Σαν ηφαίστειο που ξυπνά ....

"Η Νίσυρος είναι ένα γλυπτό από λάβα νησί που δημιούργησε το μοναδικό ενεργό ηφαίστειο της Ελλάδας στο Ανατολικό Αιγαίο. Σμιλεύτηκε με μαύρη λάβα, άσπρη ελαφρόπετρα και κόκκινη σκουριά, που είναι τα υλικά με τα οποία κτίστηκαν τα σπίτια της ,τα ιερά και τα κάστρα της. ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ νότια 12 ν.μ. από την πόλη της Κώ, έχει ακτογραμμή 28 χλμ,είναι ορεινή με υψηλότερη κορυφή τον Προφήτη Ηλία με ύψος 698 μ."

Αυτά τα ολίγα διαβάζω στο σαιτ του δήμου του νησιου... και σκέφτομαι τον φίλο μου τον Άκη που θα περάσει δύο χρονια εκει . Βλέπετε όταν είσαι στρατιωτικός καμια φορά σου κάθονται στο φύλλο πορείας τα πλέον "άσχετα" τοπωνύμια αυτης της χώρας. Γιαυτό και ποτέ μα ποτέ μη λες πότε....

Αλλά τι το θές, Άκη μου δεν μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο και όπως ο Σήφης πήγε στο Γούδουρα τσι Κρήτης να δουλέψει ομοίως θα τραβήξεις και έσυ (βέβαια άλλο Κρήτη και άλλο Νίσυρος αλλά η ουσία είναι ότι είτε έτσι ειτε αλλιώς είσαι μακρια απο αυτα που αγαπας! Ρώτα τον κατί ξέρει και αυτός).

Ομως κάθε πράγμα έχει και μια καλή πλευρά και γενικά σε κάτι τέτοιες καταστάσεις θέλει να δείχνεις και λίγο αισιοδοξία - το που θα την βρείς είναι ενα άλλο θέμα βέβαια!. Θα είναι σίγουρα μια δυνατή εμπειρία να είσαι σε ένα νησί έξω από την πεπατημένη και να βλέπεις την ζωή να κυλά σε μια περίεργη καθημερινότητα με τους δικούς της ρυθμους που χρόνια τώρα δεν έχουν αλλάξει και τόσο. Ξέρεις τα νησιά για μας τους στεριανούς είναι αρκετά δυσνόητα αφού έτσι αποκομμένα που είναι έχουν μάθει να ζουν περήφανα αλλά και ιδιότροπα. Στοιχηματίζω ότι κάτι θα σου μείνει απο εκεί....

Έτσι για να σε αφήσω και για να σε ευχαριστήσω κιόλας για τις πολύ ωραίες φωτογραφίες που μου έστειλες, γνωρίζοντας ότι είσαι και λατρης του κλασικού χάρντ ροκ να σου αφιερώσω το Moonchild του Rory Gallacher ...