Πριν από αρκετό καιρό μας φαινόντουσαν πολύ διασκεδαστικές οι σκηνές με κορεάτες ή ταιβανέζους βουλευτές να χτυπιούνται σε αίθουσες μακρινών κοινοβουλίων. Λίγα χρόνια τώρα η βία ξεχειλίζει και στην δική μας δημόσια ζωή. Δυστυχώς εξακολουθεί να μας διασκεδάζει, τουλάχιστον αρκετούς εκεί έξω.
Ακόμα περισσότεροι είναι αυτοί που δικαιολογούν τέτοιες εκρήξεις βίας. Και αυτούς δεν τους βρίσκεις μόνο στην δεξιά. Αν θυμηθούμε π.χ. τον ξυλοδαρμό του Κωστή Χατζηδάκη εκεί θα βρούμε στην άλλη πλευρά αυτούς που είπαν- έστω και από μέσα τους - "καλά του κάνανε" ή "τα ήθελε και τα έπαθε", τις ίδιες φράσεις που ακούστηκαν χθες για την Κανέλη.
Η βία είναι εδώ τουλάχιστον από τον Δεκέμβρη του 2008 που το καπάκι της χύτρας που λέγεται Ελλάδα τινάχτηκε στον αέρα. Αυτή είναι μια ακόμη πλευρά σε αυτό το τεράστιο σκληρό μωσαϊκό που λέγεται Ελληνική Κρίση.
Και είναι σίγουρο ότι η βία θα φέρει και άλλη βία και ευτυχώς δεν υπάρχουν άπειρα όπλα εκεί έξω όπως τότε που κυκλοφορούσαν στην κατοχή για να αρχίσουμε να σκοτώνουμε ο ένας τον άλλο σε μεγάλη κλίμακα σιγά σιγά.
Σε αυτή τη φάση η μόνη λύση που μπορούμε να βρούμε είναι μια πολιτική. Πρέπει επιτέλους να ανακαλύψουμε την συνεργασία και τον συμβιβασμό σε αυτή την χώρα και τέτοιες ενέργειες να απομονωθούν συνολικά αλλά και να αντιμετωπιστούν μεμονωμένα από την Δικαιοσύνη. Αυτός είναι ο δύσκολος και δημοκρατικός πραγματικά δρόμος.
Αν αντίθετα προσπαθήσει το πολιτικό σύστημα να απαγορέψει συνολικά την πολιτική οργάνωση Χρυσή Αυγή, αυτό όχι μόνο δεν θα έχει αποτέλεσμα άλλα θα "σφυρηλατήσει" την εθνικοσοσιαλιστική άκρα δεξιά. Την επόμενη της απαγόρευσης θα κατατεθεί μια αίτηση από άτομα που δεν φαίνονται να έχουν σχέση με την Οργάνωση και ένα νέο πολιτικό σχήμα θα βρεθεί. Και αν δεν βρεθεί νέο σχήμα, τότε υπάρχουν και τα παλιά εργαλεία...
3 σχόλια:
Το ΕΣΡ πάντως αρνήθηκε να τους κάνει εμπάργκο. Έχεις δίκιο, πρέπει να εκτεθούν στα φώτα της δημοσιότητας και να ξεμπροστιαστούν στα μάτια του κόσμου. Αν και από πρόχειρο γκάλοπ στα μέρη που συχνάζω, είδα ανθρώπους που δεν τους ξένισε η ενέργεια (το αντίθετο!). Μήπως τελικά, εκτός από ηλικιακά κριτήρια στην ψήφο, πρέπει να μπουν και κριτήρια επιπέδου καλλιέργειας και παιδείας;
Η βία του 2008 δεν είναι όμοια με τη φασιστική βία. Δεν είχε ούτε πογκρόμ σε ανυπεράσπιστους μετανάστες ή γυναίκες, ούτε κρυβόταν πίσω από θεσμούς. Ναι, μεν, στη συνεργασία, αλλά δεν είναι όλα βία (πλην Χατζηδάκη που συμφωνούμε απολύτως).
Δυσοίωνα τα μηνύματα, Στάθη.
Δημοσίευση σχολίου