ξεχάσωωωω

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

@ Μαρία καλως ήρθες!
Μεγαλώσαμε λιγουλάκι αυτο ειναι αληθεια αλλά μεγαλώσαμε ωραία και αυτο μετράει!

@ Cybergoulion
το χειροτερο ειναι οταν τα -ασχετα- πιτσιρίκια σου φωνάζουν "θειο"!!

@Alex
Commodore, Spectrum ή Amstrad?
Μην ανησυχεις φιλέ ότι το ζεις και το θυμάσαι υπάρχει ακόμα!

kanataki είπε...

ανάμεσα στις άγνωστες λέξεις του ποστ αναγώρισα τις madonna, george michael, iggy pop και τσερνόμπιλ


τα υπόλοιπα αρνούμαι να τα θυμηθώ.Μου θυμήζουν ποσο χρονών είμαι και χάνω την εσωτερική μου ηρεμία...καταλαβαίνεις!


υγ ειδικά στο κομμάτι του mtv χρειάζομαι λυσσάρι!!!!

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

θα σου πάρω τον πατακη!

DonMits είπε...

Ναι ρε γμτ... Ξύπνησες τον Νικολαϊδη μέσα μου που έχει πεθάνει. Ή έστω έχει μεταλλαχτεί.

Γιατί από την ανεμελιά των '80s, την μπάλα στο χόρτο της αυλής, τα παιχνίδια με τα άλλα παιδιά, την MTV των '90s, τα φοιτητικά πάρτι κλπ, φτάσαμε να τρέχουμε και να μην φτάνουμε, να έχουμε άγχος, να έχουμε οι ίδιοι παιδιά, και τα παιδιά των '00s να μας φωνάζουν "κύριε Δημήτρη" και να μας μιλάν και στο πληθυντικό...

Βέβαια είμαι σίγουρος ότι σε 20 χρόνια (καλά να είμαστε) θα νοσταλγούμε τα '00s, τα παιχνίδια με τα μικρά μας παιδιά, τα ταξίδια που μπορούμε να κάνουμε κλπ.

ΥΓ. Όντως μεγάλη εφεύρεση οι φακοί επαφής!

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

Καλες είναι όλες οι εποχές απλά η δεκαετία του 1980 ήταν για μας η εποχήγ της παιδικης αθωωότητας!

Και είχαμε την τύχη να την ζήσουμε στην πιο φανταχτερη και κιτσατη δεκαετία ever!

Zaphod είπε...

"Ασε που έχω και την εντύπωση ότι είμασταν η τελευταία γενιά που τα καλοκαίρια έβγαινε και έπαιζε έξω με τις ώρες και γυρνούσε μόνο όταν νύχτωνε και άκουγε την γιαγια να φωνάζει! Η πρώτη γενιά που γνώρισε τους υπολογιστές και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια έστω και από έναν Amstrad CPC 464 με κασετόφωνο, μνήμη 64 κιλομπαιτ και επεξεργαστη στα 4 MHz ή ένα ATARI 2600. "

Τί μου θύμησες τώρα!!!!
Το κακό που είχαν τα 90s είναι πως μετά τα...παρτουζιάρικα 70s και 80s ο νεοσυντηριτισμός μας έριξε μια χοντρή κατραπακιά, την οποία και δεν πήρε χαμπάρι η γενιά μας!

Ορόσημο που ξεχωρίζει τις γενιές δεν είναι στην Ελλάδα τόσο το γκολ του Μαραντόνα ή το Τσέρνομπιλ αλλά το όνομα Γκάλης!!!!

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

Ναι, ο Γκάλης μου διέφυγε!Όπως και οι βολες του γιγαντα Καμπουρη! Και η αγκωνια του "κακου" Τσατσενκο στον Γιαννακη! Κατι σαν τον Βαρεχάο του 1987!
;-)

Niemandsrose είπε...

Δε μας χε..ν και οι κοινωνιολόγοι! Όλα στο σακί πια και όλα με τη βούλα. Η γενιά τάδε και η γενιά δείνα.
Λες και η γενιά του 75 με 80 που μεγάλωνε στο Τιμπουκτού ήταν ίδια με αυτή που μεγάλωνε στη Μινεσότα και αυτή που μεγάλωνε στο Κόσοβο.

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

Ηρθέ και η διδαχτωρ των Σοσιαλ Σαιενσις !
Ενταξει κυρια μου! Δεν ειπαμε οτι εστι ουν Τιμπουκτου και Μινεσότα!

Αλλά πανω κατω αυτα ακούγε και έβλεπε και ο νεαρος και η νεαρά από την Μινεσότα (ο Μπάντον και η Μπρέντα ντε!)και ο νεαρός -τότε - _st_ από την Ημαθία!
;-)

Niemandsrose είπε...

κι έλεγα κι εγώ ποιον μου θυμίζεις ποιον μου θυμίζεις! Γεια σου ρε Μπράντον!
lol

g_0x είπε...

κατι προλαβα απο τα παλια αν και ανηκω και εγω στους νεοτερους.
καλως ηρθες στην γενια του CounterStrike, wow, lineage ktl ktl ktl... του MP3 και του YouTube.Του blog και δε σημαζεβεται...με τα υπερβαρα που ποτε δε γευτηκαν το χωμα ουτε προκειτε να γυρισουν ποτε σπιτι με ματωμενα γωνατα.

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

@ niemandsrose
ιδιος ο Μπράντον είμαι αν εξαιρέσεις την ποντιακή μυτη

@g_0x
καταρχήν καλως μας βρήκες!
κοιτα Counterstrike παίζαμε και εμεις μόνο που το παίζαμε με ξύλα για mp5 και κουκουνάρες για handgranades
στις γειτονιες! Εκεί είχαμε και ματωμένα γόνατα και ματωμένες μυτες καμια φορα!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Όπως λέει και ο αγαπημένος μυο σταθμός -και είδα και ο δικός σου- η ροκ δεν είναι μόδα, είναι επιλογή. Παιδιά του MTV που όμως έζησαν τη φρίκη της απομόνωσης, που έμαθαν να σκύβουν το κεφάλι και που διδάχθηκαν να υπακούν στις θεοποιημένες εντολές των μέσων.

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

το MTV άλλαξε και τα παιδια του εχω την αίσθηση ότι κλεινουν πια την τηλεόρασή και γυρίζουν τις πλάτες στα ΜΜΕ, αν όχι όλοι αρκετοί τουλάχιστον.
Είναι και αυτο μια κάποια ελπίδα..

geokalp είπε...

_st_ μεγάλη κουβέντα η τελευταία...
Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι οι μισοί teens δεν γνωρίζουν πoια είναι η πρωτεύουσα π.χ. της Ιταλίας, κάτι που δείχνει ότι η αμερικανοποίηση συνεχίζεται αμείωτη και με πιο σκληρό πρόσωπο από τα Levi's ή την pop του Jason Donovan

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

Που θυμιθηκες ρε Απιστευτε Τυπε τον Jason Donovan!
Και η Kylie που τον είχε γκόμενο τον ξεχασε!
Κοιτα τα πιτσιρίκια είναι σε άλλη φάση γενικώς.. Μου φαίνεται ότι αυτη η γενιά που γεννήθηκε όταν σπουδάζαμε στο ΔΕΟΠΣ(!!), ζει στο φαστ φοργουαρντ! Πραγματικά δεν ξέρω που θα καταλήξει αυτο το τεράστιο κοινωνικό πείραμα! Ομως παρολλα αυτα έχω την αμυδρή εντύπωση ότι τα παιδάκια σήμερα είναι πολύ πιο έξυπνα απο εμάς. Εκεί που διατηρώ κάποιες αμφιβολίες είναι στην συναισθηματική αντιληψη..

geokalp είπε...

το πείραμα λέει "καταναλώστε, χέστε και καταναλώστε περισσότερο!"

αλλά δεν πιάνω ακριβώς τη συναισθηματική αντίληψη..

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

οταν λέω "συναισθηματικη αντιληψη" εννοω τον τρόπο με τον οποιο νιωθουν και αισθάνονται τον κόσμο γύρω τους. Εχω μια υποψία ότι είναι πολυ περισσότερο κυνικοί και μηδενιστές απο εμας.
Βλέπουμε πάντως