Αρκετές φορές αναπολώ την εποχή που ήμουν 18-19.
Τον τελευταίο καιρό το κάνω περισσότερο.
Λίγο η κρίση, λίγο αυτά που - όσο κοινότυπο και να ακούγεται - φέρνει η ζωή από το πουθενά, μου έρχεται στο νου εκείνη η εποχή που πραγματικά ήταν ηλιόλουστη και πεντακάθαρη. Μια εποχή όλα γύρω μου ήταν καινούργια και ακόμα και αυτή η επαρχιακή μεγαλούπολη που ζω μου έμοιαζε τεράστια..
Αυτή η εποχή - το 1994, άντε και το 1995 - είναι το λίκνο μου, η heartland μου.
Ένα μυθικό μέρος που καταφεύγω για να πάρω μια ανάσα.
Η Γη των Νέων που έχω στην καρδιά μου μαζί με τα άτομα που την περάσαμε παρέα.
2 σχόλια:
Ναι, αλλά τότε δεν είχες δύο γιαβράκια αγκαλιά ή στο σπίτι...
τρία ;-)
Δημοσίευση σχολίου