Διακοπές εν όψη!

Δελτίο καιρού: Ευτυχώς φυσάει...

Μακαρι να ήμουν ακόμη εκεί...

Ετσι συντρόφοι και συντρόφισσες!!!

Ευτύχως αρχισε ξανα να φυσάει!!! Αυτή η θαλασσινή αύρα ήρθε σήμερα να κάνει την αντίθεση με τον χθεσινό φονικό λίβα. Βέβαια σήμερα λίγο έλειψε και να χάσουμε την ψυχραιμία μας εδω στο Βορρά αφού η έκρηξη στον σταθμό υπερυψηλής τάσης της ΔΕΗ στο Ωραιόκαστρο συνοδεύτηκε από την διακοπή του ρεύματος σε ολόκληρη την Θεσσαλονίκη αλλά και στους νομούς Σερρών,Κιλκίς, Εβρου, Καβάλας, Ροδόπης και Χαλκιδικής για σχεδόν 2 ώρες!!

Μια που αναφέραμε και την ΔΕΗ, τώρα που το θυμήθηκα...Καλα ρε σεις αυτός ο Σιούφας μήπως είναι κατσικοπόδαρος?! Μόλις χθές ελεγέ στην Βουλή μετα την επερώτηση της Βουλευτίνας του ΣΥΝ κ. Ξηροτύρη ότι η ΔΕΗ την πάλεψε με τον Καύσωνα! (Καλα δεν χρησιμοποίησε και αυτες τις λέξεις...). Μπάς και τους έκανε κανας Μητσοτάκης ποδαρικό?!

Πάντως ρε μάγκες είναι απίστευτο το πόσο ο σημερινός άνθρωπός είναι δεσμευμένος από την τεχνολογία! Μόλις συμβεί ενα άσχετο και τυχαίο γεγονός και βγεί η πρίζα, αμέσως όλοι περιφέρονται νευρικοί και μη γνωρίζοντες τι να κάνουν! Ίσως στα μάτια τους βλέπεις και μια μικρή δόση αδυναμίας! Απροστάτευτοι στην όρεξη των "κακών" στοιχείων της φύσης - στην προκειμένη περίπτωση του καύσωνα, χώρις την τεχνολογική πανοπλία μας. Για τα μάτια αυτής της τεχνολογικής πανοπλίας όμως αυξάνουμε την παραγωγή του πλανήτη σε διοξείδιο του άνθρακά, χιλιάδες χρόνια τώρα από την εποχή που ο πρώτος "Προμηθέας" δάμασε την φωτιά. Αυτή όμως είναι άλλη μια ψευδαίσθηση. Κάποιοι που λέν ότι είναι ειδήμονες- και δεν έχω κανέναν λόγο να μην τους πιστεύω- εκφράζουν την άποψη ότι το να εφαρμόσουμε την συνθήκη του Κιότο, για τον περιορισμό των ρύπων και στη συνέχεια την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου, είναι ήδη λίγο! Χρειαζόμαστε, λέν, μια νέα πιο σκληρή συνθήκη! Βέβαια οι δύο από τους μεγαλύτερους παραγωγούς ρύπων (ΗΠΑ και Κίνα) όχι μόνο δεν έχουν συμμορφωθεί με την συνθήκη του Κιότο αλλά δεν πιστεύουν και στην υπερθέρμανση του Πλανήτη- ο Μπούς δηλαδή! Από την άλλη ο μέγας χαμένος -ο υποψήφιος με τις περισσοτερες ψήφους αλλα έτσι ειναι η δημοκρατία αλλα αμερικάνα! - των εκλογων του 2000 στην Αμερική ο Γκόρ γυρνάει ανα τον κόσμο και δείνει διαλέξεις για το ντοκιμαντέρ που γύρισε για αυτο το λόγο. Λές να αφυπνίσει κανέναν? Λες να το πιστεύει πραγματικά?
Ποιός ξέρει...

Με αυτα και με εκείνα έπεσα λιγάκι....

Εύτυχως δηλαδή που άρχισε να φυσάει. Και πάλι καλα ξημερώνει άυριο Παρασκευή και όπερ σημαίνει ότι η Χαλκιδική είναι μόλις μια μέρα μακρια.

Amy Winehouse -You Know I'm No Good

Ακούω τις τελευταίες μέρες στο ραδιο την cover version
αυτού του τραγουδιού από τους Arctic Monkeys.
Τα πιτσιρίκια της BritPop δεν πιάνουν
μία όμως μπροστα στην ναζιάρική φωνή της Amy Winehouse.
Βέβαια είχα κάτι ενδοιασμούς για το αν
θα έπρεπε να σας βάλω το videακι!
Με 40' βαθμούς παραείναι hot!!!

Τελος Πάντων ......καλοκαίρι είναι και
κατι τετοια τραγούδια ταιριάζουν γάντι στην διάθεση όλων!

Thank you for smoking

Μια πολύ καλη ταινία που είδα χθές ήταν το "thank you for smoking". Μια έξυπνη κωμωδία του Jason Reitman με πρωταγωνιστή τον πολύ καλό Aaron Eckhard. Οοποίος παίζει τον Νικ, εναν εκπρόσωπο τύπου του Καρτελ των Αμερικάνων Καπνοβιομηχάνων που μοναδικός σκοπός στην ζωή του είναι να κάνει το άσπρο μαυρο .

Μια οξεία ματια στο αμερικάνικό κατεστημένο που δείχνει τόσο τις αδηφάγες μεγαλοεταιρίες που βγαζουν υπερκερδη απο τον καρκίνο που πουλάν αλλά και από την αντίπερα όχθη. Ολους αυτούς τους ντεμεκ πολιτικαλυ κορεκτ τυπους που συχνάζουν στο Καπιτώλιο και την Γερουσία της Ουάσιγκτόν και εχουν μοναδικό τους σκοπό την αυτοπροβολή και το στενο τους προσωπικό όφελος. Απλά διαλέγουν εναν "εχθρό" και ξεκινάν την σταυροφορία τους...
(Το απιστευτό είναι που τύποι σαν τον Μπούς τα συνδιάζουν και τα δύο!)

Πάντως οι Διάλογοι είναι αυτοί που σε κερδίζουν στην ταινία.
Ακολουθούν μερικοί ενδεικτικοί ..

Ο Νικ Παραμιλά και λέει "Few people on this planet knows what it is to be truly despised. Can you blame them? I earn a living fronting an organization that kills 1200 people a day. Twelve hundred people. We're talking two jumbo jet plane loads of men, women and children. I mean, there's Attila, Genghis... and me, Nick Naylor. "

και

- My Mommy says smoking kills.
- Oh, is your Mommy a doctor?
- No.
- A scientific researcher of some kind?
- No.
- Well then she's hardly a credible expert, is she?

Φως στο τούνελ...

Μ'αρεσε αυτη η φωτογραφία. Αντικατοπτρίζει αυτό που αισθανόμαστε ή θα θέλαμε να αισθανθούμε για την ομάδα. Φως στο Τούνελ! Ελπίζω να το βρεί ο Ζαγοράκης και όχι η Νικολουλη!

Η Φώτο είναι λίγο πριν πάρω το εισητήριο διαρκείας. Μέσα στο γραφείο είχε καμια 10ρια ατομα που βγάζαν εισητήρια. Όπως μου είπε και ο υπάλληλος μπορεί να μην είχαμε ουρές σήμερα αλλά ειχε σίγουρα πολύ κόσμο!
Αντε να δούμε..

Αγαπάς τον ΠΑΟΚ ....Απόδειξη!

φωτο απο goalnews

Καλή Αρχή Προέδρε!

φωτο απο goalnews

Σήμερα αναμένεται να αναλάβει και επίσημα τα ινία της αγαπημένης μου ομάδας ο Ζαγοράκης. Ήδη από την προηγούμενη Παρασκεύη και με το άκουσμα της πρόθεσης του να ασχοληθεί με τα διοικητικά προβλήματα του ΠΑΟΚ, το κλιμα εδω στην πόλη άρχιζε να αλλάζει. Αργά και σταθερά η απαισιοδοξία που φέτος ξεχύλιζε το γήπεδό της Τούμπας έδωσε την θέση της στην υπέρμμετρη αισιοδοξία που μας διακατέχει τόσο ώς Ελληνες αλλά ακόμη περισσότερο ως ΠΑΟΚια. Η κατάσταση θυμίζει λίγο την έλευση του Τέο το καλοκαίρι του 2005.

Υπάρχουν όμως - ευτυχώς- κάποιες μικρές διαφορές. Φέτος δεν μιλάει κανείς για πρωάθλημα με αρχηγο τον Τεο. Αλλα από την άλλη αρχίζει και πιστεύει ο ΠΑΟΚτσης οτι η λύση ειναι δυνατή και ίσως -λέω ισως- είναι εφικτή χωρίς την Βοήθεια κάποιου μεγιστάνα που "ανθρωπιστικά" θα σκύψει στα προβλήματα μας με αντάλαγματα το μετρο, την υποθαλάσσια και το λιμάνι! Άλλη μεγάλη διαφορά είναι ότι μεχρι στιγμής δεν έχει εμφανιστεί κανείς νέος Γούμενος, Ηγούμενος ή Προηγούμενος! Κάτι είναι και αυτό....

Παντού στα στέκια-ηλεκτρονικά και πραγματικά- των ΠΑΟΚτσήδων νιώθεις μια ανακούφιση. Τα προβλήματα όμως δεν λύθηκαν, βέβαια! Εκεί ειναί! Απλά ο απλός οπαδός εχει κάποιον να εμπιστευτεί...

Μεγάλη κουβέντα η λέξη εμπιστοσύνη στο ποδόσφαιρο την σημερον ημέρα!

Σήμερά λοιπόν πέρα από την επίσημη πρώτη της νέας διοίκησης έχουμε και την πρώτη μέρα διάθεσης των εισητηρίων διαρκείας για την νέα χρονιά 2007-2008. Εννοείται ότι θα πάω μια βόλτα για να καταγράψω με την φωτογραφική μου κάμερα το κλίμα και να το μεταδώσω σε εσάς. Από την άλλη θα αγοράσω ενα εισητήριο για το αδερφάκι μου και θα ανανεώσω την θέση που είχα δύο χρονιές τωρα στην θύρα 5.

Hot time,summer in the city..

Σε όλους όσους περνάν αυτο το πραγματικά καυτο σαββατοκύριακο των 40 βαθμών υπό σκια στην πόλη αφιερώνω αυτό το τραγούδι των Loving Spoonful από το 1966 όπως το διασκέυασε ο Joe Cocker το 1993!

Αυτό το τραγούδι μου θυμίζει πάντα εκείνο το ζεστό καλοκαίρι του 1994! Όταν τελείωσα τις πανελλαδικές και δεν είχα όρεξη να κάνω τίποτε... Εκείνο ήταν το τελευταίο καλόκαίρι που πέρασα στην Βέροια και ένα από τα καλύτερα της ζωής μου. Μπορεί να ήταν ιδιαίτερα hot και να ημουν in the city αλλά είχα την τύχη να έχω εκεί πολλά και καλά φιλαράκια! Που είχαν και την ευγένια να έρχονται και να μου κάνουν παρέα όταν δούλευα στο λογιστικό γραφείο του πατέρα μου, που εκείνη την εποχή ηταν στο "Ρολόι"! Να βγαίνουμε στο Φράγμα τα σαββατοβραδά και να διασκεδάζουμε με τα "Τσιγάρα τα ποτά και τα Ξενύχτια" του Κυριαζή αλλά και με το "Blister in the Sun" των Violent Femmes! Ασχετα φαινομενικά αλλά το κέφι που έχεις όταν είσαι 18 έχει την τεράστια δύναμη να τα συνδεέει!

Ενα καλοκαίρι που ποδοσφαιρικά σημαδεύτηκε από το χαμένο πέναλτι του Ρομπέρτο Μπάτζιο στον τελικό του Μουντιάλ του 1994 στην Αμερική αλλά και από την άθλια εμφάνιση της εθνίκης μας! Εκεί που παίξαμε το θρυλικό σύστημα 4-4-2 (φάγαμε δηλαδή τεσσαρες στα δυο πρωτα ματς και μόλις δυο γκόλ στο τελευταίο)!

Αυτά γινόντουσαν τότε... Τώρα απλά ξεμείναμε στην πόλη! Το μόνο που πραγματικά με χαροποιεί είναι που γλύτωσα την κίνηση προς Χαλκιδική! Να αναφέρω οτι χθές στις 14.00 η ουρα ξεκινούσε από την έξοδο του περιφερειακού προς Χαλκιδική μεχρι τουλάχιστον την Καρδία!
Είχα την "τύχη" να διαλέξω αυτον τον δρόμο για να πάω από την διασταύρωση του Praktiker μέχρι το Mediterranean Cosmos και έτσι διασχισα 1.600-1.800 μέτρα σε κατί παραπάνω από 10 λεπτά!

Αυτό το hot time, summer in the city ή καλύτερα στο αυτοκίνητο, κολλημένος στην κινηση δεν το συνιστώ!


ΥΓ Επίσης χθές είχε και γενέθλια η Ελένη!!!!
Το θυμηθήκαμε σήμερα που μιλούσαμε με τον Γιώργο!

Χρόνια πολλά Ελένη!!! Πολύχρονη! Πολλά Φιλιά!

Θεία (επι)κοινωνία ....

Σας παραθέτω την φωτογραφία που έβγαλα χθες από τον Ιερό Νάο Αγιού Ιωάννη του Προδρόμου στο Παπάφειο στην Θεσσαλονίκη..

Ή απέκτησαν χιούμορ οι παπάδες ή η επιστημη δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο εκτός από το να σηκώνει τα χέρια της ψήλα..

Jusque ici tout va bien...

Πολλά ειπώθηκαν για το βιντεάκι της αστυνομικής βίας που βγήκε στις οθόνες των "καθωσπρέπει" ελληνών το σαββατοκυριακό που μας πέρασε. Δέν θέλω να πω περισσοτερα. Απλά μου θύμησε την ταινία "Το Μίσος" του Κάσοβιτζ.

Βασικά θέλω να θυμήσω το ανέκδοτο που λέει ο Βενσαν Κασελ στην ταινία

Ενας ραββίνος πέφτει από τον 126ο όροφο ενος ουρανοξύστη. Οσο πέφτει προσπαθεί να ηρεμήσει λέγοντας "Μέχρι εδώ όλα παν καλα, μέχρι εδω ολα παν καλά..."

Έτσι -λέει ο ήρωας -είναι και η γαλλική κοινωνία που ενώ πέφτει σκέφτεται απο μέσα της "Jusque ici tout va bien...,Jusque ici tout va bien...". Το κακό όμως δεν είναι η πτώση... είναι η προσγείωση....

Σας δίνω την τελευταία σκηνή και πραγματικά ελπίζω να μην εχουμε την τυχη της Γαλλίας, αφου πολλοί στα επεισόδια των Χριστουγέννων του 2005 είδαν αυτην την ταινία να γίνεται πραγματικότητα.

Τα απομεινάρια ενός τριήμερου... (2)

το φωτορεπορτάζ συνεχίζεται .......

Η ανάπαυση του ταξιδευτή....

-"......Εκει κατω ειναι σίγουρα! Αν θα πάμε και εκεί θα είμαστε κομπλέ - κομπλάν!"

Από Αριστερά προς τα δεξιά Αντώνης, εγω, Γιωργος και ο Τίμος στο Porto Paradiso

Στην Παραλία της Θεσσαλονίκης σήμερα το πρωί

Χαλκιδική χωρις σχόλια...

Τα απομεινάρια ενός τριήμερου... (1)

Όταν περνάς αρκέτα από τα καλύτερα χρόνια της μέχρι τώρα ζωής σου με μερικά από τα καλύτερα άτομα που έχεις γνωρίσει τότε ισχύουν δύο πράγματα.

Το πρώτο είναι ότι είσαι ιδιαίτερα τυχερός και ίσως να μην είναι η δική σου η μοναδική περίπτωση σε όλο τον κόσμο - όλοι άλλωστε λεν ότι έχουν καλούς φίλους - αλλά σίγουρα ειναι μια κατάσταση ιδανική σε εναν πεζό κόσμο!

Το δεύτερο είναι οτι όσα μα όσα χρόνια και να περάσουν δεν πρόκειται να χάσεις αυτην την επαφή. Με αυτα τα άτομα δεν χρειάζεται να μιλας ωρες ατελειωτες στο τηλέφωνο και να βλέπεστε κάθε σαββατοκυριακό για να κρατάς επαφή. Όυτε και παρεξηγείστε αν δεν σε πήρε τηλέφωνο για μια βδομάδα. Και αυτό δεν είναι το καταπληκτικό της όλης υπόθεσης. Το καταπληκτικό είναι ότι μετά από 3-4 χρόνια που έχεις να βρεθείς, δεν χρειάζετε ούτε ενα με δύο λεπτά για να πιάσεις ξανά το κουβάρι από εκεί που το άφησες...

Αυτα όσον αφορά τις αμπελοφιλοσοφίες μου! Όπως καταλαβαίνετε περάσαμε πάρα πολυ καλά! Σας παραθέτω και κάμποσες φωτογραφίες για να πάρετε μια ιδέα ...

Οι τρείς καμπαλέρος που επήγαν στο μπιτς μπαρ...

Κάνε υπομονή και ο ουρανός θα ειναι πιο γαλανός..

Αγόρευση...

Καβουρότρυπες και στο βάθος ο Αθως!

Ο γέρος και η θάλασσα

The Boys are back in town...

Guess who just got back today?
Those wild-eyed boys that had been away
Havent changed, havent much to say
The boys are back in town

Κάπως ετσι μας τα λέει ο Phil Lynnot.....

Λοιπον μάγκες μου τέρμα τα ψέμματα!!!

Aυρίο βραδάκι με το καλο η παλιοπαρέα από τα φοιτητικά μου χρόνια θα ξαναβρεθεί στον τόπο του εγκλήματος. Μετα απο πολλά χρόνια, πάρα πολλα χρόνια είναι η αλήθεια, θα είναι οι περισσότεροι στην πολή!

Η τριανδρία και ο geokalp!

Βέβαια από το 1998 που τελείωσαμε το πανεπιστήμιο βρεθήκαμε αρκετές φόρες, πότε με τον έναν πότε με τον άλλον, αλλά οι φορές που βρεθήκαμε όλοι μαζί είναι πολυ λίγες!!! Αν χρησιμοποιήσω την μνήμη ελέφαντα που με διακρίνει θα καταφέρω να θυμηθώ ότι η τελευταία ήταν όταν ήμουν φαντάρος στο ΚΕΒΟΠ τον Μαϊο του 2001 που βρεθήκαμε για εναν καφέ στο Φάληρο. Με αυτα και με εκείνα περάσαν ουτε ενα ουτε δύο αλλά 6 χρόνια από τότε... time flies brother..

2α Γενέθλια!!!!!!!!

Στις 14 Ιουνή 2005 γεννήθηκε η μικρή καλλονη της φωτογραφίας

της οποίας μπορώ να περηφανευτώ ότι είμαι νονος!!
Χρόνια Πολλά Βασιλική!!

Ayo, Down on my knees..

Ρε παιδιά τι καταπληκτική φωνή ειναι αυτη!!!
Εχω παθει την πλάκα μου!
Πραγματικά πόνεσε η ψυχη μου
που ακουσα το κλαμα της κοπελας!
Βέβαια μόνο όταν από το DNA σου συνδιάζεις
τα στοιχεία της αφρικάνικης soul με
την τσιγγάνικη βαλκανική ελεγεία
μπορείς να βγάλεις κάτι τόσο original
στην σημερινή εποχή των αγαθών copies κτωνται...

Αυτή ειναι η Ayo, κόρη ενός νιγηριανού και
μιας ρουμανας τσιγγάνας,
μεγαλωμένη στην Γερμανία, ζεί μονιμα στο Παρίσι..

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά ....

"Η Νίσυρος είναι ένα γλυπτό από λάβα νησί που δημιούργησε το μοναδικό ενεργό ηφαίστειο της Ελλάδας στο Ανατολικό Αιγαίο. Σμιλεύτηκε με μαύρη λάβα, άσπρη ελαφρόπετρα και κόκκινη σκουριά, που είναι τα υλικά με τα οποία κτίστηκαν τα σπίτια της ,τα ιερά και τα κάστρα της. ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ νότια 12 ν.μ. από την πόλη της Κώ, έχει ακτογραμμή 28 χλμ,είναι ορεινή με υψηλότερη κορυφή τον Προφήτη Ηλία με ύψος 698 μ."

Αυτά τα ολίγα διαβάζω στο σαιτ του δήμου του νησιου... και σκέφτομαι τον φίλο μου τον Άκη που θα περάσει δύο χρονια εκει . Βλέπετε όταν είσαι στρατιωτικός καμια φορά σου κάθονται στο φύλλο πορείας τα πλέον "άσχετα" τοπωνύμια αυτης της χώρας. Γιαυτό και ποτέ μα ποτέ μη λες πότε....

Αλλά τι το θές, Άκη μου δεν μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο και όπως ο Σήφης πήγε στο Γούδουρα τσι Κρήτης να δουλέψει ομοίως θα τραβήξεις και έσυ (βέβαια άλλο Κρήτη και άλλο Νίσυρος αλλά η ουσία είναι ότι είτε έτσι ειτε αλλιώς είσαι μακρια απο αυτα που αγαπας! Ρώτα τον κατί ξέρει και αυτός).

Ομως κάθε πράγμα έχει και μια καλή πλευρά και γενικά σε κάτι τέτοιες καταστάσεις θέλει να δείχνεις και λίγο αισιοδοξία - το που θα την βρείς είναι ενα άλλο θέμα βέβαια!. Θα είναι σίγουρα μια δυνατή εμπειρία να είσαι σε ένα νησί έξω από την πεπατημένη και να βλέπεις την ζωή να κυλά σε μια περίεργη καθημερινότητα με τους δικούς της ρυθμους που χρόνια τώρα δεν έχουν αλλάξει και τόσο. Ξέρεις τα νησιά για μας τους στεριανούς είναι αρκετά δυσνόητα αφού έτσι αποκομμένα που είναι έχουν μάθει να ζουν περήφανα αλλά και ιδιότροπα. Στοιχηματίζω ότι κάτι θα σου μείνει απο εκεί....

Έτσι για να σε αφήσω και για να σε ευχαριστήσω κιόλας για τις πολύ ωραίες φωτογραφίες που μου έστειλες, γνωρίζοντας ότι είσαι και λατρης του κλασικού χάρντ ροκ να σου αφιερώσω το Moonchild του Rory Gallacher ...

The whole of the moon

Mike Scott and the Waterboys...

Το αφιερώνω στον αδερφό μου αφού δεν έκατσε να πάμε στην χθεσινή συναυλία τους στο Principal όπως είχαμε πάει στο μύλο τον Απρίλιο πέρσι....
Δεν πειράζει Λευτέρη την επομένη φορά!!!
Κοιτα τώρα στο ταξιδάκι αναψυχης που κάνεις να περάσεις καλά εκεί στην Ευρώπη!!
Βλέπετε την Τρίτη το βράδακι το αδερφάκι μου την κάνει για Λιβερπούλ και καπάκι Βερολίνο...
Τα μέρη μπορεί εκ πρώτης να φαντάζουν άσχετα αλλά να είστε σίγουροι ότι πάντα υπάρχει και μια λογική εξήγηση....

Καλα να περάσεις brother...

Homecoming ..

Να πουμε και ενα σπουδαίο νέο!!!

Ο Γιώργος παραιτήθηκε χθές και επιτέλους οι μέρες του
στην Μπαρμπαριά είναι μετρημένες!!

Καλη επάνοδο στα πάτρια εδάφη Γιώργαρέ!

Paradise City,...

Δέν ξέρω αν υπάρχει τέτοια πόλη πουθενα στον πλανήτη. Φάνταζομαι όμως ότι ο Axl μιλάει για το Λος Αντζελες, την μητρόπολη που γνωρίζει απ'εξω και ανακατωτα, νηφάλιος ή πιωμένος δεν έχει σημασία...

Δεν έχω πάει ποτέ στο LA - σε αντίθεση με την Νέα Υόρκη και το όλο πολιτιστικό σόκ που έπαθα εκεί και μετα από αυτο έπρηξα όλους όσους γνώριζα για αυτό το ταξίδι (το μοναδικόν της ζωής μου ταξίδιον που θα έλεγε και ο Βιζυηνός). Αλλα πάντα είχα την αίσθηση ότι ο sleaze ήχος αυτής της μπαντας ταιριάζει γάντι με αυτην την πόλη της Δυτικής Ακτης.

Οταν λοιπόν φαντάζομαι το LA μου έρχονται στο μυαλό έικόνες και μουσική. Η μουσική είναι δύο τραγούδια των Guns 'n' Roses. Αυτό που επέλεξα να σας βάλω εδώ και το Welcome to the Jungle. Οι εικόνες είναι λίγο σχετικές - άσχετες. Θυμάστε τον Εξολοθρευτή νο2 και την περίφημη καταδίωξη στα τεράστια τσιμεντενια καναλια του Λος Αντζελες? Εε αυτη μου ερχεται στο μυαλο! Και στο καπάκι ξανθιές γκόμενες με μπικίνι να κάνουν βόλτα στην παραλία της Σάντα Μόνικα και ανάμεσα τους να περνάν διαολεμένοι σκειταδες και με την μία η κάμερα να απογειώνεται και να κάνει μια εναέρια λήψη ξεκινώντας από την παραλία, περνώνατς πανω από την Sunset Boulevard και το super glam Holywood μέχρι τα γκέτο του South Central και την Ζούγκλα των Συμμμορίων...
Take me down to the Paradise city
where the grass is green and the girls are pretty!
Take me down to the Paradise city ...
ή τουλάχιστον σε αυτό που φαντάζομαι ότι είναι!!

Ετερον εκάτερων ομως.... Στην φαντασία δεν μπορείς να βάλεις όρια, μπορείς όμως να χρησιμοποιείς συνδεσμους για να μεταφέρεσαι σε άσχετα - φαινομενικά όπως έλεγε και ο Σιγκμουντ - πράγματα.

ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ!!!!

Λοιπόν παιδιά μ'επιασε η λογοδιάρροια! Το τραγουδάκι πολυ απλά το έβαλα γιατι σε λίγες ώρες ξημερώνει η πιο όμορφη μέρα της εβδομάδας και πρέπει να ξυπνήσουμε με χάρα αλλά και με στύλ!
Ακουγοντάς το πιστεύω μπορούμε να τα πετύχουμε και τα δύο!!!

Hasta la Vista Babies...... And Thank God it's Friday!

The Last of the Mohicans

Πρέπει να ήμουν 11 ή 12 όταν διάβασα τον "Τελευταίο των Μοϊκανών" του James Fenimore Cooper. Το διάβασα κάπου ανάμεσα στον Ιβανόη, το Μαύρο Βέλος και τα άπαντα του Βέρν και του Δουμά. Ακόμα και τώρα θυμάμαι την αίσθηση που μου είχε κάνει...

Από την μία τα άγρια τοπία της πρώιμης Αμερικής και του Αγγλογαλλικού πολέμου του 1757 μπολιασμένα με μια άγρια δόση από αγέρωχους Ινδιάνους, φλεγματικούς άγγλους και απροστάτευτες δεσποινίδες και απο την άλλη η ρομαντική περιπέτεια με το θλιμμένο τέλος....

Χρόνια αργότερα είδα και την ομώνυμη ταινία του Μαικλ Μάν. Πιστεύω ότι ο Μαν κατάφερε όσο κανείς άλλος να αποτυπώσει ενα αγαπημένο βιβλίο τόσο τέλεια στο σελιλόιντ ...

Βέβαια τον βοήθησαν και οι πρωταγωνιστές με πρώτους και καλύτερους τον Ντάνιελ Ντει Λιους και την Μαντλιν Στόου.

Σήμερα βρήκα αυτο το βιντεάκι στο Youtube με την καταπληκτική μουσική της ταινίας και είπα να το βάλω εδω...

Εσείς ποια θεωρείτε την καλύτερη μεταφορά βιβλίου στην μεγάλη οθόνη?

Εθνική - Μολδαβία

φωτο απο sport24.gr

Σήμερα στις 21.45 (live απο το MEGA) έχει σείρα η Μολδαβία στο δρόμο της Εθνικής μας για το Euro 2008 στα γήπεδα της Ελβετίας και της Αυστρίας.

Η Εθνική μας θέλει μόνο την νίκη για να ελπίζει στην πρώτη θέση.

Childe Roland to the Dark Tower came...

Ομώνυμος πίνακας του Thomas Moran - 1859

Childe Roland to the Dark Tower came...

Ένα ποίημα του Robert Browining

For, looking up, aware I somehow grew,
'Spite of the dusk, the plain had given place
All round to mountains - with such name to grace
Mere ugly heights and heaps now stolen in view.
How thus they had surprised me, - solve it, you!
How to get from them was no clearer case.

Yet half I seemed to recognise some trick
Of mischief happened to me, God knows when--
In a bad dream perhaps. Here ended, then,
Progress this way. When, in the very nick
Of giving up, one time more, came a click
As when a trap shuts - you're inside the den!

Burningly it came on me all at once,
This was the place! those two hills on the right,
Crouched like two bulls locked horn in horn in fight;
While to the left, a tall scalped mountain . . . Dunce,
Dotard, a-dozing at the very nonce,
After a life spent training for the sight!

What in the midst lay but the Tower itself?
The round squat turret, blind as the fool's heart
Built of brown stone, without a counterpart
In the whole world. The tempest's mocking elf
Points to the shipman thus the unseen shelf
He strikes on, only when the timbers start.

Not see? because of night perhaps? - why, day
Came back again for that! before it left,
The dying sunset kindled through a cleft:
The hills, like giants at a hunting, lay
Chin upon hand, to see the game at bay,--
"Now stab and end the creature - to the heft!"

Not hear? when noise was everywhere! it tolled
Increasing like a bell. Names in my ears
Of all the lost adventurers my peers,--
How such a one was strong, and such was bold,
And such was fortunate, yet each of old
Lost, lost! one moment knelled the woe of years.

There they stood, ranged along the hillsides, met
To view the last of me, a living frame
For one more picture! in a sheet of flame
I saw them and I knew them all. And yet
Dauntless the slug-horn to my lips I set,
And blew. "Childe Roland to the Dark Tower came."

Ενα gothic ποίημα για σκοτεινες καλοκαιρινες μέρες...

Our Darkness.....

Through these city nightmares you'd walk with me
And we'd talk of it with idealistic assurance
That it wouldn't tear us apart
We'd keep our heads above the blackened water
But there's no room for ideals in this mechanical place
And you're gone now

Through a grimy window that I can't keep clean
Through billowing smoke that's swallowed the sun
You're nowhere to be seen

Do you think our desires still burn
I guess it was desires that tore us apart
There has to be passion
A passion for living, surviving
And that means detachment
Every-body has a weapon to fight you with
To beat you with when you are down
There were too many defence between us
Doubting all the time
Fearinf all the time
Doubting all the time
Fearinf all the time
That like these urban nightmares
We'd blacken each other skies

When we passed the subway we tried to ignore our fate there
Of written threats on endless walls
Unjustified crimes carried on stifled calls
Would you walk with me now through this pouring rain
It used to mingle with our tears then dry with the hopes
That we left behind
It rains even harder now

Anne Clark

Η Βασίλισσα γύρισε στα σαλόνια..

φώτο από metrosport.gr

φώτο από sport.gr

H Βασίλισσα του Βορρά και η ομάδα της ιδιαίτερης πατρίδας μου, η Βέροια τερμάτισε τρίτη στο φετινό πρωτάθλημα της Β' Εθνικής και έτσι από τον Σεπτέμβρη θα αγωνίζεται στην Super League !!

Μέτα από 8 χρόνια ξάνα στα σαλόνια!!!

......Κυριακή απόγευμα.

και μόλις γυρίσαμε από το Σαββατοκύριακο μας, στην Χαλκιδική δίπλα στο κύμα.....

Σαν βγείς στον πηγαιμό για Χαλκιδική ξέρεις ακριβώς πόσο μακρυς είναι ο δρόμος. Αυτό όμως που δεν ξέρεις είναι ότι οι απίστευτοι τύποι στην Νομαρχία Χαλκιδικής περίμεναν να έρθει ο Απρίλιος για να κάνουν τα έργα της διαπλάτυνσης του δρόμου πρίν από τα Νέα Μουδανία. Γιατι λέν οτι μές τον χειμώνα - ναι αυτον τον βαρυ χειμωνα που περάσαμε! - δεν γίνονται έργα οδοποιίας! Δηλαδή κύριοι στην Σκανδιναβία κάνουν δρόμους μόλις ενα μήνα το χρόνο? Και πως καταφεραν να κάνουν τόσα πολλα χιλιόμετρα? Μηπως να φερουμε κανα συνεργείο από Σουηδία ή Νορβηγία?Τέλος πάντων να δώσω ενα μεγάλο μπράβο στην Νομαρχία και πάλι!!!!

Το μεσημεράκι του Σαββάτου, λοιπον, είχα την τίμη να παραβρεθώ και να πάρω μέρος σε αυτην την γιορτή του αυτοκινητισμού έξω από τον κόμβο της Πορταριάς στα Ν. Μουδανιά. Αυτή λοιπόν η μοντέρνα λιτανεία οχημάτων είχε μήκος 4 χλμ και ταχύτητα 2χλμ/ωρα αφού χρειάστηκε να περάσει σχεδόν μιάμιση ώρα για να διασχίσω αυτα τα "ολίγα" χιλιόμετρα! Βέβαια όλα σχετικά είναι, που λεεί και ο Αινστάιν. Έτσι ενω ξεκινησαμε στις 11.45 για Πολύχρονο, φτάσαμε εκεί στις 14.30! Καλή φάση....

Από την άλλη, όσα νεύρα και να έχεις καί οσα καντήλια και αν έχεις κατεβάσει στους υπεύθυνοανέυθυνους όταν αντικρύσεις αυτην την εικόνα που σας παραθέτω πάνω χαλαρώνεις τελείως και ξεχνάς τα πάντα...

κάτι τέτοιες εικόνες βλέπουμε στην Χαλκιδική. Ευτυχώς ακόμα και μετά από την περσινή λαίλαπα βλέπουμε ότι η φύση έσωσε κάποιους από τους θησαυρούς της.

Να σας πω την αλήθεια εκάνα μια περιήγηση στις περιοχές που κάηκαν πέρσυ και εβγαλά και φωτογραφίες όπως αυτή που ακολουθεί. Πραγματικά σου πιάνεται η καρδιά.....

τουλάχιστον ακόμη υπάρχουν πολλές εικόνες σαν και αυτην...

Πάντως με κάτι τέτοιες παραλίες- που είναι άπειρες και στα τρία πόδια της Χαλκιδικής- μην παρεξηγήσετε έναν οποίοδήποτε Θεσσαλονικιό όταν θα λέει για την χι,ψι, ζέντ παραλία ότι "καλή είναι αλλα σαν την Χαλκιδική δεν είναι"!

Καλο Καλοκαίρι σε όλους....

Παρασκεύη Μεσημέρι....

Παράξενη η ατμόσφαιρα σήμερα στο ελληνικό κομμάτι του παγκόσμιου βιρτσουαλ χωριού. Απο την μία η θλίψη για την Αμαλία αλλά από την άλλη μια απίστευτη - για τα ωχαδερφικά ελληνικά δεδομένα- συλλογικότητα. Η έμφυτη απαισιοδοξία μου με τρώει να το σχολιάσω αρνητικά αλλά ας είμαι αισιόδοξος. Ας ελπίσουμε ότι τουλάχιστον αυτην την φορά κάτι θα γίνει....

Ετσι για να ανεβούμε λίγακι τόσο σε διάθεση όσο και σε επίπεδο(Αν το θέλουμε εχουμε και απο αυτο! ;) ) να βάλω ένα τραγουδάκι.
Πιστεύω στην περίπτωση κόλαει γάντι η ποιητρία του Ρόκ, η Πάτι Σμίθ σε μια unplugged εκδοση του Dancing Barefoot...

Καλό Σαββατοκυριακό σε όλους

Δελτίο Τύπου - Για την Αμαλία

"Σήμερα θα σας ενοχλήσουμε".


Χιλιάδες Έλληνες βομβαρδίζουν με μηνύματα διαμαρτυρίας το Υπουργείο Υγείας, Iατρικούς Συλλόγους, βουλευτές και Μ.Μ.Ε., στη μνήμη της νεαρής Αμαλίας Καλυβίνου, που πέθανε την περασμένη εβδομάδα, μετά από χρόνια αγώνα ενάντια στον καρκίνο από τη μία και την παθογένεια του ΕΣΥ από την άλλη.


Η μεγαλύτερη ηλεκτρονική κινητοποίηση που έγινε ποτέ στην Ελλάδα πραγματοποιείται σήμερα 1η Ιουνίου 2007, με τη συμμετοχή χιλιάδων πολιτών που απαιτούν ικανούς γιατρούς και αποτελεσματική περίθαλψη - χωρίς φακελάκια και γραφειοκρατία. Η ημέρα επιλέχθηκε καθώς συμπληρώνεται μια εβδομάδα από το θάνατο της Αμαλίας, που είχε το κουράγιο να καταγράψει την προσωπική της οδύσσεια στο ηλεκτρονικό της ημερολόγιο, το http://fakellaki.blogspot.com/ .

Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να καταφέρει να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις, θέλοντας να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.

Η διαδικτιακή κινητοποίηση ξεκίνησε τα ξημερώματα και θα διαρκέσει μέχρι τα μεσάνυχτα. Αποτελεί απλώς μια πρώτη αντίδραση καθώς χιλιάδες Έλληνες μπλόγκερς από κάθε γωνιά της χώρας και από το εξωτερικό, συντονίζονται διαρκώς μέσω ίντερνετ και υπόσχονται να συνεχίσουν να διαμαρτύρονται μέχρι να δουν πραγματικά αποτελέσματα.

Περισσότερες πληροφορίες στο: http://giatinamalia-blog.blogspot.com/

Per Amalia

"Il paziente ha il diritto del rispetto della propria
persona e della sua dignità umana"

(secondo l'articolo 47 della legge greca 2071/1992)

"Che siano i medici ciarlatani
l'eccezione, non la regola..."

(Amalia Kalyvinou, 1977-2007)

Dall'età di 8 Amalia Kalyvinou, una giovane insegnante
greca, ha iniziato ad avere dolori. Nonostante le sue
continue visite a vari medici ed ospedali, nessuno fu
in grado di diagnosticare in tempo il neurinoma
benigno nel suo arto inferiore. 17 anni dopo, Amalia
viene a sapere che il neurinoma era ormai degenerato
in tumore maligno.

Per i 5 anni successivi doveva lottare non soltanto
contro il cancro e l'amputazione del arto, ma anche
contro un sistema nazionale della salute (ESY) malato.
Un ESY che chiude un occhio ai continui casi di
corruzione del personale ospedaliero medico e
paramedico ed è inoltre affetto dalle interminamibili
ed assurde procedure burocratiche. Come se non
bastassero le radio e chemioterapie, Amalia doveva
affrontare lo sfruttamento economico da parte di
medici che sono stati di fronte anziché a fianco a
lei. Come se non bastasse il dolore, doveva subire
l'avidità delle cliniche private e le lunghe attese
nelle file dei vari uffici assicurativi statali, a
caccia di un bollo.

Amalia se ne è andata il Venerdì 25 Maggio 2007. Aveva
soltanto 30 anni.

Prima di lasciarci, ha avuto il tempo di ricostruire
la sua avventura e condividerla con noi attraverso il
suo blog (http://fakellaki.blogspot.com). Tramite
questo blog, la giovane insegnante ha denunciato con
nome e cognome i medici che fu costretta a corrompere,
eloggiando dall'altra parte tutti i medici rimasti
fedeli al giuramento di Ippocrate. La sua
testimonianza ha commosso migliaia di persone che sono
state al suo fianco fino alla fine.

"Lo scopo di Amalia fu quello di raccontare la sua
storia, scuotendo così il maggior numero di persone e
di coscienze. Voleva sopratutto dimostrare che ci
sarebbero dei modi di resistenza contro lo strapotere
dei medici insensibili e avidi e dei burocrati del
sistema nazionale di salute.

(Dikaia Tsavari e Georgia Kalyvinou, madre e sorella
di Amalia)

Secondo l'articolo 77 della legge 2071/1992, è
considerato reato disciplinare da parte dei medici del
ESY:

"Qualsiasi tipo di corruzione sotto forma di denaro o
di bene patrimoniale al cambio di servizio sanitario
di qualsiasi tipo."

Amalia Kalyvinou ha lottato per cose che vengono
considerate ovvie in uno Stato civile europeo. Pare
però che non siano così ovvie in Grecia. Volendo
proseguire sulla strada di Amalia, protestiamo
pubblicamente e chiediamo:

1) MISURE DA PARTE DELLO STATO CONTRO IL FENOMENO
DELLA CORRUZIONE IN CAMPO MEDICO, CORRUZIONE CHE
PROVOCA ANCHE UNA DISEGUAGLIAZA DI TRATTAMENTO DEI
PAZIENTI.

2) MENO BUROCRAZIA NEL CAMPO MEDICO. NON VOGLIAMO
ALTRE VITTIME PER LA PERDITA DI TEMPO DOVUTA ALLE
INTERMINABILI PROCEDURE BUROCRATICHE.

3)CONTROLLI PIU SEVERI DEI RAPPORTI OSCURI FRA
MEDICI-COMPAGNIE FARMACEUTICHE.

4)BENEFICIARE DELLE STRUTTURE OSPEDALIERE ORMAI
ABBANDONATE. CONTINUA E COMPLETA ISTRUZIONE PER TUTTO
IL PERSONALE DEL ESY.

5)SCHEDA DIGITALE DEL PAZIENTE VALIDA A LIVELLO
NAZIONALE PER OTTENERE UNA IMMEDIATA DIAGNOSI E CURA.

BASTA CON L'IPOCRISIA DEI GOVERNANTI, CHE PREFERISCONO
LA CORRUZIONE DEI MEDICI DA PARTE DEI PAZIENTI INVECE
CHE GARANTIRE UNA RIMUNERAZIONE DIGNITOSA DEL
PERSONALE!

MAI PIU FAKELLAKI*
MAI PIU BUROCRAZIA
MAI PIU PRESA IN GIRO

ABBIAMO DIRITTO AD UN SERVIZIO SANITARIO GRATUITO ED
EFFICACE. PER TUTTI.

*fakellaki: piccola busta di tipo postale usata da
parte del paziente come contenitore dei soldi
destinati al medico da corrompere sotto forma di
"mancia". Il termine "fakellaki" viene largamente
usato nel greco moderno e può essere considerato
sinonimo della parola "corruzione".

POUR AMALIA

«Le patient a droit au respect de sa personne et de sa dignité humaine»

(d’après l’article 47 de la loi Ν. 2071/ 1992)

«Que les charlatans deviennent l’exception et non pas la règle, enfin!...»

(Amalia Kalivinou, 1977-2007)

Dès l’âge de huit ans, Amalia a commencé à avoir mal. Malgrès ses visites continuelles à des docteurs et des hôpitaux, personne n’a su faire la diagnose du neurinôme bénin de sa cuisse. Dix-sept ans plus tard, Amalia a su que le neurinôme avait muté en néoplasme malin.

Durant les prochaines cinq années Amalia a non seulement dû combattre le cancer mais aussi la réalité pathogène d’un Système National de la Santé (SNS) qui opte de fermer les yeux aux « fakellaki» (enveloppe*) et persiste à s’empêtrir dans des procédés bureaucratiques insensés. Au delà des radiations et de la chimiomothérapie, Amalia devait égalament faire face à son exploitation financière de la part de docteurs qui se sont opposés à elle plutôt que de se mettre à son côté. Au delà de la douleur, elle devait supporter l’avidité des cliniques privées et l’épreuve épuisante des queues des Caisses d’Assurance Sociale pour un tampon.

Amalia a laissé son dernier souffle le vendredi 25 mai 2007. Elle avait à peine 30 ans.

Avant de nous quitter elle a tout de même eu le temps de documenter son expérience et de nous en faire part au travers de son journal éléctronique. Sur http://fakellaki.blogspot.com, la jeune philologue a dénoncé les docteurs dont elle a dû graisser la patte tout en faisant le louange de ceux qui ont opter d’honorer le sermon d’Hippocrate. Son témoignage a ému des milliers de gens qui lui ont porté soutien durant sa lutte inégale, jusqu’au bout.

«Le but d’Amalia était de raconter son histoire afin d’éveiller autant plus de personnes et de consciences que possible. Surtout elle voulait montrer qu’il y a des moyens de résister à l’arbitraire et au pouvoir de docteurs sans scrupules et insensibles ainsi qu’aux employés bureaucrates du système de la Santé.»

(Dikea Tsavari et Georgia Kalivinou – mère et soeur d’Amalia)

D’après les décrets de l’article 77 de la loi Ν. 2071/ 1992, il est considéré comme infraction disciplinaire que les docteurs du SNS accèptent des paiements ou des cadeaux de la part de patients ou de leurs familles:

«L’acceptation de subornations et en particulier de rémunérations ou de tout autre prestation en échange de tout service medical constitue une infraction disciplinaire»

Amalia Kqlivinou s’est battue pour des choses considérées comme évidentes dans un Etat européen contemporain. Malheureusement, elles ne sont pas si évidentes que ça en Grèce. En prenant la relève de l’effort entamé par Amalia, nous protestons publiquement et nous exigeons:

• QUE L’ETAT PRENNE DES MESURES IMMEDIATES AFIN D’ABOLIR LA PRATIQUE DU FAKELLAKI ET EFFACER L’ INEGALITE QUI S’EN SUIT, AU NIVEAU DU TRAITEMENT DES PATIENTS

• DE RENDRE LES MECANISMES DE L’ETAT PLUS FLEXIBLES AFIN DE NE PAS LAMENTER ENCORE PLUS DE VICTIMES DES PROCEDES BUREAUCRATIQUES INTERMINABLES

• D’IMPOSER DE PLUS STRICTES CONTROLES DE L’ ENTRECROISEMENT DES INTERETS DES COMPAGNIES PHARMACEUTIQUES ET DE CEUX DE L’ETABLISSEMENT MEDICAL

• DE METTRE EN VALEUR LES INFRASTRUCTURES MEDICALES RESTEES INEXPLOITEES ET D’ INSTITUER LA FORMATION CONTINUE DU PERSONEL DU SNS

• L’ADOPTION DU DOSSIER MEDICAL DIGITAL AFIN DE PRECIPITER LA DIAGNOSE, LE TRAITEMENT ET LA GUERISON

QUE L’HYPOCRISIE DU GOUVERNEMENT QUI PREFERE LA SUBORNATION DES DOCTEURS PAR LES PATIENTS A LEUR REMUNERATION CORRECTE PAR L ETAT, CESSE!

• NON AU FAKELLAKI !

• NON A LA BUREAUCRATIE!

• NON A LA MOQUERIE!

NOUS AVONS DROIT AU SOIN MEDICAL GRATUIT ET EFFICACE. POUR TOUS.

La prochaine fois que vous serrez contraints à offrir le fakellaki, ne le faites pas. Vous ferez mieux d’opter pour une donation. La dernière volonté d’Amalia était le soutien de la construction de la Station Oncologique pour Enfants.

(Association Elpida, tel: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, compte auprès de la Banque Nationale de Grèce: 080/480898-36, compte auprès de la Alpha Bank: 152-002-002-000-515. Rappelez-vous de mentionner que votre donation est « pour Amalia »).

MOUVEMENT INTERNETIQUE DES AMIS D’AMALIA

*fakellaki: En Grec, proprement dit, « petite enveloppe ». Le terme sous-entend la pratique largement répandue de l’offre d’une petite enveloppe (aux dimensions d’une carte de visite) contenant une somme d’argent, souvent loin de négligeable, à un docteur du secteur publique pour assurer ses bons services. Dans certains cas le fakellaki est carrément demandé par le docteur.

Das ist für Amalia

«Der Patient hat das Recht auf Achtung seiner Person und seiner menschlichen Würde”.
(Nach Paragraph 47, Gesetz 2071 / 1992)

«Damit die Scharlatane die Ausnahme werden, und nicht mehr die Regel sind…»
(Amalia Kalyvinou, 1977-2007)

Im Alter von acht Jahren haben bei Amalia die Schmerzen eingesetzt. Obwohl sie wiederholt viele Ärzte aufgesucht hat und in verschiedenen Krankenhäusern behandelt wurde, hat niemand das gutartige Neurinom an ihrem Bein diagnostizieren können. Siebzehn Jahre später hat Amalia erfahren, dass sie an Krebs leidet.

Die nächsten fünf Jahre hat Amalia nicht nur gegen den Krebs kämpfen müssen, sondern auch gegen ein pathogenes Gesundheitswesen, das vorzieht die Augen in Anbetracht des “Umschlägchens” (Geld, das viele Ärzte in öffentlichen Krankenhäusern direkt oder indirekt vom Patienten oder dessen Angehörigen verlangen) zu schließen und darauf besteht, mit bürokratischen Verfahren zu obstruiren. Außer der Strahlen –und Chemotherapie, musste Amalia auch die finanzielle Ausbeutung durch Ärzte erdulden, die nicht an ihrer Seite standen. Außer den Schmerzen, musste sie auch die Habgier der Privatkliniken und die Strapaze bei den Krankenkassen um einen Stempel erdulden.

Amalia ist am 25. Mai 2007 aus dem Leben geschieden. Sie war erst 30 Jahre alt.

Bevor sie uns verließ, ist sie noch dazugekommen, ihre Erfahrungen durch ihren blog mit uns zu teilen. Unter der Internet-Adresse http://fakellaki.blogspot.com, hat die junge Philologin namentlich die Ärzte angezeigt, die sie hat bestechen müssen, und gleichzeitig diejenigen gelobt, die sich dafür entschieden haben, den von ihnen geleisteten Hippokrates-Eid zu ehren. Ihre Aussage hat tausende von Menschen bewegt, die ihr bis zum Schluss Beistand geleistet haben in ihrem ungleichen Kampf.

«Amalias Ziel war es, ihre Geschichte zu erzählen, um dadurch soviele Menschen wie möglich zu sensibilisieren und deren Gewissen zu wecken. Vor allem wollte sie zeigen, dass es Arten des Widerstands gibt gegenüber der Willkür und der Macht der gewissenlosen und rücksichtslosen Ärzte, aber auch gegenüber den Bürokraten des Gesundheitswesens».
(Dikaia Tsavari und Georgia Kalyvinou)

Nach Paragraph 77, Gesetz 2071 / 1992, gilt, was die Ärzte des Nationalen Gesundheitswesens betrifft, folgendes als Disziplinarvergehen:

«Die Bestechlichkeit und vor allem die Annahme von Geldbeträgen sowie die Annahme jeglicher anderer Vermögensleistungen für ärztliche Leistung jeglicher Art».

Amalia Kalyvinou hat für Belange gekämpft, die in einem modernen europäischen Staat als selbstverständlich gelten. Leider sind diese Belange in Griechenland nicht so selbstverständlich. Amalias Bemühen fortsetzend, protestieren wir öffentlich und verlangen:

· Dass unmittelbar Maßnahmen vom Staat getroffen werden, damit die “Umschlägchen” und die Ungerechtigkeit die sie beim Umgang mit den Patienten verursachen ein Ende nehmen
· Dass der Staatsmechanismus flexibler wird, damit wir nicht wieder Opfer zu beklagen haben wegen zeitaufwendigen bürokratischen Verfahren.
· Dass schärfere Kontrollen bezüglich der Verstrickung der Pharmaindustrie und dem ärztlichem Establishment stattfinden.
· Dass die vorhandene, nicht genutzte Infrastruktur der Krankenhäuser genutzt wird und dass es eine dauerhafte und umfassende wissenschaftliche Weiterbildung für alle Ärzte und Pfleger des Nationalen Gesundheitswesens gibt.

Schluss mit der Heuchelei der Regierenden, die es hinnehmen, dass die Ärzte von den Patienten bestochen werden, statt dass sie angemessen vom Staat entlohnt werden.

· Schluss mit den “Umschlägchen”
· Schluss mit der Bürokratie
· Schluss mit der Verspottung

Wir haben ein Recht auf kostenlose und wirkunsvolle Gesundheitsfürsorge. Für alle.

This one for Amalia

"Every patient has the right to being respected and maintaining his dignity."
(Greek law, article 47, L.2071/1992)

"Quacks should be the exception, you guys, not the norm…"
(Amalia Kalyvinou , 1977-2007)


Since the age of 8, Amalia Kalyvinou started having pains. Despite her numerous visits to doctors and several admissions to hospitals, no-one managed to diagnose her in time with the benign neurinoma of her lower extremity, which was the actual diagnosis at that point. 17 years later, Amalia was told that the neurinoma had transformed by then into a malignant tumour.

For the next 5 years, Amalia not only had to fight with the cancerous disease and amputation, but also with a corrupt Greek National Health System: it ignores (by choice) the ongoing patient-to-doctor bribery and insists on time-consuming bureaucratic methods and practices. Besides radiotherapy and chemotherapy, Amalia had to face the financial exploitation by doctors that stood opposite to rather than by her side. On top of her pain, she had to endure the greediness of private clinics and the exhaustingly long waiting queues of the health insurance system, in order to get legal approval for some ridiculously low financial compensation.

Amalia passed away on Friday, May the 25th, 2007. She was just 30 years old.

Before dying, she managed to document her experience and share it with us in her blog http://fakellaki.blogspot.com. The promising literature graduate named in there each and every one of the doctors she had to bribe, praising at the same time the ones that honoured the Hippocratic Oath. Her testimony moved thousands of people that stood by her side all the way to the end.

"Amalia's main aim was to tell her story, so that she could awaken as many people and as many consciences as possible. She mainly wanted to show that there are ways to resist not only the self-regulation and authority of dishonest and heartless doctors, but also the bureaucrats of the Health System."

(Dikaia Tsavari & Georgia Kalyvinou – Amalia's mother & sister)


According to the Greek law, it is considered a major disciplinary offence for the doctors of the Greek National Health System to:

"Accept bonus and especially any compensation or property grant, for any medical service provided.”

Amalia Kalyvinou fought for things that are taken for granted in a modern European country. Unfortunately, this is not the case for Greece. Continuing Amalia’s effort where she left off, we protest in public and we demand:


* THE STATE TO TAKE IMMEDIATE ACTION TO STOP BRIBERY AND THE INEQUALITY BROUGHT IN THE TREATMENT OF PATIENTS.

* THE NATIONAL HEALTH COMMITTEE TO BE MORE FLEXIBLE SO AS PATIENTS STOP FALLING VICTIMS TO TIME-CONSUMING BUREAUCRATIC PROCESSES.

* THE DEPARTMENT OF HEALTH TO ENSURE STRICTER CONTROL ON THE RELATION OF DRUG COMPANIES – MEDICAL SERVICE.
* FULL UTILISIZATION OF CURRENTLY ABANDONED HOSPITAL INFRASTRUCTURE. CONTINUOUS AND COMPLETE SCIENTIFIC TRAINING & DEVELOPMENT FOR DOCTORS AND NURSES.

* CREATION OF A NATION-WIDE ELECTRONIC MEDICAL RECORD SYSTEM, TO SPEED UP PROMPT DIAGNOSIS AND TREATMENT

LET’S END THE HYPOCRISY OF THE ONES THAT GOVERN, WHO PREFER TO ALLOW DOCTORS TO BE BRIBED BY THEIR PATIENTS, INSTEAD OF PROVIDING THEM WITH A DECENT SALARY.


* NO MORE BRIBERY
* NO MORE BUREAUCRACY
* NO MORE LIES



WE DEMAND FREE AND EFFICACIOUS HEALTHCARE SERVICES FOR ALL.


Next time you’ll have to bribe a doctor, just don’t. Choose instead to make a donation. Amalia’s last wish was to contribute to the -under construction- Oncological Centre for Children. (Elpida foundation, tel no 0030210-7757153, email: info@elpida.org, Bank accounts: National bank of Greece, account no 080/480898-36, Alphabank account no 152-002-002-000-515. Please remember to quote that your donation is “for Amalia”)




INTERNET MOVEMENT OF AMALIA’S FRIENDS

For Amalia

“Today, we will disturb you!”- Thousands of Greeks have been “flooding” the Greek Ministry of Health, the Medical Associations, the Members of the Parliament and the Press with messages of protest, in memory of the young teacher Amalia Kalyvinou, that sadly passed away last week, at the age of 30.

The most massive electronic protest that has ever happened in Greece, is taking place today, on the 1st of June 2007, with the participation of thousands of bloggers that demand efficient doctors, optimum health care, modern equipped and adequately staffed Hospitals for every citizen. This day has been selected as it coincides with the completion of 1 week post Amalia’s farewell to us, a young woman, suffering from cancer, who shouted, protested, fought against the indifference of several doctors, against the bureaucrats of health services and insurances, against the incapacity of the Greek National Health System, against an incompetent State.

The protest that has started since early morning will continue until midnight and it consists just the first step of a barrage of reactions that thousands of Greeks, from every corner of the country and from abroad too, contemplate of taking until a true reform is achieved.

Most of the above protesters are bloggers, creators of sites on the internet, as Amalia Kalyvinou was too. At her own web site, http://fakellaki.blogspot.com/ , she documented her personal experience trying to “shake” consciences not only for her case but for the National Health System in general. Amalia’s electronic diary became well known to public just a short while before her death, when the Greek Press took interest in this young woman’s tragedy.

In today’s protest, anyone who believes that the National Health System should be immediately reformed, has the obligation to participate actively.

Για την Αμαλία

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.


Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ
* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.
* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ



ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ


ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").



ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ