Πολλά διλήμματα μας ταλανίζουν τα τελευταία 2-3 χρόνια που συνειδητοποιήσαμε το μέγεθος της κρίσης που μας κατατρώει. Βέβαια το πόσο την έχουμε συνειδητοποιήσει είναι ένα άλλο θέμα. Χθες πάλι φτάσαμε σε ένα - ακόμα - σημείο καμπής. Το κοινοβούλιο ψήφισε μια ακόμη παρτίδα μνημονιακής πολιτικής ενώ απ' έξω καιγόταν η Αθήνα. Τι θα έπρεπε να γίνει? Τι ήταν το καλύτερο για τον τόπο? Να μην ψηφιστούν τα μέτρα και να βρεθούμε αντιμέτωποι με την χρεωκοπία ή να ψηφιστούν και να αποφευχθεί η χρεωκοπία? Δυστυχώς και θα ψηφιστούν τα μέτρα - το αν θα εφαρμοστούν είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα - αλλά και θα οδηγηθούμε σε χρεωκοπία με μαθηματική ταχύτητα.
Καταρχήν είναι σίγουρο ότι αυτό το πακέτο των μέτρων θα αποτύχει για μια πλειάδα λόγων. Πρώτον πρόκειται καθαρά για μέτρα λιτότητας που θα φέρουν επιπλέον ύφεση. Ανάπτυξη δεν φαίνεται πουθενά. Σε αυτή την φάση ανάπτυξη όμως δεν θα έρθει αν δεν σταθεροποιηθεί και αποφευχθεί η έξοδος της χώρας από το ευρώ. Όσο πηγαίνουμε προς μια ηρωική έξοδος του Μεσολογγιού ο κάθε λογικός άνθρωπος θα προτιμά να ανοίγει ακόμη και περίπτερο στην Βουλγαρία παρά εδώ. Το δεύτερο πράγμα που είναι ολοφάνερο είναι ότι τα μυαλά που μας έφεραν εδώ, δεν μπορούν να μας βγάλουν. Αδυνατούν απλά. Το πολιτικό σκηνικό - δυστυχώς στην ολότητα του - είναι απίστευτα αποτυχημένο και "μικρό" για να διαχειριστεί και να αντιστρέψει την απόλυτη χρεωκοπία της ελληνικής κοινωνίας. Και αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο η τρόικα μας γύρισε την πλάτη. Φυσικά δεν είναι ο μόνος. Οι "εταίροι" μας προσπαθούν απεγνωσμένα να καλύψουν τον κώλο τους. Στην προσπάθεια τους αυτή θα μας δώσουν λίγα ακόμη χρήματα για να κερδίσουν ακόμη ένα εξάμηνο - στην χειρότερη - ή ένα χρόνο - στην καλύτερη. Εννοείται ότι τα χρήματα που θα πάρουμε αυτή την φορά θα είναι με το σταγονόμετρο. Το χειρότερο όμως είναι ότι είναι ακόμα πιο φανερό ότι η όποια μεταρρύθμιση της ελληνικής κοινωνίας δεν μπορεί να έρθει ή ακόμα και να βοηθηθεί από την τρόικα. Νομίζω ότι όσοι - μεταξύ αυτών και εγώ - είχαμε ελπίσει ότι οι Γερμανοί θα ενδιαφερόντουσαν να μας κάνουν ένα Γερμανικό κράτος διαψευστήκαμε οικτρά. Οι Γερμανοί ενδιαφέρονται μόνο για τις τράπεζες τους και το ευρώ. Απλά πράγματα.
Δυστυχώς όμως δεν μας λείπουν μόνο οι δυνάμεις για να κερδίσουμε όχι τον πόλεμο αλλά έστω μια μάχη. Μας λείπει και η στρατηγική. Δεν υπάρχει ούτε ένας έκει έξω που να έχει ένα καλό σχέδιο για το πως θα φύγουμε από αυτή την κρίση. Έστω και αν περάσουν δέκα χρόνια, έστω και αν κάνουμε μεγάλες θυσίες. Γιατί ο μεγάλος κίνδυνος είναι να περάσουν δέκα χρόνια, να κάνουμε μεγάλες θυσίες και να είμαστε όχι σε αυτή την θέση που είμαστε σήμερα αλλά σε πολύ χειρότερη...
5 σχόλια:
Γεια σου φιλε Σταθη.
Κακως ειχες την ελπιδα οτι οι Γερμανοι θελουν να σε κανουν Γερμανια. Δεν μπορεις ποτε να γινεις κατι διαφορετικο απο αυτο που θες να εισαι.
Εμεις αυτοι θελουμε να ειμαστε μεχρι να θελησουμε να γινουμε κατι αλλο.
Οσον αφορα τους Γερμανους, αυτοι ηταν δεδομενο οτι θα σε στηριξουν μεχρι το κοστος της στηριξης να γινει ακριβοτερο απο το κοστος μη στηριξης.
Και εχουμε αρχισει να φτανουμε σε αυτο το σημειο. Γιατι ηταν δεδομενο οτι περα απο το να σε στηριζει η Ευρωζωνη θα δημιουργουσε καιμηχανισμους προστασιας απο εσενα. Καποιοι απο αυτους τους μηχανισμους ειναι ηδη εκει.
Καταρχήν είναι λάθος σου να έχεις την ψυχολογία του καρπαζοεισπράκτορα που μοιρολατρικά περιμένει τις καινούριες φάπες.
Αποφασιστική ηγεσία από ρεαλιστές χρειάζεται και σύνθεση των κοινωνικών δυνάμεων του ευρωπαικού προσανατολισμού.
Και επειδή είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι οι μεγάλες κρίσεις αποτελούν εύφορο έδαφος για τη δημουργία συνθέσεων και ηγετών μην εκπλαγείς αν δούμε τέτοια εξέλιξη οσονούπω.
Βλέπε και ΠΑΟΚ του ναδίρ το 2006 να μεταλάσσεται σε σεβαστό ευρωπαικό σύλλογο σε ελάχιστα χρόνια με Ζαγοράκη.
Φιλικά Dimple!
Η μοιρολατρία δε με εκφράζει. Υπάρχουν δρόμοι. Αρκεί να θέλουμε να τους κοιτάξουμε μακριά από τα συμφέροντα των ελίτ...
όταν βρούμε τους δρόμους και τους πολιτικούς να βγούμε από την κρίση πείτε μου και μένα να μην είμαι τόσο απαισιόδοξος..
100% συμφωνο με βρισκει το post σου Σταθ.Χαθηκε πολυτιμος χρονος.Οπως οι Γερμανοι φυλανε τωρα τα νωτα τους,η Ελληνικη πολιτικη ηγεσια φυλουσε τα δικα της μικροπολιτικα νωτα,την ωρα που επρεπε να παρει ουσιαστικες αποφασεις.Πολιτικα αυτοκτονικες ισως αποφασεις,αλλα ισως αυτη να ηταν η τελευταια υπηρεσια που μπορουσαν να προσφερουν στον τοπο πριν εξαφανισθουν σαν τους δεινοσαυρους.
Την εξαφανιση τους δεν την απετρεψαν και μας πηραν μαζι τους...
Δημοσίευση σχολίου