Μπαμπά μην τρέχεις

Always take the weather with you λένε οι Crowded House από την μακρινή Νέα Ζηλανδία και έχουν δίκιο, αρκεί βέβαια να βρεις τον τρόπο.Και πιστεύω ότι τώρα που είμαστε - ημερολογιακά τουλάχιστον- στην καρδιά του χειμώνα και περιμένουμε την επόμενη Άνοιξη πρέπει να σας εξομολογηθώ το γιατί...

Εμείς για παράδειγμα θα θυμάστε -βλέπε προηγούμενο τεύχος - ότι πήγαμε στην Κρήτη το καλοκαίρι. Και περάσαμε υπέροχα! Και γυρίζοντας με την Άννα βρήκαμε έναν τρόπο να φέρουμε τον υπέροχο καιρό της Κρήτης σπίτι μας. Εκείνη την στιγμή βέβαια δεν το ξέραμε αλλά θα το μαθαίναμε γρήγορα..

Έτσι λοιπόν κάποια στιγμή μετά τα μεσάνυχτα της 3ης Σεπτεμβρίου, όπως γυρνούσαμε σε μια βροχερή Θεσσαλονίκη, κουβαλούσαμε μαζί μας τον ήλιο της Κρήτης χωρίς μάλιστα να το πάρουμε χαμπάρι. Γιατί αν και πήγαμε εκεί οι δυο μας με την Άννα, γυρίσαμε τρεις...

Τις μέρες που ακολούθησαν άρχισα να έχω υποψίες αλλά μόνο μετά από την στιγμή που η Άννα μου ανακοίνωσε ότι έκοψε το τσιγάρο κατάλαβα ότι είναι πλέον γεγονός! "Είσαι?" ρώτησα. "Μπορεί" μου απάντησε. "Σίγουρα" σκέφτηκα. "Μπαμπά μην προτρέχεις!!" μου είπε αλλά όποιος με ξέρει θα καταλάβει το πόσο μάταιη ήταν η προτροπή...

Η επόμενη σκηνή παίχθηκε σε ένα φαρμακείο που πήγα να αγοράσω το τέστ εγκυμοσύνης. Στην αρχή για κάποιο ανεξήγητο λόγο ένιωσα την ίδια αμηχανία που ένιωσα όταν αγόραζα το πρώτο μου κουτί με προφυλακτικά. "Καλά αποτελέσματα" μου ευχήθηκε η υπάλληλος! Χαμογέλασα σεμνά(!) και σκέφτηκα ότι είχα να ακούσω αυτή την ευχή από το πανεπιστήμιο.

Δύο εβδομάδες μετά έφτασε η στιγμή για την πρώτη μου επίσκεψη σε γυναικολόγο! Αισθανόμουν σαν να πάτησα το πόδι μου σε ένα άβατο. Μας υποδέχτηκε μια ξανθιά μπάρμπι που έπαιζε την γραμματέα παίζοντας με την ψαλίδα της. Αφού περιμέναμε λιγάκι η ξανθιά μας έδωσε την άδεια να περάσουμε στα ενδότερα του αβάτου. Έκει ήταν το βασίλειο του καλού -αν και λίγουλάκι φλώρου - γιατρού! Ενώ αυτός μου πρόσφερε τις πρώτες επιστημονικές συμβουλές για το τι θα επακολουθήσει, εγώ άρχιζα να έχω άγχος, να ξεροβήχω και να ζεσταίνομαι! Η κατάσταση χειροτέρευσε όταν περάσαμε στο δωμάτιο με τον υπέρηχο. Μεγάλη εφεύρεση μάγκες ο υπέρηχος!! Πατάει το on ο γιατρός και ανάβει η οθόνη ενώ ακούγεται από τα ηχεία και η καρδιά της Άννας. Εκεί που προσπαθούσα να καταλάβω τι βλέπω στο μόνιτορ, γυρνάει ο γιατρός και μου λέει "την άκους?". Τότε την ψυλιάζομαι και ρωτάω "Δεν είναι της Άννας!?". Όχι λέει, ο χτύπος είναι του εμβρύου...

Τι να σου πω. Παθαίνω ενα ψιλο- καλα μη βαράτε χοντρό ήταν - σοκ και σχεδόν μου ήρθε να κλάψω στην σκέψη ότι ακούω την καρδιά του παιδιού μου... Ακόμη να σας πω την αλήθεια δεν μπορώ να το πιστέψω ή μάλλον να το συνειδητοποιήσω αλλά έχουμε καιρό.. Τέλος πάντων πάλι καλά δεν έκλαψα γιατί μέσα στην ταραχή μου χτύπησα ένα κάδο που είχε και παραλίγο να τον έριχνα και έτσι κατάφερα να χαλάσω την συγκίνηση της στιγμής!!

Πάντως αυτή την εικόνα την έπαιζε το μυαλό μου κανα μήνα μετά! Πως βάζει το MEGA το Ρετιρέ κάθε μεσημέρι το καλοκαίρι? Κάπως έτσι έπαιζε την σκηνή οβερ εντ οβερ το μυαλό μου. Και κάπως έτσι κουβαλάμε τον λαμπερό ήλιο της Κρήτης μαζί μας...

Επομένως μπορείτε να φανταστείτε γιατί ταυτίστηκα με τον Βασίλη από το Μπαμπά μην τρέχεις και με φαντάζομαι να είμαι κάπως έτσι το Μαϊο όταν με το καλό θα είμαστε καλά - παραφράζοντας και αυτά που είπε ο κοσμοκαλόγερος Άγγελος!!



Αυτά τα ολίγα προς το παρόν... Οδηγός για επίδοξους υποψήφιους μπαμπάδες θα ακολουθήσει σε επόμενο τεύχος. ..

Εν τω μεταξύ για μια ακόμη φορά να δώσω τις καλύτερες ευχές μου στο μοναχικό ρόδο που δεν είναι και τόσο μοναχικό και θα αποκτήσει και μπουμπούκι. κοιτά να δεις που η γενιά του MTV αποκτάει παιδιά...