2.7.12

Ελεγεία για ένα χαμένο καλοκαίρι


Πριν από 15 μέρες ήμουν Αθήνα.. Όποτε είμαι με πιάνει το ...επαρχιωτικό μου και παρατηρώ τον κόσμο στον υπόγειο. Στο Μοναστηράκι ανέβηκε ένα ζευγάρι. Αυτός και αυτή με τα χέρια "αποξηραμένα", Γεμάτα τατουάζ και φλέβες να πετάγονται. Αυτή γερμένη στον ώμο του και αυτός να κρατάει ένα μπόγο με ρούχα. Μου έκανε εντύπωση γιατί φορούσε μια μαύρη κοντομάνικη μπλούζα που έλεγε "Τρύγος Κυρ-Γιάννη Δύοχιλιάδεςκάτι".. 

Την επόμενη μέρα, σχεδόν εικοσιτέσσερις ώρες μετά, τον πέτυχα κάπου στην Ερμού σε μια είσοδο να κάθεται ακίνητος, λιωμένος. Φορούσε την ίδια μπλούζα, αλλά δεν είχε μαζί του ούτε μπόγο, ούτε κοπέλα. Άλλη μια χαμένη ψυχή σε ένα χαμένο καλοκαίρι..

2 σχόλια:

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Δεν θα σχολιάσω, απλά θα πω ... καλά βρε ήρθες Αθήνα και ούτε ένα τηλέφωνο?

ο δείμος του πολίτη είπε...

Αν κάνεις μια βόλτα γύρω από το ΨΝΘ θα δεις πολλές τέτοιες χαμένες ψυχές...