Rollercoaster..

 Το ποδόσφαιρο έχει πάνω και κάτω, στην πραγματικότητα είναι γεμάτο από απογοητεύσεις και προσδοκίες, επιτυχίες και φοβίες. Μια μικρογραφία της ζωής σε 90 λεπτά με 22 αρσενικά να κυνηγάνε ένα θηλυκό.

Η φετινή πορεία του ΠΑΟΚ μοιάζει να είναι ένα ατελείωτο ταξίδι από το ναδίρ στο ζενίθ και τούμπαλιν. Από την καλύτερη εμφάνιση της Μόσχας να πηγαίνεις στην τέταρτη εντός έδρας ήττα φέτος. Μετά από την καλύτερη Ευρωπαϊκή εμφάνιση να μην μπορείς να σκοράρεις για τέταρτο συνεχόμενο παιχνίδι, έχοντας μόλις ένα βαθμό σε 4 ματς. Από την μάχη της Μόσχας και την ικανοποίηση να ακούς για αποχές, λίγο πριν ξεκινήσει το πιο κρίσιμο 15ηνθημερο της χρονιάς.

Πάλι καλά που δεν περάσαμε και την ΤΣΣΚΑ, με αυτά που είδα σήμερα. Το κέντρο μας κλάταρε. Γκαρσία και Ιβιτς δεν μπορούν δεύτερο συνεχόμενο παινχίδι. Βιτόλο και Φωτάκης εκτός αποστολής ενώ ο Μπαλάφας με τον Αρίας δεν είναι σε καμία σκέψη κανένος προπονητή. Προβλέψιμοί και άστοχοι είμαστε. Και συν τοις άλλοις οι χειρότεροι ήταν αυτοί που δεν παίξαν την Τρίτη που μας πέρασε...

Βέβαια αν είχε σφυρίξει ο  πούστης την απόβολή και πέναλτι, ως όφειλε, στη φάση του Ελ Ζαρ στο 27' και όσο το σκόρ ήταν 0-0, μπορεί να μην συνέβαινε τίποτε από αυτά που γίναν μετά. Όμως δεν σφύριξε και στο δεύτερο ημίχρονο ήρθε η κατάρρευση...

Το πιο κρίσιμο ματς της φετινής χρονιάς έρχετε την Τετάρτη. Από μια άποψη πάλι καλά που κάναν αποχή την προηγούμενη εβδομάδα μπας και την πληρώσαμε σήμερα. Ελπίζω την Τετάρτη να δώ τον καλό ΠΑΟΚ και όχι αυτόν τον κουρασμένο που είδα σήμερα. Οι πιθανότητες δεν μπορώ να πω ότι είναι πολλές αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω από το να ελπίζω...

Το μόνο που έμεινε από το σημερινό είναι η διαμαρτυρία των οπαδών...