Χωρίς να έχω ζήσει το κλίμα της Χούντας και τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, πιστεύω ότι τα δεύτερα τελικά ήταν το άλλοθι μιας μεγάλης μερίδας που λούφαξε/φοβήθηκε/συμβιβάστηκε/συνεργάστηκε για 7 χρόνια και μετά ξεχύθηκε να "καταλάβει τα χειμερινά ανάκτορα" με έναν δικό της τρόπο. Και δεν μιλάω για αυτούς που ήταν στο Πολυτεχνείο εκείνη την ημέρα. Άτομα όπως ο Λαλιώτης και η Δαμανάκη που ασχολήθηκαν ενεργά με την πολιτική και διαμόρφωσαν -καλώς ή κακώς - την Ελλάδα μετά το 1974. Ή άλλα άτομα - ανώνυμα- που έφαγαν ξύλο και παρέμειναν - απελπιστικά περήφανοι - στο ιστορικό περιθώριο.
Μιλάω για την μεγάλη μερίδα του κόσμου που μέτα το 1974 έτρεξε να διασφαλίσει μια θέση σε μια ΔΕΚΟ ή ένα αυθαίρετο. Που έτρεξε να διασφαλίσει ότι πάσχιζε να πάρει και τα προηγούμενα επτά χρόνια... Την μερίδα που συνέχισε να κυνηγά τα μικροαστικά της όνειρα. Χαρακτηριστικό και ανατριχιαστικά επίκαιρο το ποίημα του Αναγνωστάκη. Αξίζει να το διαβάσει κανείς ειδικά αυτή την μέρα και ειδικά αυτή την εποχή. Επίσης ανατριχιαστικό είναι και η "αρχαία σκουριά" της Δούκα.
Για έναν περίεργο λόγο και χωρίς να ξέρω τι πραγματικά έγινε - ποιος άλλωστε το ξέρει αυτό- αυτά τα δύο με κάνουν να πιστεύω σε αυτό το άλλοθι...
5 σχόλια:
Κι όμως κάποιοι σήμερα αμφιβάλλουν όχι για τα γεγονότα ή όσους το εκμεταλλεύτηκαν (και ποιος δεν το έκανε άλλωστε; Δεν έγινε το ίδιο κατά την Επανάσταση; Δεν έγινε και μετά την Κατοχή ή μετά την Αμερικανική ή τη Γαλλική Επανάσταση;) αμφιβάλλουν αν ζει κι αν παραμένει επίκαιρο.
έτσι είναι Δείμε. Πάντως έχω γνωρίσει άτομο που έφαγε πολύ ξύλο εκείνη την μέρα και δεν θέλει όχι να το εξαργυρώσει αλλά να μιλήσει για αυτά...
Η καπηλεία γέννησε την αμφιβολία πάντως..
Σαφέστατα. Αλλά θα κάνω μία κρίση (όχι για σένα, Στάθη): Είμαστε λίγο "μικροί" (αν κι έχουμε κάθε δικαίωμα και υποχρέωση) ώστε να κρίνουμε με όρους καθημερινότητας πολιτικούς που εκμεταλλεύτηκαν την τότε δράση τους. Το πόσο "μικροί" είμαστε το αποδεικνύουν οι ψήφοι που παίρνουν οι πολιτικοί αυτοί από συμπολίτες μας. Φυσικά και δε θα τους υπερψήφιζα, αλλά τελικά είμαστε η μειοψηφία...
Δεν είμαστε καθολου μικροι Δείμε. διαφωνώ. Τα παιδιά εκείνα παλέψαν για το δικαίωμα μας να τους κριτικάρουμε, ακόμα και αν είμαστε μικροί ή ακροδεξιοι ή μεγάλοι ή αναρχικοί..
Σε αυτό το επιχείρημα δεν μπορώ να διαφωνήσω. Ίσως έχεις δίκιο.
Δημοσίευση σχολίου