Όταν έγινε το μουντιαλ του 1978 στην Αργεντινή είχα την ηλικία της μεγάλης μου κόρης και δεν το θυμάμαι. Το μουντιάλ όμως της Ισπανίας το θυμάμαι πολυ καλά! Ειδικά τον τελικά με την Ιταλία και την Δυτική Γερμανία. Από αυτόν τον αγώνα μου έχει μείνει το πάθος του πανηγυρισμού του Ταρντέλι. Είναι λίγες φορές νομίζω που η κάμερα πιάνει μια στιγμή γεμάτη από τόσο πραγματικό πάθος σε τόσα λίγα δευτερόλεπτα. Αυτή η στιγμή καθόρισε πιστεύω τον τρόπο που βλέπω ποδόσφαιρο. Η χαρά του γκολ και το πάθος της νίκης. Για αυτά παρακολουθώ ποδοσφαίρο, αν ήταν να εκτιμήσω την ομορφιά των κινήσεων θα εβλεπα μπαλέτο. Για αυτό τον λόγο ήμουν ο ένας από τους δύο σε ολόκληρη την καφετερια που υποστηρίζαμε την Ιταλία στον τελικό του 1994..
Ο μόνος που ξέρω πάντως να συνδυάσε το γκολ και την νίκη με το μπαλέτο ήταν ο Diego στο Μεξικο το 1986. Ακόμα θυμάμαι πως κοιτούσα σαν χάνος την τηλεόραση εκείνο το πρωινό. Αυτό ήταν το γκολ του αιώνα και ελπίζω ο Μέσι να μπορέσει να μας ξαναδώσει τέτοιες στιγμές.. όμως σε καμιά περίπτωση δεν υπάρχει πια θεός που θα ξαναβάλει το χέρι του και θα πάρει εκδίκηση για ένα ολόκληρο έθνος και έναν χαμένο πόλεμο...
Τον οποίο κύριο τον συναντήσαμε και εμείς στην εθνική μας τραγωδία, στο μουντιαλ της Αμερικής, όταν σπαράλιαρασε τα όνειρα μας για ...τελικό - τρομάρα μας!!!!
Αύριο ξεκινάει ένα ακόμα μουντιαλ που σίγουρα δεν θα θυμίζει τις υπέροχες παιδικές μας αναμνήσεις. Αλλά δεν παύει να είναι ενα μουντιάλ.. το μεγαλύτερο γεγονός στον πλανήτη που θα απασχολήσει πάνω από τον μισό πληθυσμό του. Γιατί η στρογγυλή θεά είναι φτιαγμένη από το ίδιο υλικό που φτιάξανε και το γεράκι της Μάλτας. Το υλικό των ονείρων...
7 σχόλια:
Κι εμένα οι πρώτες καθαρές που έχω από ποδόσφαιρο ήταν στο μουντιάλ της Ισπανίας. Την εποχή που οι εκφωνητές λέγανε ακόμη "η ομάδα με τις ριγέ εμφανίσεις που επιτίθεται προς τα δεξιά" :-P. Ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβα σα μικρό αγοράκι πόσο μεγάλο γεγονός μπορεί να είναι ένας ποδοσφαρικός αγώνας. Ξέρεις τώρα, αυτοκόλητα, μπλουζάκια, ξύλο με τα άλλα παιδιά στο σχολείο που υποστηρίζανε λάθος ομάδα...
Οι όμορφες στιγμές του αθλητισμού κρατούν μια αιωνιότητα, τις θυμόμαστε και ξαφνικά αλλάζει η ψυχολογία μας...
Mπάλα-μπάλα γαμώτη μου, μπάλα-μπάλα!
Tσάκω και ένα βίδεο από το χεράκια μου περί διαιτητικών χειρουργείων από την χούντα του Bιδέλα στο μουντιάλ 78 εδώ.
Kαι ψαγμένο κομμάτι μπάλα-μπάλα από μερακλήδες Σουηδούς εδώ.
Είμαι λίγο πιο μεγάλος (2 χρόνια) αλλά και για μένα οι πρώτες αναμνήσεις Μουντιάλ ξεκινάν από το 1982.
Έχω όμως πολύ ζωντανά στο μυαλό μου τον τεράστιο ημιτελικό Γερμανίας-Γαλλίας, για μένα έναν από τους κορυφαίους ημιτελικούς των παγκοσμίων κυπέλλων.
Μακάρι το φετινό Μουντιάλ να μας χαρίσει αντίστοιχα μεγάλα ματς. Το τελευταίο ήταν λίγο σουπέ...
Απο σημερα,αντιο ζωη...!
Και φρεσκοτατες εντυπωσεις απο την πρεμιερα.
Ε Λ Ε Ο Σ με τις κωλοβουβουζελες,
Ε Λ Ε Ο Σ!
Πρωτο ματς και τα νευρα μου εγιναν ηδη κροσια.Στο mute θα την βγαλω σε ολα τα ματσακια.
Το πρωτο μουγκο..mundial στην ιστορια!
Cybergoulion αυτές οι παιδικές αναμνήσεις με τα αυτοκόλητα και τα αφιερώματα στο μουντιάλ από το Αγόρι και το Μπλεκ...
τι μου θυμισες τώρα!!!
Πανινι και άγιος ο θεος!
ο δείμος του πολίτη 192 χώρες στον ΟΗΕ, 215 χώρες εικόνα από το Μουντιάλ!
pølsemannen είχα ακούσει και εγώ για τα αίσχη που κάνανε για να ωραιοποιήσουν τον Βιντέλα αλλά όχι και έτσι!
DonMits τρομερό παιχνίδι που κρίθηκε νομίζω στα πέναλτι αν θυμάμαι καλά! Πάντως επειδή χτύπησε ο Σουμαχερ εκείνο το γαλλάκι όλοι υποστηριζαν ιταλούς στον τελικό!
EISVOLEAS Και να μην υπήρχαν οι βουβουζέλες θα υπήρχαν οι βερνίκοι... εννοείτε στο μιουτ!!
χαχα
"Aρχίζει το μάτς", Στάθη..
Εγώ θα αρχίσω από το 1970 την αναδρομή:)
και θα συμπλήρωσω το ενδιάμεσο διάστημα μέχρι το 1982..:)
Δημοσίευση σχολίου