Κατα βάθος αρνιόμαστε το δικαίωμα αυτών των ανθρώπων στον αυτοπροσδιορισμό και νομίζουμε ότι μπορούμε με συλλαλητήρια, δημοψηφίσματα και εμπάργκο παλιότερα να τους υποχρεώσουμε να σταματήσουν να νιώθουν Μακεδόνες. Την στιγμή που Πόντιοι και Μικρασιάτες που ήρθαν σε αυτή τη Γη 98 χρόνια πριν νιώθουν Μακεδόνες, απαγορεύουμε σε αυτούς τους ανθρώπους την ταυτότητα τους.
Χορεύουμε όμως στις δικές μας περιοχές τα τραγούδια τους ακούμε ακόμα την διάλεκτο τους. Παλιότερα τους λέγαμε Σέρβους, Βούλγαρους, Σλαβομακεδόνες. Τους βάζαμε σε χάρτες σαν αυτόν του Σωτηριάδη.
Πλέον θέλουμε απλά να διαλυθούν. Και ας γίνει μια μεγάλη Αλβανία και μια μεγάλη Βουλγαρία, δεν μας ενδιαφέρει. Αρκεί αυτοί να ξαναορκιστούν στην πλατεία των Σκοπίων ότι δεν θα ξαναμιλήσουν την γλώσσα τους και οτι δεν θα λέγονται Μακεδόνες. Και αυτό θεωρούν οι περισσότεροι σαν μια λύση και σκέφτονται σιγά σιγά ότι η μόνη λύση είναι κοινά σύνορα με τη Σερβία. Λες και αυτοί δεν τους έχουν αναγνωρίσει σαν Μακεδονία και λες και όσοι σπούδαζαν στη Σερβία τη δεκαετία του 1990 δεν ξεχνούν πόσες φορές μάλωσαν για αυτό με τους σέρβους αδερφούς τους και τις σερβίδες κοπέλες τους.
Αλλά είπαμε. Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε... Μείναμε Ευρώπη τελικά. Στην πυριτιδαποθήκη της ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου