Διαφορετική διαδρομή

Βαριέμαι και σιχαίνομαι την κίνηση. Αντίθετα λατρεύω να οδηγώ. Έτσι χθες το απόγευμα με το που είδα την κίνηση για Χαλκιδική, βγήκα από το δρόμο και έστριψα στην διασταύρωση για Πολύγυρο. Λίγο πριν τα Βασιλικά έστριψα για Σουρωτή και ακολούθησα τον - πολύ - παλιό δρόμο για Χαλκιδική. Άγιος Αντώνιος μετά  Μονοπήγαδο - με το περίφημο περεκ- συνεχίζει μετά Κρήνη, Πετράλωνα, Τρίγλια και βγαίνεις Μουδανιά. Εκεί αναγκαστικά πέφτεις στην κίνηση μέχρι την Ποτίδαια. Αν δεν βαριέσαι, μην συνεχίσεις για Νέα Φώκαια. Στρίψε προς Σάνη και εκεί λίγο πριν να φτάσεις κάνε αριστερά προς Κασσανδρεία. 

Μια υπέροχη διαδρομή 13 χιλιομέτρων μέσα από παρθένο πευκόδασός όπως ήταν η Χαλκιδική πριν την επέλαση των αυθαιρέτων αλλά και τις μεγάλες πυρκαγιές του 90 αλλά και πρόσφατα το 2006. Βγαίνοντας στο δρόμο για Καλλιθέα μπορείς να πας όπου θες. Μια ακόμη όμορφη διαδρομή είναι η διαδρομή Φούρκα, Σκιώνη, Λουτρά Αγίας Παρασκευής και Παλιούρι. 

Αυτές οι τρεις μικρές διαδρομές δίνουν μια αίσθηση περιπέτειας σε μια εξόρμηση που για τους περισσότερους Θεσσαλονικείς είναι μια καθημερινή σαββατοκύριακη(!) εμπειρία. 

Το καλύτερο με αυτούς τους δρόμους - εκτός από το γεγονός ότι είναι αρκετά σπάνιο να πετύχεις πάνω από δέκα αυτοκίνητα - είναι ότι μπορείς να σβήσεις το ερ κοντίσιον, να κατεβάσεις ταχύτητα και να ανοίξεις τα παράθυρα. Να βάλεις παλιά τραγούδια και να θυμηθείς τις εποχές που με τους γονείς σου αλώνιζες μια Ελλάδα που ένα ταξίδι στην Αθήνα ήταν μια μεγάλη οδύσσεια..  Αυτή η αίσθηση είναι ανεκτίμητη.. 

Καλό καλοκαίρι σε όλους...